-
121.《送魏珪觐省》 唐·李群玉
木落楚色深,风高浪花白。
送君飞一叶,鸟逝入空碧。
猗欤白华秀,伤心倚门夕。
不知云涨遥,万里看咫尺。 -
122.《口号》 唐·贾岛
中夜忽自起,汲此百尺泉。
林木含白露,星斗在青天。 -
123.《柔卿解籍戏呈飞卿三首》 唐·段成式
长担犊车初入门,金牙新酝盈深樽。
良人为渍木瓜粉,遮却红腮交午痕。
最宜全幅碧鲛绡,自襞春罗等舞腰。
未有长钱求邺锦,且令裁取一团娇。
出意挑鬟一尺长,金为钿鸟簇钗梁。
郁金种得花茸细,添入春衫领里香。 -
124.《五贶诗·乌龙养和》 唐·皮日休
寿木拳数尺,天生形状幽。
把疑伤虺节,用恐破蛇瘤。
置合月观内,买须云肆头。
料君携去处,烟雨太湖舟。 -
125.《奉和袭美太湖诗二十首·投龙潭》 唐·陆龟蒙
名山潭洞中,自古多秘邃。
君将接神物,聊用申祀事。
熔金象牙角,尺木无不备。
亦既奉真官,因之徇前志。 -
126.《纪梦游甘露寺(寺在京口北固山上)》 唐·陆龟蒙
昔卧嵩高云,云窗正寒夕。
披裘忽生梦,似到空王宅。
峨天一峰立,栏楯横半壁。
级倚绿巅差,关临赤霄辟。 -
127.《樵人十咏·樵谿》 唐·陆龟蒙
山高谿且深,苍苍但群木。
抽条欲千尺,众亦疑朴樕。
一朝蒙翦伐,万古辞林麓。
若遇燎玄穹,微烟出云族。 -
128.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
129.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
130.《小游仙诗九十八首》 唐·曹唐
玉箫金瑟发商声,桑叶枯干海水清。
净扫蓬莱山下路,略邀王母话长生。
上元元日豁明堂,五帝望空拜玉皇。
万树琪花千圃药,心知不敢辄形相。 -
131.《新屋》 唐·徐夤
耳顺何为土木勤,叔孙墙屋有前闻。
纵然一世如红叶,犹得十年吟白云。
性逸且图称野客,才难非敢傲明君。
清甜数尺沙泉井,平与邻家昼夜分。 -
132.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
133.《僧院松》 唐·曹松
此木韵弥全,秋霄学瑟弦。
空知百馀尺,未定几多年。
古甲磨云拆,孤根捉地坚。
何当抛一干,作盖道场前。 -
134.《叙事寄荐福栖白(一作听白公话旧)》 唐·李洞
险倚石屏风,秋涛梦越中。
前朝吟会散,故国讲流终。
北地闻巴狖,南山见碛鸿。
楼高惊雨阔,木落觉城空。 -
135.《寄淮海惠泽上人》 唐·李洞
海涛痕满旧征衣,长忆初程宿翠微。
竹里桥鸣知马过,塔中灯露见鸿飞。
眉毫别后应盈尺,岩木居来定几围。
他日愿师容一榻,煎茶扫地学忘机。 -
136.《题孤云绝顶淮阴祠》 唐·王仁裕
一握寒天古木深,路人犹说汉淮阴。
孤云不掩兴亡策,两角曾悬去住心。
不是冕旒轻布素,岂劳丞相远追寻。
当时若放还西楚,尺寸中华未可侵。 -
137.《陪游凤凰台献诗》 唐·宋齐丘
嵯峨压洪泉,岝峉撑碧落。
宜哉秦始皇,不驱亦不凿。
上有布政台,八顾背城郭。
山蹙龙虎健,水黑螭蜃作。 -
138.《游子吟》 唐·陈陶
栖乌喜林曙,惊蓬伤岁阑。
关河三尺雪,何处是天山。
朔风无重衣,仆马饥且寒。
惨戚别妻子,迟回出门难。 -
139.《续古二十九首》 唐·陈陶
大尧登宝位,麟凤焕宸居。
海曲沾恩泽,还生比目鱼。
生值揖逊历,长歌东南春。
钓鳌年三十,未见天子巡。 -
140.《琵琶行》 唐·牛殳
何人劚得一片木,三尺春冰五音足。
一弹决破真珠囊,迸落金盘声断续。
飘飘飖飖寒丁丁,虫豸出蛰神鬼惊。
秋鸿叫侣代云黑,猩猩夜啼蛮月明。