-
121.《路》 唐·玄宝
南北东西去,茫茫万古尘。
关河无尽处,风雪有行人。
险极山通蜀,平多地入秦。
营营名利者,来往岂辞频。 -
122.《路》 唐·玄宝
南北东西去,茫茫万古尘。
关河无尽处,风雪有行人。
险极山通蜀,平多地入秦。
营营名利者,来往岂辞频。 -
123.《题莫公台》 唐·杜光庭
奇绝巍台峙浊流,古来人号小瀛洲。
路通霄汉云迷晚,洞隐鱼龙月浸秋。
举首摘星河有浪,自天图画笔无钩。
将军悟却希夷诀,赢得清名万古流。 -
124.《渔家傲》 宋·黄庭坚
静后,小葫芦入大葫芦。
”又云:“大葫芦干枯,小葫芦行沽。
一住金仙宅,一住黄公垆。
有此通大道。 -
125.《贺新郎(石城吊古)》 宋·王千秋
吊古城头去。
正高秋、霜晴木落,路通洲渚。
欲问紫髯分鼎事,只有荒祠烟树。
巫觋去、久无箫鼓。 -
126.《念奴娇(和徐尉游石湖)》 宋·陈三聘
扁舟此计,问当年、谁与寻盟鸥鸟。
许国勋名彝鼎在,风月不妨吟笑。
碧草台边,红云溪上,寿杖扶诗老。
水浮天处,未应俗驾曾到。 -
127.《点绛唇(五月二日,和昌甫所寄,并简叔通)》 宋·韩淲
竹隐高深,夏凉日有清风度。
苎衣绳屦。
鹤发空相顾。
翠扑流烟,又向溪翁去。
青山路。
要当同住。
长古无尘处。 -
128.《西子妆慢》 宋·张炎
寓罗江,与罗景良野游江上。
绿阴芳草,景况离离,因填此解。
惜旧谱零落,不能倚声而歌也。
白浪摇天,青阴涨地,一片野怀幽意。 -
129.《满路花》 宋·杨泽民
双眼滟秋波,两脸凝春雪。
尊前初见处,琴心绝。
千磨百难,石上琼簪折。
人非天样阔。 -
130.《题安城彭学士山水图》 明·程敏政
何人结屋青山里,终日开窗见山喜。
近峰错落走檐牙,远岫蜿蜒插天嘴。
澄江一道山前过,短棹平分浪痕破。
船头水气绿侵衣,载酒高人面山坐。 -
131.《如占城经吴川极浦亭》 宋·陈宜中
颠风吹雨过吴川,极浦亭前望远天。
有路可通环屿外,无山堪并首阳巅。
溪云起处潮初长,夜月高时人未眠。
异日北归须记取,平芜尽处一峰圆。 -
132.《通天岩》 宋·欧演
每逢胜境便留神,一路桃花别汉秦。
绕刹苔封高士蹟,临溪客问野人津。
纡回松竹看非俗,罗列山川识有真。
踏遍岭头天尺五,飘飘已觉迥风尘。 -
133.《朱子庵》 宋·宋煜
仙人自昔好楼居,怪石棱层倚碧虚。
见说通天中有路,世间何处觅飙车。 -
134.《延福寺》 宋·谢谔
阅世岩松古,随人径藓斑。
楼台去冉冉,沙石水潺潺。
兴出崎岖外,身行杳霭间。
通天知有路,一笑槛前山。 -
135.《题回山人画像》 宋·宇文孝叔
仙踪久矣闭禅关,忽遇高人唤得还。
创就琳宫依岌页,移来真像带斓斑。
路通远浦重重水,楼倚长松面面山。
酌我一杯如有意,坐令衰脸变朱颜。 -
136.《西岘峰》 元·黄溍
层云抱春城,急濑泄嵌窦。
修蹊入窈窕,众绿郁以茂。
名亭标水乐,折柱荒碑仆。
幽寻得缁庐,乱石扶结构。 -
137.《昆山听杨生曲有赠》 明·潘之恒
板桥南岸柳如丝,柳下谁家将叛儿。
《白苎》尚能调魏谱,红牙原是按梁词。
雨添山翠通城染,潮没堤痕去路疑。
年少近来无此曲,旧游零落使人悲。 -
138.《和司马通伯夜坐有感韵》 明·秦夔
仕路无媒雪鬓寒,枝头黄菊抱香干。
冰山富贵从人竞,云雨交情洗眼看。
罗雀已空廷尉宅,沐猴谁制楚人冠。
唾壶击碎吟怀恶,数尽长更睡未安。 -
139.《重游金粟寺有作》 未知·张宁
溪深通小艇,山峻露层台。
林叶经霜尽,河冰近午开。
闲云僧出定,旧雨客重来。
扰扰浮生路,经过知几回。 -
140.《陪祀昭陵纪事有作》 明·赵用贤
瑶坛晴雪净春空,剑佩声沉苑路东。
霜露每勤忧圣主,貂珰无复肃斋宫。
通原燎火分宵白,拂树霓旌映晓红。
寂寞翠华谁望幸,惟余金粟鸟呼风。