-
341.《竹枝歌》 宋·苏轼
苍梧山高湘水深,中原北望度千岑。
帝子南游飘不返,惟有苍苍枫桂林。
枫叶萧萧桂叶碧,万里远来超莫及。
乘龙上天去无踪,草木无情空寄泣。 -
342.《王维吴道子画》 宋·苏轼
何处访吴画,普门与开元。
开元有东塔,摩诘留手痕。
吾观画品中,莫如二子尊。
道子实雄放,浩如海波翻。 -
343.《次韵刘贡父李公择见寄二首》 宋·苏轼
白发相望两故人,眼看时事几番新。
曲无和者应思郢,论少卑之且借秦。
岁恶诗人无好语,(公择来诗,皆道吴中饥苦之事。
)夜长鳏守向谁亲。 -
344.《罢徐州往南京马上走笔寄子由五首》 宋·苏轼
吏民莫扳援,歌管莫凄咽。
吾生如寄耳,宁独为此别。
别离随处有,悲恼缘爱结。
而我本无恩,此涕谁为设。 -
345.《次韵刘贡父李公择见寄二首》 宋·苏轼
何人劝我此间?弦管生衣甑有埃。
绿蚁沾唇无百斛,蝗虫扑面已三回。
磨刀入谷追穷寇,洒涕循城拾弃孩。
为郡鲜欢君莫叹,犹胜尘土走章台。 -
346.《子由新修汝州龙兴寺吴画壁》 宋·苏轼
丹青久衰工不艺,人物尤难到今世。
每摹市井作公卿,画手悬知是徒隶。
吴生已与不传死,那复典刑留近岁。
人间几处变西方,尽作波涛翻海势。 -
347.《颍州初别子由二首》 宋·苏轼
征帆挂西风,别泪滴清颍。
留连知无益,惜此须臾景。
我生三度别,此别尤酸冷。
念子似先君,木讷刚且静。 -
348.《颍州初别子由二首》 宋·苏轼
近别不改容,远别涕沾胸。
咫尺不相见,实与千里同。
人生无离别,谁知恩爱重。
始我来宛丘,牵衣舞儿童。 -
349.《刘丑厮诗》 宋·苏轼
刘生望都民,病羸寄空窑。
有子曰丑厮,十二行操瓢。
墦间得馀粒,雪中拾堕樵。
饥饱共生死,水火同焚漂。 -
350.《隆中》 宋·苏轼
诸葛来西国,千年爱未衰。
今朝游故里,蜀客不胜悲。
谁言襄阳野,生此万乘师。
山中有遗貌,矫矫龙之姿。
龙蟠山水秀,龙去渊潭移。
空馀蜿蜒迹,使我寒涕垂。 -
351.《其二赠写御容妙善师》 宋·苏轼
茫茫清泗遶孤岑,归路相将得暂临。
试著芒鞋穿荦确,更然松炬照幽深。
纵令司马能鑱石,奈有中郎解摸金。
强写苍崖留岁月,他年谁识此时心。 -
352.《亡伯提刑郎中挽诗二首,甲辰十二月八日凤翔》 宋·苏轼
才贤世有几,廊庙忍轻遗。
公在不早用,人今方见思。
故山松郁郁,旧史印累累。
惟有同乡老,闻名尚涕洟。 -
353.《孔毅甫妻挽词》 宋·苏轼
结褵记初欢,同穴期晚岁。
择夫得温峤,生子胜王济。
高风相宾友,古义仍兄弟。
従君吏隐中,穷达初不计。 -
354.《吕与叔学士挽词》 宋·苏轼
言中谋猷行中经,关西人物数清英。
欲过叔度留终日,未识鲁山空此生。
论议凋零三益友,功名分付二难兄。
老来尚有忧时叹,此涕无従何处倾。 -
355.《上清词》 宋·苏轼
南山之幽,云冥冥兮。
孰居此者?帝侧之神君。
君胡为兮山之幽,顾宫殿兮久淹留。
又曷为一朝去此而不顾兮,悲此空山之人也。 -
356.《送司勋子才丈赴梓州》 宋·苏轼
别日已苦迫,见日未可期。
曷不惜此日,相从把酒卮。
人生初甚乐,譬若枰上棋。
纵横听汝手,聚散岂吾知。 -
357.《宿州次韵刘泾》 宋·苏轼
我欲归休瑟渐希,舞雩何日著春衣。
多情白发三千丈,无用苍皮四十围。
晚觉文章真小技,早知富贵有危机。
为君垂涕君知否,千古华亭鹤自飞。
(泾之兄汴亦有文,死矣。
) -
358.《游东西岩(即谢安东山也·)》 宋·苏轼
谢公含雅量,世运属艰难。
况复情所钟,感慨萃中年。
正赖丝与竹,陶写有馀欢。
尝恐儿辈觉,坐令高趣阑。 -
359.《京师哭任遵圣》 宋·苏轼
十年不还乡,儿女日夜长。
岂惟催老大,渐复成凋丧。
每闻耆旧亡,涕泫声辄放。
老任况奇逸,先子推辈行。 -
360.《次韵舒教授寄李公择》 宋·苏轼
草书妙绝吾所兄,真书小低犹抗行。
论文作诗俱不敌,看君谈笑收降旌。
去年逾月方出昼,(予去年留齐月余。
)为君剧饮几濡首。