-
121.《再送王圣俞戴溪》 宋·方回
宇宙喜一统,于今三十年。
江南诸将相,北上扬其鞭。
书生亦觅官,裹粮趋幽燕。
青原有王老,历世羲献贤。 -
122.《和史魏公荔枝韵》 宋·释宝昙
炎州草木诚可怜,荔枝六月生蛮烟。
瞿聃不出盛明世,星斗一粲黄昏天。
憧憧翠盖下平地,井井绛帻罗群仙。
囊封白玉倍晶莹,手挹甘露加清圆。 -
123.《偈颂三十八首》 宋·释如净
坐断老卢顶{左宁右页},拈起无柄木榴。
忽然舀出铜汁铁丸,忽然舀出醍醐酥酪。
佛祖大机难测度,犹是家常茶饭。 -
124.《偈颂一百三十六首》 宋·释惟一
雨暗西山,云飞南浦。
老卢仙腰缠骑鹤,朝度黄茅八凸。
独秀峰草木泉石为之鼓舞。
因甚如此,家贫原邻富。 -
125.《吾年》 宋·释文珦
吾年易逾迈,感慨难具陈。
齿发半缺秃,肌肤多不仁。
屏迹於空山,几与木石邻。
忆昔少年时,秉志将求伸。 -
126.《颂古九十八首》 宋·释印肃
拈古谈今我尚无,木奴草女辨工夫。
草木恰知非外物,含灵那信自毗卢。 -
127.《李总干遗诗十四句师於一句之下加颂七句》 宋·释印肃
朝朝去礼拜,谁识丹霞在。
打倒木佛烧,院主反招罪。
得相而无相,参方会不会。
如来非大身,老卢快踏碓。 -
128.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
衰形老容,瘦竹苍松。
野食丹山凤,云吟枯木龙。
对机何似当台镜,扣应恰如随杵钟。
了无一物,还我卢舂。 -
129.《偈颂七十八首》 宋·释正觉
山云冉冉,江水茫茫。
正不居位,偏不涉傍。
显而不露,隐而弥彰。
猿啼古木音声急,鹤宿枯松梦寐长。 -
130.《园人饷果》 宋·苏籀
紫绛李杨卢杏黄,红腮脆碧磊篝箱。
春风媚世葩华过,夏日荐茶冰蜜尝。
瓜步它时邵平意,木奴晚节李衡穰。
君看饤坐百端辑,腐蠹萧然自弭忘。 -
131.《赠开先悟老述情三颂自掀持淡泊不事化缘夜坐》 宋·王洋
身如枯木了生涯,那更迎春竞物华。
金粟病中犹示众,如来到处不须夸。
毗卢法藏无心供,兜率陀天自散花。
比似出门千万事,何如丰俭且随家。