-
61.《青玉案》 宋·倪翼周
四时令节惟重九。
况此日、逢佳偶。
金菊已花杯有酒。
瑶池宴罢,一枝斜插,好作渊朋友。
翠眉淡淡匀宫柳。
比似年时更清瘦。
双绾带儿新结就。
长情恩爱,随家俭约,素与君同寿。 -
62.《西郊落花歌》 清·龚自珍
西郊落花天下奇,古人但赋伤春诗。
西郊车马一朝尽,定庵先生沽酒来赏之。
先生探春人不觉,先生送春人又嗤。
呼朋亦得三四子,出城失色神皆痴。 -
63.《游侠列传序》 两汉·司马迁
韩子曰:“儒以文乱法,而侠以武犯禁。
”二者皆讥,而学士多称于世云。
至如以术取宰相、卿、大夫,辅翼其世主,功名俱著于《春秋》,固无可言者。
及若季次、原宪,闾巷人也,读书怀独行君子之德,义不苟合当世,当世亦笑之。 -
64.《狱中上梁王书》 两汉·邹阳
臣闻忠无不报,信不见疑,臣常以为然,徒虚语耳。
昔荆轲慕燕丹之义,白虹贯日,太子畏之;卫先生为秦画长平之事,太白食昴,昭王疑之。
夫精变天地而信不谕两主,岂不哀哉!今臣尽忠竭诚,毕议愿知,左右不明,卒从吏讯,为世所疑。
是使荆轲、卫先生复起,而燕、秦不寤也。 -
65.《张益州画像记》 宋·苏洵
至和元年秋,蜀人传言有寇至,边军夜呼,野无居人,谣言流闻,京师震惊。
方命择帅,天子曰:“毋养乱,毋助变。
众言朋兴,朕志自定。
外乱不作,变且中起,不可以文令,又不可以武竞,惟朕一二大吏。 -
66.《晏子答梁丘据》 未知·佚名
梁丘据死,景公召晏子而告之曰:“据忠且爱我。
我欲丰厚其葬,高大其垄。
”晏子曰:“敢问据之忠且爱于君者,可得闻乎?”公曰:“吾有喜于玩好,有司未能我具也,则据以其所有共我,是以知其忠也。
每有风雨,暮夜求,必存吾,是以知其爱也。 -
67.《太上感应篇》 宋·李昌龄
太上曰:祸福无门,唯人自召。
善恶之报,如影随形。
是以天地有司过之神依人所犯轻重,以夺人算。
算减则贫耗,多逢忧患,人皆恶之,刑祸随之,吉庆避之,恶星灾之,算尽则死。 -
68.《次韵奉和永叔谢王尚书惠牡丹》 宋·梅尧臣
大梁有公子,洛阳有游侠。
昔时意气相凭陵,不问兴亡事栽插。
栽红插绿斗青春,春风与开春雨飒。
两都富贵不相殊,走马寻芳何合杂。 -
69.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
70.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
71.《淳化五年秋八月二十四日钜鹿魏野江东僧用晦》 宋·魏野
危城闲登临,秋色际空碧。
四顾廊且平,万虑忽然释。
精诚日月暗,旷达天地窄。
壮节但孤耸,愤气欲四射。 -
72.《朝中措 题阙》 元·白朴
娃儿十五得人怜。
金雀髻垂肩。
已爱盈盈翠袖,更堪小小花钿。
江山在眼,宝朋满座,有酒如川。
未得芙蓉帐底,且教玳瑁筵前。 -
73.《禁林讌会之什》 宋·毕士安
好文英主古难齐,宠重词臣意弗低。
睿藻清新刊翠琰,神踪飞动在璇题。
芸笺许效蓬莱阁,花槛容模罨画溪。
乐圣朋侪开绮席,爱君诚抱挂金闺。
买臣晚遇知多幸,犬子端忧思转稽。
天地恩私无以报,只将克慎对芝泥。 -
74.《次韵黄子虚同饮葛次颜家酿玉友》 宋·沈与求
先生早年忘扫白,懶饭青菁借颜色。
独馀欢伯为友朋,熟不暇篘巾自沥。
何须引泉连百井,饮莽长虹太豪猛。
细斟玉筹滑无声,酌我应怜官独冷。 -
75.《梅花》 宋·洪迈
山深春未动,沙浅水欲冰。
玉梅於此时,靓妆略无朋。
露蕊欲的皪,月枝持鬅鬙。
俨如江汉女,可爱不可陵。 -
76.《苏武慢·返照回光》 元·冯尊师
返照回光,终焉活计,何处可为依托。
凋零郑圃,竹坞松溪,林下胜游行乐。
霞友云朋,水色山光,幽隐烟萝岩壑。
更堂堂、气概摩天,一点浩然廖廓。 -
77.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
78.《次花翁览镜韵》 宋·刘元茂
世事磨礲石退棱,此心何爱复何憎。
门因候客时时扫,楼为看山日日登。
分粟可留巢树鹤,种蔬堪供在家僧。
形容每笑临清镜,相对骎骎作老朋。 -
79.《鹅湖示同志》 宋·陆九龄
孩提知爱长知钦,古圣相传只此心。
大抵有基方筑室,未闻无址可成岑。
留情传注翻榛塞,着意精微转陆沉。
珍重友朋勤切琢,须知至乐在於今。 -
80.《临封杂咏》 宋·田开
我爱临封好,宾朋日往还。
年来甘白酒,老去益朱颜。
引鹤游西寺,携琴上北山。
君恩虽未报,公外且偷闲。