-
161.《和陈中行校书》 宋·陈宓
老梅抱奇姿,寂寞山之阳。
风月已为友,云水环其乡。
蜂蝶不能到,林深自扬扬。
萧疏谢公墅,淡静午桥庄。 -
162.《记游自次前韵》 宋·方回
百岁十分过七分,侥幸古来所希有。
寻壑经丘讵得知,揣谓偷閒问花柳。
未暇扶杖支疲癃,每羞照镜现老丑。
商洛隐遁似辈行,幽并游侠豆朋耦。 -
163.《改白云庵疏语为李道大》 宋·方回
昔有隐君子,中年洛阳居。
击壤歌太平,洛人为结庐。
名曰安乐窝,花间行小车。
昔有贤宰相,退休寓洛都。 -
164.《寄题畅上人文溪别业诗》 宋·方回
爱僧予尤爱诗僧,千偈万颂传五灯。
寒山拾得两奇绝,妙压神秀卢慧能。
四明北郭四十里,文溪之名四海称。
文溪上人貌古怪,吟坛突兀高千层。 -
165.《题范阳祖泽士荣松斋》 宋·方回
九天风雨岁寒频,十八公边夜边身。
气味菟□□□□,□朋梅竹可三人。
秦皇爱护加封爵,夏后栽培作社□。
可以书灯照吟榻,落毛扫石当茶薪。 -
166.《手种芙蓉入秋盛开》 宋·方蒙仲
空山寂寂朋游少,为爱风姿手自栽。
九十日秋犹暖热,一枝谢又一枝开。 -
167.《閒居多暇追叙旧游成一百十韵》 宋·释文珦
予生驽且钝,良御谩加鞭。
蹇步常居后,长途靡克前。
於焉辞里塾,竟尔向林泉。
鲁诰方擩哜,真乘又赜研。 -
168.《为仇近仁赋山村》 宋·释文珦
我爱山村人,自得山村趣。
唯与渔樵狎,绝无轩冕慕。
高情寄云松,至乐在霜芋。
长吟招隐诗,更作閒居赋。 -
169.《缘识》 宋·宋太宗
结束分朋相间错,立在殿庭还不弱。
锦绣为袍供奉仪,流星电转争挥霍。
文里乌巾皆一样,三春景色花荡颺。
承平此事比应难,盛世欢娱情好尚。 -
170.《北榭》 宋·苏籀
坐消床刃肘生胝,寓目危亭汗漫期。
奄霭烟岚客愁绝,高明茨苇屋云谁。
治城廛肆吁吾有,近市尘嚣懒汝移。
金刹仙梯霞祲近,云軿风马往来驰。 -
171.《陈子渊台州添倅》 宋·薛嵎
高志爱官闲,来从玉笋班。
离家买湖名,开印对巾山。
风月添新句,朋游记旧颜。
桃花元有约,猥贱未能攀。 -
172.《题愚斋》 宋·杨时
结庐依林丘,回峰争盘纡。
下阚清池渊,凭轩数游鱼。
飞阁出云表,浮烟袭簪裾。
中有傲世士,脱略自谓愚。