-
441.《项脊轩志》 明·归有光
项脊轩,旧南阁子也。
室仅方丈,可容一人居。
百年老屋,尘泥渗漉,雨泽下注;每移案,顾视,无可置者。
又北向,不能得日,日过午已昏。 -
442.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
443.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
444.《恨赋》 南北朝·江淹
试望平原,蔓草萦骨,拱木敛魂。
人生到此,天道宁论?于是仆本恨人,心惊不已。
直念古者,伏恨而死。
至如秦帝按剑,诸侯西驰。 -
445.《太上感应篇》 宋·李昌龄
太上曰:祸福无门,唯人自召。
善恶之报,如影随形。
是以天地有司过之神依人所犯轻重,以夺人算。
算减则贫耗,多逢忧患,人皆恶之,刑祸随之,吉庆避之,恶星灾之,算尽则死。 -
446.《感讽六首》 唐·李贺
人闲春荡荡,帐暖香扬扬。
飞光染幽红,夸娇来洞房。
舞席泥金蛇,桐竹罗花床。
眼逐春瞑醉,粉随泪色黄。 -
447.《望人家桃李花》 唐·贺知章
山源夜雨渡仙家,朝发东园桃李花。
桃花红兮李花白,照灼城隅复南陌。
南陌青楼十二重,春风桃李为谁容。
弃置千金轻不顾,踟蹰五马谢相逢。 -
448.《江州重别薛六柳八二员外》 唐·刘长卿
生涯岂料承优诏?世事空知学醉歌。
江上月明胡雁过,淮南木落楚山多。
寄身且喜沧洲近,顾影无如白发何!
今日龙钟人共老,愧君犹遣慎风波。 -
449.《梅花 其三》 元·王冕
十月霜风寒,山木俱摧折。
独此冰玉姿,照影清溪月。 -
450.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
451.《二鬼》 明·刘基
忆昔盘古初开天地时,以土为肉石为骨,水为血脉天为皮
,昆仑为头颅,江海为胃肠,蒿岳为背膂,其外四岳为四
肢。
四肢百体咸定位,乃以日月为两眼,循环照烛三百六十骨 -
452.《白龙窟泛舟寄天台学道者》 唐·常建
夕映翠山深,余晖在龙窟。
扁舟沧浪意,澹澹花影没。
西浮入天色,南望对云阙。
因忆莓苔峰,初阳濯玄发。 -
453.《梅花》 宋·梅尧臣
已先群木得春色,不与杏花为比红。
薄薄远香来涧谷,疏疏寒影近房栊。
全枝恶折憎邻女,短笛横吹怨楚童。
坠萼谁将呵在鬓,蕊残金粟上眉虫。 -
454.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
455.《无俗念 竹》 元·丘处机
虚心翠竹,禀天然、一气生来清独。
月下风前堪赏玩,嘲谑令人无俗。
嫩叶萧骚,隆冬掩映,秀出千林木。
英姿光润,状同玄辅寒玉。 -
456.《迈陂塘·雁双双》 元·李治
雁双双,正分汾水,回头生死殊路
天长地久相思债,何似眼前俱去!
摧劲羽,倘万一幽冥,却有重逢处
诗翁感遇。 -
457.《摸鱼儿 遗山乐府上附》 元·李治
雁双双、正飞汾水,回头生死殊路。
天长地久相思债,何似眼前俱去。
摧劲羽。
倘万一、幽冥却有重逢处。 -
458.《句》 宋·卞震
老筇搘瘦影,寒木凭吟身。
-
459.《偈颂一百三十六首》 宋·释惟一
秋风卷地,秋水连天。
千山影瘦,万木萧然。
渔笛数声江上月,樵歌一曲岭头烟。 -
460.《沁园春·春事方浓》 宋·陈人杰
春事方浓,寂寞此君,谁相品题。
到僝桃僽李,鸠边雨急,埋薇瘗药,燕外泥肥。
鸟影舒炎,黄埃涨暑,又过绿阴青子时。
夫然後,向猷家载酒,诩室题诗。