-
261.《寄林逋处士》 宋·释智圆
湖山淡相映,世尘那得侵。
杳杳烟波色,苍苍云木阴。
苔荒石径险,犬吠桃源深。
中有上皇人,高眠适闲心。 -
262.《中秋待月值雨》 宋·释智圆
一岁期今夕,高空雨忽零。
虚窗沈素影,疏竹动秋声。
已被云阴闭,徒怀永夜明,徘徊倚山阁,谁见此时情。 -
263.《壬子岁四月甲申夜纪梦》 宋·宋庠
积雨暗长夜,山行经险巇。
悲风撼林木,崖谷蔽参差。
远闻豺虎号,鬼燐弄光辉。
十步九失足,中心祗自持, -
264.《次韵莆大受琴中趣二首》 宋·郭印
二器入范围,物物皆吾琴。
外响蕴真寂,中虚含妙音。
世人若著相,正堕声色林。
那知反听处,万象融一心。 -
265.《琴泉》 宋·释文珦
子期不可作,伯牙终绝弦。
冷冷太古音,在此幽涧泉。
泉流如碧玉,老僧听不足。
后夜月明时,还向泉边宿。 -
266.《酬弘道夫》 宋·释行海
人隔三州只自知,月明千里是相思。
湖山秋后分题处,朋友丛中忆欠谁。
百岁自完休献玉,万般如戏莫悲丝。
余生定有重逢日,云水茫茫未可期。 -
267.《次韵真歇和尚圆觉经颂一十四首·圆觉蔷萨章》 宋·释正觉
选场随手取标毬,长短期中入社流。
觉后绳绳机自脱,悟来密密类难收。
十分饱足雪山草,一色渐成露地牛。
风扫水天尘翳尽,芦华直照月明秋。 -
268.《缘识》 宋·宋太宗
蔟蔟排弦声流美,因风独弄无宫徵。
闲庭引思道情中,五音不入行人耳。
仰望云霄听未足,何期到了不成曲。
秋蝉夜噪素琴鸣,边城角罢春水渌。 -
269.《见岩桂有感》 宋·孙应时
苦被天香恼,葱珑又一枝。
年年秋好处。
故故月明时,胜绝何妨晚,凄凉却直宜。
客愁添白发,辜负小山期。 -
270.《七月八日小雨》 宋·王洋
万汇就槁死,一凉送生意。
问谁犯炎威,用事得屏翳。
始自长夏来,龙骨呕四裔。
平原暴槁乾,生火自焚燧。 -
271.《夕月十首》 隋代·佚名
觳旦其差,有牲在条。
工祝致告,为俎孔硕。
肸乡是期,祚我明德。
备兹孝钦,式和民则。 -
272.《夕月十首》 隋代·佚名
觳旦其差,有牲在条。
工祝致告,为俎孔硕。
肸乡是期,祚我明德。
备兹孝钦,式和民则。 -
273.《陈涉世家》 两汉·司马迁
陈胜者,阳城人也,字涉。
吴广者,阳夏人也,字叔。
陈涉少时,尝与人佣耕,辍耕之垄上,怅恨久之,曰:“苟富贵,无相忘。
”佣者笑而应曰:“若为佣耕,何富贵也?”陈涉太息曰:“嗟乎!燕雀安知鸿鹄之志哉!”二世元年七月,发闾左适戍渔阳九百人,屯大泽乡。 -
274.《天问》 先秦·屈原
曰:遂古之初,谁传道之?
上下未形,何由考之?
冥昭瞢暗,谁能极之?
冯翼惟象,何以识之? -
275.《游泰山六首》 唐·李白
天宝元年四月从故御道上泰山四月上泰山,石平御道开。
六龙过万壑,涧谷随萦回。
马迹绕碧峰,于今满青苔。
飞流洒绝巘,水急松声哀。 -
276.《邹忌讽齐王纳谏》 两汉·刘向 撰
邹忌修八尺有余,而形貌昳丽。
朝服衣冠,窥镜,谓其妻曰:“我孰与城北徐公美?”其妻曰:“君美甚,徐公何能及君也!”城北徐公,齐国之美丽者也。
忌不自信,而复问其妾曰:“吾孰与徐公美?”妾曰:“徐公何能及君也!”旦日,客从外来,与坐谈,问之客曰:“吾与徐公孰美?”客曰:“徐公不若君之美也。
”明日徐公来,孰视之,自以为不如;窥镜而自视,又弗如远甚。 -
277.《滕王阁序》 唐·王勃
豫章故郡,洪都新府。
星分翼轸,地接衡庐。
襟三江而带五湖,控蛮荆而引瓯越。
物华天宝,龙光射牛斗之墟;人杰地灵,徐孺下陈蕃之榻。 -
278.《陈情表》 魏晋·李密
臣密言:臣以险衅,夙遭闵凶。
生孩六月,慈父见背;行年四岁,舅夺母志。
祖母刘愍臣孤弱,躬亲抚养。
臣少多疾病,九岁不行,零丁孤苦,至于成立。 -
279.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
280.《祭十二郎文》 唐·韩愈
年、月、日,季父愈闻汝丧之七日,乃能衔哀致诚,使建中远具时羞之奠,告汝十二郎之灵:呜呼!吾少孤,及长,不省所怙,惟兄嫂是依。
中年,兄殁南方,吾与汝俱幼,从嫂归葬河阳。
既又与汝就食江南。
零丁孤苦,未尝一日相离也。