-
161.《长安书情投知己》 唐·李频
陕服因诗句,从容已半年。
一从归阙下,罕得到门前。
每候朝轩出,常看列宿悬。
重投期见奖,数首果蒙传。 -
162.《圣政纪颂》 唐·来鹄
三皇不书,五帝不纪。
有圣有神,风销日已。
何教何师,生来死止。 -
163.《重经汉南》 唐·许彬
分散多如此,人情岂自由。
重来看月夕,不似去年秋。
息虑虽孤寝,论空未识愁。
须同醉乡者,万事付江流。 -
164.《朝退书怀》 唐·韩偓
鹤帔星冠羽客装,寝楼西畔坐书堂。
山禽养久知人唤,窗竹芟多漏月光。
粉壁不题新拙恶,小屏唯录古篇章。
孜孜莫患劳心力,富国安民理道长。 -
165.《自咏十韵》 唐·徐夤
只合沧洲钓与耕,忽依萤烛愧功成。
未游宦路叨卑宦,才到名场得大名。
梁苑二年陪众客,温陵十载佐双旌。 -
166.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
167.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
168.《文献太子挽歌词五首》 唐·徐铉
国有承祧重,人知秉哲尊。
清风来望苑,遗烈在东藩。
此日升缑岭,何因到寝门。
天高不可问,烟霭共昏昏。 -
169.《还渭南感旧二首》 唐·唐暄
寝室悲长簟,妆楼泣镜台。
独悲桃李节,不共一时开。
魂兮若有感,仿佛梦中来。
常时华室静,笑语度更筹。
恍惚人事改,冥漠委荒丘。
阳原叹薤露,阴壑悼藏舟。
清夜妆台月,空想画眉愁。 -
170.《拟古东飞伯劳歌》 唐·李暇
秦王龙剑燕后琴,珊瑚宝匣镂双心。
谁家女儿抱香枕,开衾灭烛愿侍寝。
琼窗半上金镂帱,轻罗掩面不遮羞。
青绮帏中坐相忆,红鸾镜里见愁色。
檐花照月莺对栖,空将可怜暗中啼。 -
171.《拟古东飞伯劳歌》 唐·李暇
秦王龙剑燕后琴,珊瑚宝匣镂双心。
谁家女儿抱香枕,开衾灭烛愿侍寝。
琼窗半上金镂帱,轻罗掩面不遮羞。
青绮帏中坐相忆,红鸾镜里见愁色。
檐花照月莺对栖,空将可怜暗中啼。 -
172.《晚秋郾城夜会联句》 唐·韩愈
从军古云乐,谈笑青油幕。
灯明夜观棋,月暗秋城柝。
——李正封
羁客方寂历,惊乌时落泊。 -
173.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
174.《古意曲》 唐·刘瑶
梧桐阶下月团团,洞房如水秋夜阑。
吴刀剪破机头锦,茱萸花坠相思枕。
绿窗寂寞背灯时,暗数寒更不成寝。 -
175.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
176.《同李司直题武丘寺兼留诸公与陆羽之无锡》 唐·皎然
陵寝成香阜,禅枝出白杨。
剑池留故事,月树即他方。
应世缘须别,栖心趣不忘。
还将陆居士,晨发泛归航。 -
177.《山居八咏》 唐·常达
身闲依祖寺,志僻性多慵。
少室遗真旨,层楼起暮钟。
啜茶思好水,对月数诸峰。
有问山中趣,庭前是古松。 -
178.《夜坐》 唐·齐己
百虫声里坐,夜色共冥冥。
远忆诸峰顶,曾栖此性灵。
月华澄有象,诗思在无形。
彻曙都忘寝,虚窗日照经。 -
179.《哭悼朝贤》 唐·虚中
前昨回私第,旋闻寝疾终。
四邻方响绝,二月牡丹空。
冢已迁名境,碑仍待至公。
只应遗爱理,长在楚南风。 -
180.《附:唐晅悼妻诗》 唐·唐晅
寝室悲长簟,妆楼泣镜台。
独悲桃李节,不共夜泉开。
魂兮若有感,仿佛梦中来。
常时华堂静,笑语度更筹。
恍惚人事改,冥寞委荒丘。
阳原歌薤露,阴壑惜藏舟。
清夜妆台月,空想画眉愁。