-
201.《王氏碧鸡园六咏·凉榭》 宋·王灼
窈窈林影深,澹澹波光冷。
异哉浊恶世,有此清凉境。
侧身朱栏上,风烟得几顷。
啸声出奇响,疑在苏门岭。
荷气递遥馥,如窥太华井。
要须从翁游,岸巾闲日永。 -
202.《黄杨岩》 宋·邓肃
石壁巉岩惊鬼划,异草幽花锁春色。
群山迤逦不能高,突兀独磨霄汉碧。
芒鞋千尺上崔嵬,手摘星辰脚底雷。
拨破烟云得洞户,醉眼恐是天门开。 -
203.《和郭信可苦寒曲一首》 宋·冯时行
朔风吹沙边云黄,行人堕指鸟兽僵。
鹔鹴裘弊醉何有,呼吸七气成冰霜。
画堂绣幕围丝管,馥馥麝烟红吐暖。
贫人尺布不可缝,夜长展转牛衣短。 -
204.《简单周二子》 宋·胡寅
音尘疎阔思悠哉,有底匆匆不我来。
阵合鹳鹅须敌手,诗成珠玉要奇才。
新荷雨定如兰馥,曲沼风閒作镜开。
况是凉蟾方半璧,清光应欲照金罍。 -
205.《和彦达落梅》 宋·胡寅
为问东风有底忙,吹成疏雪洒林塘。
应知剩馥归香骨,谁拾残英试粉妆。
安得反魂三折臂,漫披能赋九回肠。
枝间赖有青青子,不遣行人折过墙。 -
206.《陪叔夏游法轮》 宋·胡寅
不雨度十旬,山行尚清美。
兹晨岣嵝南,昔者紫盖尾。
三益伏蒲公,眷我共游徙。
晋时云龙寺,煇煇千柱启。 -
207.《和陈子良海棠四首》 宋·吴芾
雨后花头顿觉肥,细看还是旧风姿。
坐余自有复芬馥,不许凡人取次知。 -
208.《病中秋香开因成拙句呈诸亲友》 宋·吴芾
仙姿元自广寒来,分得天香长馥郁。
千古风流独占秋,一枝曾比崑山玉。
伊余老去百今灰,已是形骸如土木。
年年尚为此花狂,有似渊明偏爱菊。 -
209.《和戴解元雄飞瑞香二首》 宋·吴芾
碧玉扶疏自可观,花头缠锦更团圞。
坐来已觉明人眼,况有幽香馥鼻端。 -
210.《九日游天竺》 宋·李石
霞影塔觜红,岚光佛头绿。
沙明疏柳外,寻路绕湖曲。
远客谁与俱,斯游未为独。
佳处心自领,未易语童仆。 -
211.《山居》 宋·王之望
山居入长夏,草树绕我屋。
微风披拂之,有声来肃肃。
葳蕤摇散影,掩冉飘暗馥。
百合开数花,孤芳更清淑。 -
212.《次翁士秀喜雪长咏》 宋·曾协
阴阳持权或赢缩,运气循环更剥复。
忽惊寒凛袭重裘,元是祥霙散平陆。
登山不觉屐齿折,索酒仍催葛巾漉。
萧条贫居马为二,瑟缩冻坐龟藏六。 -
213.《次韵姚宣孺见寄》 宋·李流谦
作吏无好怀,宁食三年艾。
甚陋吾安之,所隶乃都会。
文书如骂奴,吞噫不敢对。
两眉或小伸,独有公等在。 -
214.《送郑楚客司法之岳阳》 宋·楼钥
先生作赋真八吟,高处独步无古今。
少从三山来四明,一郡士子多青衿。
我尝学事六七载,膏馥沾丐资之深。
窃名文场掌帝制,至今不敢忘指南。 -
215.《史少师赐第赏芍药分韵得木字》 宋·楼钥
帝城有仙山,双径森万玉。
洞户入深窈,突兀见华屋。
相君领众客,红药想芬馥。
霜刀妙裁剪,烟脂点冰轂。 -
216.《呈四表兄求栖碧遗文》 宋·廖行之
诗亡自昔周之东,末乃赖有三闾翁。
三闾避谗思去国,当时无人歌雨濛。
忠怀义概不见省,独以文字涂幽穷。
高情寓物发叹咏,忧深思远言非空。 -
217.《赠尤检正四首》 宋·赵蕃
季秋过庐陵,客有示新录。
尤杨两诗翁,间以严州陆。
沣兰与沅茝,顿觉无芬馥。
何况破囊中,欲探还自忸。 -
218.《蕃与斯远季奕同生于十二月蕃初五日季奕初十》 宋·赵蕃
徐子崖根竹,风雪不掩绿。
郑子谷中兰,冰霜已腾馥。
二子有此风,宜尔生穷冬。
我独何为者,飘然直转蓬。 -
219.《满江红·彼美人兮》 宋·魏了翁
彼美人兮,不肯为、时人妆束。
空自爱、北窗睡美,东邻醅熟。
不道有人成离索,直教无计分膏馥。
望鹤飞、不到暮云高,阑干曲。 -
220.《送袁都官知徽州》 宋·魏了翁
英英蓬省郎,表表秋官属。
剑佩行青霄,扬且鬓双绿。
掉头不肯住,去作新安牧。
班班莱氏衣,粲粲学了服。