-
161.《再谢见寄》 宋·胡寅
非关粮尽不能兴,自叹车中蹭蹬鳞。
诗客颇能怜逐客,饔人知复受鲛人。
为怜飞箸千条玉,不忘牵潭百尺纶。
腹似鼓鼙无塌处,诗如姜蒜有余辛。
阌乡少府新权尔,争比周郎美味频。 -
162.《用明有携酒赏梅之约久而未至复和以督之》 宋·胡寅
美酒名花并,无情即易忘。
小槽应注瀑,大树欲残妆。
虽则通达道,其如隔缭墙。
寄人惭大庾,求伴愧高阳。 -
163.《送余泽还义兴》 宋·胡寅
挟策漳滨两韶稚,君后南随州计吏。
相逢冠岁璧池头,顿觉词华使人惴。
谓宜云路恣腾踏,岂料霜蹄多蹶踬。
君才视我十倍加,蓄积那堪五经笋。 -
164.《过房公湖临发广文载酒登南楼听隐士陈希逸弹》 宋·程公许
湖荡匝城府,堤柳一长通。
森戟书漏永,闃如墟野。
掣铃三日留,郁郁殊寡悰。
登埤展遐眺,荡我磊磈胸。 -
165.《灵岩上方》 宋·周弼
嵯峨楼观青山头,昔曾避暑离宫游。
吴天旌旆堕冥漠,至今古木涵清秋。
谁听白紵歌声接,细扑飞尘石榴叶。
银烛吹灰别泪残,夜半虚廊响行屧。 -
166.《刘公诗》 宋·孔武仲
原甫吾不识,闻之士大夫。
少时已绝群。
卓牵千里驹。
读书足智虑,万卷力有余。 -
167.《县治登梁和寄居余叔济韵》 宋·陈宓
古县公庭二百春,聊因风雨一番新。
恨无尺寸堪酬主,敢有丝毫更扰民。
方叹闾阎惊脱水,却惭梁栋欲超尘。
年丰俗美多馀暇,雁鹜行中看雀驯。 -
168.《和开元余兄儒术误身》 宋·陈普
安得茅茨美化流,弦歌多著武城游。
文章久矣经天地,孝悌非徒淑党州。
惟有命焉轲不谓,贫非病也宪何羞。
曼相能使人相类,莫信诗人浪诉愁。 -
169.《傍家东北有山曰绍地余幸得之规以素庄也》 宋·戴表元
绍地吾所欣,他时以藏我。
冈原见逾美,松柏栽已夥。
双流交在右,一几平连左。
忆昔初经营,登高忘蹩跛。 -
170.《金缕曲 代送同僚 以上四印齐本墙东诗余二十》 宋·陆文圭
乍到蓉城路。
听儿童歌谣德政,感恩如父。
好人西京循吏传,谁道今人非古。
留遗爱、甘棠佳树。 -
171.《寿张京尹》 宋·彭龟年
紫岩天下志,勇决如百川。
一身扶三纲,百丑妒独妍。
南轩经世学,仰嗣千圣传。
匆匆造膝陈,众鸟惊虚弦。 -
172.《宁庵即事》 宋·孙应时
飕飕松风鸣,翳翳山景暮。
蝉声清有余,荷香美无度。
幽人曳杖吟,事胜心独悟。
平生寡世念,正是惬襟素。
坐看北斗移,竹叶明月露。
夜久寂无人,佳眠不知曙。 -
173.《过吴江》 宋·杨时
天水相涵翠有余,玻璃万顷接方壶。
山浮晚照清如洗,风远飞帆细欲无。
漫叟未应甘皂枥,散人终欲傲江湖。
维舟况值鲈鱼美,脍叠银丝饫腹腴。 -
174.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。 -
175.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
176.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
177.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉,秋之为气也!
萧瑟兮草木摇落而变衰。
憭栗兮若在远行,登山临水兮送将归。
泬漻兮天高而气清,寂寥兮收潦而水清。 -
178.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
179.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
180.《洛神赋》 魏晋·曹植
黄初三年,余朝京师,还济洛川。
古人有言,斯水之神,名曰宓妃。
感宋玉对楚王神女之事,遂作斯赋,其词曰:余从京域,言归东藩,背伊阙 ,越轘辕,经通谷,陵景山。
日既西倾,车殆马烦。