-
281.《奉和随王殿下诗 一》 南北朝·谢朓
高秋夜方静。
神居肃且深。
闲阶涂广露。
凉宇澄月阴。
婵娟影池竹。
疏芜散风林。
渊情协爽节。
咏言兴德音。
闇道空已积。
干直愧蓬心。 -
282.《念奴娇 中秋月次姚孝宁韵》 宋·张玉娘
冰轮驾海,破寒烟、万点苍山凝绿。
清逼嫦娥秋殿静,桂树香飘金粟。
万顷琉璃,一天素练,光彻飞琼屋。
楚云无迹,萧萧梦断银竹。 -
283.《汉宫春 元夕用京仲远韵》 宋·张玉娘
玉兔光回,看琼流河汉,冷浸楼台。
正是歌传花市,云静天街。
兰煤沉水,澈金莲、影晕香埃。
绝胜□,三千绰约,共将月下归来。 -
284.《烛影摇红 又用张材甫韵 强村丛书用孔氏微波》 宋·张玉娘
梅雪乍融,单于吹彻寒犹浅。
夜从灯下翦春幡,笑罢椒盘宴。
云母屏开帘卷。
放嫦娥、广寒宫苑。 -
285.《浣溪沙》 宋·陈与义
送了栖鸦复暮钟。
栏干生影曲屏东。
卧看孤鹤驾天风。
起舞一尊明月下,秋空如水酒如空。
谪仙已去与谁同。 -
286.《无俗念 竹》 元·丘处机
虚心翠竹,禀天然、一气生来清独。
月下风前堪赏玩,嘲谑令人无俗。
嫩叶萧骚,隆冬掩映,秀出千林木。
英姿光润,状同玄辅寒玉。 -
287.《梅花》 清·张问陶
回首山林感旧踪,雪花吹影一重重。
记从驿使春前折,又向瑶台月下逢。
对客岂无能舞鹤,赏心还是后凋松。
天人装束天然好,便买胭脂画不浓。 -
288.《饮酒》 明·陈宪章
君莫停杯我为歌,我今忘我是谁何。
避人懒弄船头笛,对影非无月下蓑。
庐阜春云眠华岳,江门秋水钓银河。
竹弓挽住闲人手,渐觉年来射鸭多。 -
289.《西江月·山拱罗城四面》 宋·陈德武
山拱罗城四面,柳营横接江东。
十年前事影随风。
今日宛如春梦。
天下几多邮驿,人生到处飘蓬。
丹霞楼上再相逢。
横笛为君三弄。 -
290.《梅花》 宋·潘牥
柴门尽日少蹄轮,坐对横窗数点春。
心向雪中偏暴白,影来月下亦精神。
十分洗尽铅华相,百劫修来贞洁身。
笑杀唐人风味短,不应唤作弄珠人。 -
291.《梅四首》 宋·刘鉴
休说逋仙两句工,冰瓯涤笔别形容。
清标骚客风前立,素面仙姝月下逢。
山店霜寒香扑马,溪桥水浅影如龙。
一□尽是寒凝结,金鼎无盐味更浓。 -
292.《梅四首》 宋·刘鉴
天花夜半落溪傍,傍有狞然为取将。
擎爪仰空吾洁白,掀髯倒地觅昏黄。
修鳞月下霜同色,败甲风前雪有香。
欲起补之图影看,生愁飞入水中藏。 -
293.《玉帘泉》 清·笪重光
谁识银河水作帘,金轮峰下影长悬。
和烟笼月时开卷,带雨迎风有正偏。
海燕春寒窥复去,石萝秋老断还牵。
游人莫羡康王谷,陆羽茶经久失传。 -
294.《宫词》 宋·陈昉
桂影婆娑玉殿凉,风传花漏夜声长。
内人亦有思仙者,月下吹箫引凤皇。 -
295.《清虚堂》 宋·陈简轩
闭门潇洒入窗明,一洗浮生梦幻情。
夜月静移花下影,晓风轻度竹间声。
天空寥廓人孤坐,地耸高寒鹤不惊。
满眼青山云散尽,恍疑身世在蓬瀛。 -
296.《听泉岩》 宋·黄非熊
万濑澄空天地秋,清音不断下悠悠。
山前一片月留影,石上几番僧白头。
未必素琴方理性,何须芳草始忘忧。
堪嗤朝市区区者,祗听笙歌醉则休。 -
297.《魏鹏负期醉卧戏题练裙》 宋·贾云华
暮雨朝云少定踪,空劳神女下巫峰。
襄王自是无情绪,醉卧明月花影中。 -
298.《手影戏》 宋·释惠明
三尺生绡作戏台,全凭十指逞诙谐。
有时明月灯窗下,一笑还从掌握来。 -
299.《答秦兵部求墨竹》 宋·王佐才
夜到茆亭近竹篱,影随寒月下苔墀。
吟余未懒萧疎兴,曾写离披一两枝。 -
300.《水帘洞》 宋·张国衡
洞口鲛绡薄,山心玉蕊浮。
残云挂练影,新月下空钩。
白鹤仙人去,苍苔石磴幽。
奇踪看不倦,旬日为淹留。