-
41.《两蜀故人寄余阆中左绵题名石刻来皆二十余年》 宋·陆游
忆过西州乐饮时,百车载酒万花围。
只言身外皆余事,岂信人间有骇机。
雪鬓已成新梦境,缁尘空化旧征衣。
早知一笑难如此,剩判年光醉不归。 -
42.《拟题绵州推官厅六一堂》 宋·杨万里
一代今文伯,三巴昔产贤。
白珩光宇宙,蓝水暗风烟。
有客曾高枕,外堂见老仙。
梦中五色笔,犹为写鸣蝉。 -
43.《喜有秋》 宋·宋祁
顺气绵区广,嘉生告稔初。
人惊万箱入,天赐九年储。
绝塞元休马,吾农先梦鱼。
牛应卖刀后,酒是乞浆馀。
祀续田神鼓,邮喧粟尉车。
是年名大有,敢告史臣书。 -
44.《有感三首》 宋·张耒
一春苦多风,桃李见无几。
良游时已失,忽忽三月尾。
中间亦何有,徒自乱心耳。
所嗟违所娱,坐费良日晷。 -
45.《探春有感二首》 宋·张耒
柳萼蒙茸待放绵,樱桃新叶大如钱。
深春冷落花残后,寒食朦胧月淡天。
独坐每将诗作伴,遣愁安得酒如泉。
伤心千里休凝望,城外东风早满船。 -
46.《柳闳展如子瞻甥也其才德甚美有意于学故以桃》 宋·黄庭坚
霜威能折绵,风力欲冰酒。
勤子来访道,枵然我何有。
寝兴与时俱,由我屈伸肘。
饭羹自知味,如此是道不。 -
47.《元师自荣州来追送余于泸之江安绵水驿因复用》 宋·黄庭坚
岁行辛巳建中年,诸公起废自林泉。
王师侧闻陛下圣,抱琴欲奏南风弦。
孤臣蒙恩已三命,望尧如日开金镜。
但忧衰疾不敢前,眼前黑花耳闻磬。 -
48.《魏城逢故人(一题作绵谷回寄蔡氏昆仲)》 唐·罗隐
一年两度锦江游,前值东风后值秋。
芳草有情皆碍马,好云无处不遮楼。
山将别恨和心断,水带离声入梦流。
今日因君试回首,淡烟乔木隔绵州。 -
49.《永遇乐 此下原有满江红昨夜嫦娥一首未注名》 宋·无名氏
行也无忧,坐也无闷,长安长乐。
息息绵绵,朝朝暮暮,保养神珠一颗。
闲是闲非,莫*莫采,大忌竞争人我。
灭无明、心似寒灰,便是道人功果。 -
50.《无俗念 此下原有丘长春漆弩侬家鹦鹉洲边住》 宋·无名氏
全真大道理无穷,妙得至人端的。
说破先天玄妙处,默悟其中消息。
体物全彰,应机独露,悟了生前毕。
虽明此理,工夫最要绵密。 -
51.《朝鲜儿歌(予饮周检校宅,有二高丽儿歌舞者》 明·高启
朝鲜儿发绿,初剪齐双眉。
芳筵夜出对歌舞,木绵裘软铜环垂。
轻身回旋细喉转,荡月摇花醉中见。
夷语何须问译人,深情知诉离乡怨。 -
52.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
君子防微谨,嫌疑远未然。
从来纳履处,不傍种瓜田。
樊圃芸初熟,耕畦瓞已绵。
黄台虽可摘,东郭未尝穿。
尾虎懲危道,挥蝇慕昔贤。
浪云择地蹈,濡血在山前。 -
53.《诘旦思之世岂有不押之韵辄和北山十首》 宋·刘克庄
出穴宫新邑,分房定嗣君。
共为绵蕝礼,各效采花勤。
暮返宜修夕,晨趋每辨昕。
逢人施毒虿,宁比细腰云。 -
54.《绵亭林逸人扁所居室曰藏晖求诗》 宋·刘克庄
先生读易注参同,筑室云山第几重。
昔遇壶丘疑见怪,今于老子信犹龙。
方灵有物司丹灶,符验无妖血剑锋。
只恐欲藏藏未得,世人往往或知踪。 -
55.《丙辰七兄有诗及人月分圆己未彼此服药未能夜》 宋·周必大
初非远道思绵绵,自是岑岑懒涉川。
咫尺却成千里隔,蹉跎还负十分圆。
坐看碧落飞金镜,遥想黄楼运笔椽。
宽约重阳各强健,登高同赋去年篇。 -
56.《白居易有望阙云遮眼思乡雨滴心之句用其韵为》 宋·郑刚中
凉至欲饮酒,此兴不可遮。
手提皤腹罂,倾之若流霞。
可但饮文字,搜寻到鱼虾。
忽焉见妙理,眼乱绵成花。
方知水底眠,杜老言不夸。 -
57.《冬大暖桃李花飞如雨已而遽寒绵裘犹薄也》 宋·郑刚中
冬令常温客不愁,日来还用理衣裘。
浪开易落惊花雨,过暖成寒似麦秋。
木叶摇风摧宿鸟,江烟带暝起沙鸥。
何人有酒生春意,驱我新诗到笔头。 -
58.《客至木绵坐已为长韵成四韵》 宋·郑刚中
就温嫌令性同然,况是冬深凛冽天。
莫讶尘生杨绾席,都缘坐少席文毡。
感君四坐平分暖,为我长针细衲绵。
从此门前有来客,不须称遽足留连。 -
59.《有客致木绵椅坐为山斋之用》 宋·郑刚中
桃歇冬花蕉叶乾,寒到广东真是寒。
山斋竹椅冷如水,欲以荐坐无蒲团。
邻翁未必藉华罽,顾此流落心所怜。
临溪汲水下蓝碧,为染吉贝包木绵。 -
60.《次韵王才元少地少师招游东山客有不至得遂已》 宋·李弥逊
我从西山居,不作东山梦。
联绵翠光浮,远目不暇送。
飘飘贵公子,万卷辄成诵。
高怀到林丘,杖愀邀我从。