-
241.《赠宋小著》 宋·四锡
紫皇御天方视事,将择灵官补仙吏。
金波古殿寒星帘,虹节蜺旌观就试。
白皙仙人皆雪衣,衣冠森列蟾蜍墀。
宝盘初赐红霞馔,斗魁挹酒空淋漓。 -
242.《丙子仲冬紫阁寺聊句》 宋·苏舜元
白石太古水,苍厓六月冰。
昏明咫尺变,身世逗留增。
桥与飞霞乱,人间独鸟升。
风泉冷相搏,楼阁暮逾澄。 -
243.《滩石八阵图行》 宋·王刚中
我生孔明后,相望九百载。
我想孔明贤,巍然伊吕配。
奇谋勇略夸雄师,大节英风盖当代。
木牛流马何足言,八阵遗踪千古在。 -
244.《桃源行》 宋·王景月
秦皇有地包沙漠,秦民无地堪托足。
民心咫尺不戴秦,秦令安能到空谷。
商山紫芝青门瓜,武陵洞底栽桃花。
草木不共人逃去,虞妃山赭良堪嗟。 -
245.《吾兄文夫宦游天台余将官於江左不胜感离之情》 宋·王淹
我家尺五天,行人指城东。
老槐阅世故,高荫自清风。
叵量陵谷变,犹叹斤斧空。
故国岂乔木,遂应人与同。 -
246.《偶成杂意四首》 宋·卫博
清风被草木,岁岁蕃中园。
佳荫欲翳空,擢秀何争妍。
黄杨独咫尺,更说厄闰年。
惜哉坚正姿,何独悭於天。 -
247.《新亭》 宋·徐观
溪流汤汤,山容林林。
公行於亭,鼓瑟鼓琴。
山禽聒聒,溪石崒崒。
公休於亭,左经右律。 -
248.《小飞来亭二首》 宋·杨长孺
阴森古木石心栽,清澈寒溪镜面开。
斗起孤峰三百尺,从今唤作小飞来。 -
249.《成都运司园亭十首·西园》 宋·杨怡
池台密相望,曾是故侯宅。
赏心知几人,乔木已百尺。
低花拂乌帽,古藓駮苍石。
欲问昔豪华,秋风扫无迹。 -
250.《海棠》 宋·张冕
海棠栽植遍尘寰,未必成都欲咏难。
山木瓜开千颗颗,水林檎发一攒攒。
初疑红豆争头缀,忽觉燕脂众手丸。
西蜀僧家根拨小,南荆宫舍树支宽。 -
251.《题夏训武珪画牛》 宋·张炜
枯木立数茎,断岸走千尺。
旁有牧牛儿,放牛倚拳石。
牛闲芳草间,儿倦眠跼蹐。
画手笔入神,淡墨夺真迹。
凭谁唤儿醒,落日归路僻。
觉来横短笛,吹断远山碧。 -
252.《春和郭使君游光福寺云閒阁二十韵》 宋·赵公硕
南龛几百年,古木阚云掩。
崖倾千仞垂,路县一线险。
飞秈{沈氵换犭}喜曾巅,羸骖怯虚堑。
枫叶红斓斑,松□翠摇飐。 -
253.《陈老画牛》 宋·赵汝绩
老融弃发逃于禅,胸藏丘壑身林泉。
时拈寸草幻墨汁,惨淡咫尺生风烟。
尤工画牛古绝比,不特形似真神全。
平生知己一攻愧,惜墨如命诗犹传。 -
254.《无罪言》 宋·赵汝绩
哀哀民何辜,遭此凶歉厄。
初闻数米炊,次复并日食。
草根掘欲尽,木皮屑不给。
疲老就枯僵,少壮作捐瘠。 -
255.《题资州东岩》 宋·郑钢
迳转得幽谷,云岩屹相向。
谽谺偃重檐,弯环依叠嶂。
缅想融结初,镌鑱自天匠。
了无斧凿迹,但觉盘根壮。 -
256.《麻姑山》 宋·朱京
仙都朝百灵,奇绝众峰冠。
朝随五马游,万里卷云幔。
春阳散地脉,指顾群阴泮。
刻玉露巉岩,严严色足惮。 -
257.《担子洼》 元·黄溍
自从始出关,数日走崖谷。
迢迢度偏岭,险尽得平陆。
陂陀皆土山,高下纷起伏。
连天暗丰草,不复见林木。 -
258.《答禄将军射虎行》 元·迺贤
将军部曲瀚海东,三千铁骑精且雄。
久知天命属真主,奋身来建非常功。
世祖神谟涵宇宙,坐使英雄皆入彀。
十年转战淮蔡平,帐下论功封太守。 -
259.《水帘洞》 明·程诰
径平草木深,幽碧日以积。
遂使水帘胜,咫尺千里隔。
真源不可问,惆怅净色白。
窟石冷秋根,何由漱云液。 -
260.《春日述怀寄汤义仍四十韵》 明·邓渼
汉域春阴尽,苍山旅病淹。
梯航三面入,风壤百夷兼。
五尺秦通道,单车即瘴炎。
投荒虚绣斧,览胜引彤幨。