-
81.《故洛阳城有感》 唐·杜牧
一片宫墙当道危,行人为汝去迟迟。
筚圭苑里秋风后,平乐馆前斜日时。
锢党岂能留汉鼎,清谈空解识胡儿。
千烧万战坤灵死,惨惨终年鸟雀悲。 -
82.《初冬有感》 宋·陆游
衰发萧萧满镜丝,情怀非复似平时。
风霜十月流年感,碪杵三更游子悲。
闽峤故人消息恶,蜀江遗老素书迟。
一箪豆饭休嫌薄,赋分羁穷合自知。 -
83.《过林黄中食柑子有感学宛陵先生体》 宋·陆游
博士得黄柑,甚爱不忍擘,持献太夫人,远附海上舶。
故山饶氛雾,可使酒杯窄,岂无荔枝好,餍饫恐不摘。
相去三千里,无异娱旁侧,乃知母子意,更远未尝隔。
我昨往见君,从容弄书册,药分腊剂香,茶泛春芽白。 -
84.《夜雨有感》 宋·陆游
断虹不隔江郊雨,一醆昏灯夜半时。
多感生悲那为酒,积衰成瘦错冤诗。
空阶点滴何由止,倦枕凄凉只自知。
平日故人零落尽,寄书谁与叙睽离? -
85.《闻猿》 宋·陆游
瘦尽腰围不为诗,良辰流落自成衰。
也知客里偏多感,谁料天涯有许悲。
汉塞角残人不寐,渭城歌罢客将离。
故应未抵闻猿恨,况是巫山庙里时。 -
86.《闰九月九日登高有感》 宋·宋祁
隔霜云叶绕天愁,闰节重来续旧游。
赋客岂辞聊暇日,楚人无奈賸悲秋。
寒萸实老犹薰佩,晚菊香残不占瓯。
怅忆故园归信断,渚鸿川鲤两悠悠。 -
87.《题著作魏仲先隐墅》 宋·宋祁
隐路高高入翠微,人亡宅在有馀悲。
自圆溪月知吟处,不散岩云忆卧时。
素壁尘昏三纪貌,白杨风老几寻枝。
草堂故集篇篇好,要与商翁续紫芝。 -
88.《祗役邻郡道中晓发》 宋·宋祁
故园回眼隔云罗,野马征尘拂袂过。
息影有时悲恶木,回车无暇避朝歌。
风号万响天衢籁,山矗千头佛国螺。
游子行行归计晚,庾心一寸奈愁何。 -
89.《闻蛩有感》 宋·张耒
遥夜飞萤动秋思,独卧空山惊晚岁。
可堪六月已闻蛩,日暮咿咿响庭际。
关河多风气萧索,碧树先秋早摇落。
鸣机夜织常怨寒,白纻吴衫苦轻薄。 -
90.《寄晁元中十首》 宋·黄庭坚
临川往长怀,神交可心晤。
文章不经世,风期南山雾。
化虫哦四时,悲喜各有故。
吾独无间然,子规劝归去。 -
91.《有感 其四》 元·王冕
依违思故里,吟啸倚阑干。
野水随潮涨,山云带雨寒。
归鸿悲别溆,羁客呆长安。
何日干戈息?山林乐考□。 -
92.《过兰亭有感》 元·王冕
东晋风流安在哉?烟岚漠漠山崔嵬。
衰兰无苗土花盛,长松落雪孤猿哀。
满地斜阳似无主,昏风不独黄鹂语。
当时诸子已寂寥,真本兰亭在何许?欹檐老树缘女萝,崩崖断壁青相磨。 -
93.《送同年史褒之武功尉》 宋·欧阳修
久作游边客,常悲入塞笳。
今兹一尉远,犹困折腰嗟。
白马关中道,青天栈外家。
过秦应吊古,惟有故山斜。 -
94.《哭周记室》 明·高启
万里一羁臣,悲歌楚水春。
漫期重会面,竟作永伤神。
主祭唯孤侄,收诗有故人。
独挥闻笛泪,斜日下西邻。 -
95.《故致政宣义叶公挽词》 宋·韩元吉
植德由来不自知,成家今风聍馨儿。
名驹有种能千里,仙桂腾芳定五枝。
彩绶螭坳方致养,素车云路忽兴悲。
死生了了真余事,流水断烟空好诗。 -
96.《故太师和王挽诗三首》 宋·韩元吉
淮右偏师出,江津督府开。
橐皋贼阵蹙,瓜步敌锋摧。
宝剑畴能举,神旗怅莫回。
悲风苕水路,千载有余哀。 -
97.《送公桓行》 宋·吴则礼
汾河水落雁南飞,一马萧萧木脱时。
苍鬓宁堪异乡别,幽人况有故园悲。
山头日没喧笳断,陇底驼鸣塞草衰。
千里黄云太行路,自怜北望独相思。 -
98.《和鲍判院见寄二首》 宋·曹勋
当年壮志作三军,扳马曾同幕下宾。
欲试韬钤毘庙算,便期鹰隼出风尘。
暮年岁月嗟残景,一水波涛有故人。
端谓题舆因卜筑,不应佳句尚悲辛。 -
99.《人日集蟆颐视堰》 宋·李石
大江拆两股,小江分一支。
秋水七八月,老蟆喜持颐。
往往自夸大,未觉海若嗤。
灌溉虽小惠,湮溺已可危。 -
100.《钱殿撰挽词》 宋·楼钥
枌社归来晚,翛然得故吾。
哦诗频刻烛,点易细研朱。
有泪悲连璧,无阶奠束刍。
名门余庆远,丹穴看奇雏。