-
121.《庭槐》 唐·白居易
南方饶竹树,唯有青槐稀。
十种七八死,纵活亦支离。
何此郡庭下,一株独华滋。
蒙蒙碧烟叶,袅袅黄花枝。 -
122.《侯郎中新置西湖》 唐·方干
远近利民因智力,周回润物像心源。
菰蒲纵感生成惠,鳣鲔那知广大恩。
潋滟清辉吞半郭,萦纡别派入遥村。 -
123.《赠秀才入军》 魏晋·嵇康
鸳鸯于飞,肃肃其羽。
朝游高原,夕宿兰渚。
邕邕和鸣,顾眄俦侣。
俛仰慷慨,优游容与。 -
124.《选冠子(宿石门)》 宋·曹勋
秀木撑空,凝云藏岫,处处群山横翠。
霜风冽面,酒力潜消,征辔暂指天际。
红叶黄花,水光山色,常爱晓云晴霁。
念尘埃眯眼,年华易老,觉远行非易。 -
125.《风流子》 宋·陈允平
阑干休去倚,长亭外、烟草带愁归。
正晓阴帘幕,绮罗清润,西风环佩,金玉参差。
深院悄,乱蝉嘶夏木,双燕别春泥。
满地残花,蝶圆凉梦,半亭落叶,蛩感秋悲。 -
126.《高阳台》 宋·张炎
榛中,故未有亦犹今之视昔之感,复叹葛岭贾相之故庐也。
古木迷鸦,虚堂起燕,欢游转眼惊心。
南圃东窗,酸风扫尽芳尘。
鬓貂飞入平原草,最可怜、浑是秋阴。 -
127.《考校同文馆戏赠子方兼呈文潜》 宋·邓忠臣
五年坎壈哀南方,江湖魏阙两相忘。
洞萝岩桂搴孤芳,月潭风渚俦渔郎。
单阏孟夏草木长,望都楼观郁苍苍。
谁令焚芰辞楚狂,复来上君白玉堂。 -
128.《题道岩二十韵》 宋·黄诰
道士元周其姓胡,朝来遗我仙岩图。
一堆盘石东西向,凿破混沌中心虚。
欲知地面深且广,架屋百楹端有余。
天池高下相灌溉,四柱卓立擎香炉。 -
129.《杂诗》 宋·李复
霜叶下高枝,纷纷拥寒根。
惊风度虚庭,槭槭愁飞翻。
草木虽无知,养本亦足论。
人生感元化,道贵穷性原。 -
130.《伤落花》 明·葛高行文
处冲漠之兰闺兮,心絓结而如醉。
岁忽忽其将迈兮,花落落而蕊坠。
攀长条之要妙兮,睹鸿造之殊异。
悲晨风之震木兮,鸟翔集而争媚。 -
131.《游白云寺》 明·梁有誉
崇岫控越徼,巍镇峙郊甸。
崒峍亿劫余,迢递百里见。
疏岭何岑峭,阳林郁蓊蒨。
峻拟玄天平,俯瞰海日炫。 -
132.《代书答梁先》 宋·苏轼
此身与世真悠悠,苍颜华发谁汝留。
强名太守古徐州,忘归不如楚沐猴。
鲁人岂独不知丘,蹸藉夫子无罪尤。
异哉梁子清而修,不远千里従我游。 -
133.《湖上》 宋·陆游
三伏无多暑渐微,登临清晓试缣衣。
风高病木初凋叶,潦退流萍尚半扉。
白首重来空感昔,清尊相属欲忘归。
犹怜不负湖山处,好在平生旧钓矶。 -
134.《九月一日有作》 宋·张耒
怳怳日光薄,萧萧风叶吟。
今辰九月朔,秋物半侵寻。
赖有堂下菊,芬芳散浮金。
感兹摇落际,采撷慰孤斟。 -
135.《寄生槐》 宋·欧阳修
桧惟凌云材,槐实凡木贱。
奈何柔脆质,累此孤高干。
龙鳞老苍苍,鼠耳光粲粲。
因缘初莫原,感吒徒自叹。 -
136.《官成武主簿作五首》 宋·王禹偁
释褐来成武,徒劳自感伤。
位卑松在涧,俸薄叶经霜。
迳拥寒莎绿,门横古木苍。
冠缨尘已满,未敢濯沧浪。 -
137.《秋日》 宋·王令
秋日不照天,秋云自明晦。
脱叶下衰草,蜩蝉事今退。
天地功方成,草木犹怨顇。
志士感所怀,长吁下清泪。 -
138.《题富好礼所畜村乐图》 明·刘基
我昔住在南山头,连山下带清溪幽。
山巅出泉宜种稻,绕屋尽是良田畴。
家家种田耻商贩,有足懒踏县与州。
西风八月淋潦尽,稻穗崿比无蝗蟊。 -
139.《赠钱之道子武昆仲》 宋·李廌
青冥联翼鹄,志节傲云机。
凶变家多难,年荒岁愈饥。
运乖生事拙,贫病壮心违。
蚤岁忧虞少,今春弟妹归。 -
140.《示龙王长老法赞用旧韵先公佳城与寺相直》 宋·胡寅
堂堂感麟翁,耿耿跨箕尾。
已垂百世芳,何用东山起。
平和梦奠处,郁郁佳城启。
禅枝附奕叶,鱼粥常千指。