-
161.《答大年马丞相》 宋·胡如壎
人生寄浮云,世味如嚼蜡。
甯分螬半食,肯农乌三匝。
纷纷相彼我,此道方噂沓。
君看王孙猨,爱恶卒难合。 -
162.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。 -
163.《余皮》 宋·李坚
小试屠龙技已成,遗踪千载讋英灵。
舳舻不骇风波恶,烟雨时闻草木腥。 -
164.《又赋昙字韵》 宋·吕徽之
万里关河冻欲含,浑如天地尚函三。
桥边驴子诗何恶,帐底羔儿酒正酣。
竹委长身寒郭索,松埋短发老瞿昙。
不如乘此擒元济,一洗江南草木惭。 -
165.《偈颂十首》 宋·释昙密
咄这花木瓜,苦澁无以加。
蓦然嚼得碎,清风生齿牙。
种性恶,不堪夸。
杨岐老驴三只脚,蹋人无数满天涯。 -
166.《诫酒肉慈慧法门》 宋·释遵式
南无佛法僧,大慈三宝海。
我念欲依教,普劝诸众生。
莫杀莫食肉,同蕴仁慈行。
无病保长龄,未来成佛道。 -
167.《次韵范氏子园居即事三首》 宋·苏籀
花开且复谢,回首悲今昨。
席月吹参差,临芳倾凿落。
莎苹藉醉枕,风竹惊眠觉。
宾僚上马去,乌鸟相呼乐。
春光在木杪,花絮相纷箔。
酒到忘醇醨,客来无善恶。 -
168.《成都遨乐诗二十一首·重阳日州南门药市》 宋·田况
岷峨旁礴天西南,灵滋秀气中潜含。
草木瓌富百药具,山民采捋知辛甘。
成都府门重阳市,远近凑集争{上齐下贝}欣。
市人谲狯亦射利,颇觉良恶相追参。 -
169.《游南山》 宋·汪任
浈阳富佳致,无以过南山。
山高雄地理,万丈亲云端。
攀援临绝顶,气象非尘寰。
神存古庙貌,台敞旧轩栏。 -
170.《代胡仓过圣德惠民诗一首》 宋·王阮
平楚皆膏壤,成汤忽旱年。
人知圣虑切,恩遣使臣宣。
乙犯饥荒后,长沙富庶全。
纪年四十载,斗米二三钱。 -
171.《咏梅》 宋·吴居仁
岭南十月春渐回,妍暖先到前村梅。
问君何处识此妙,一枝冷艳随霜开。
长江凛凛欲崩岸,乃见好事多墙隈。
初疑渗漉入瘴雾,更恐寂寞埋烟煤。 -
172.《效朱公叔绝交诗》 宋·薛澄
东山有枭,不祥其名。
恶木是息,恶声是鸣。
食不弃腐,饮不择清。
宜飞求伏,以晦为明。 -
173.《游山门呈知府大卿》 宋·姚辟
春风到宛陵,太守遇康乐。
隐几坐高斋,清风媚林壑。
语我诸峰峦,道人古棲吒。
幽潜远江汉,秀耸类衡霍。 -
174.《老儿诗五十韵》 宋·张师锡
鬓发尽皤然,眉分白雪鲜。
週遮延客话,伛偻抱孙怜。
无病常供粥,非寒亦衣绵。
假温衾拥背,借力杖搘肩。 -
175.《絜矩书院示学子》 宋·章粲
四时配四德,元亨利与贞。
天德元最重,方春木主生。
夏火物畅茂,是为德之亨。
金利秋向实,水贞冬日成。 -
176.《咏马当山宁江庙》 宋·章劼
惊涛汹涌江势恶,一山屹立真环奇。
正如匹马勇赴敌,万夫辟易莫敢支。
氤氲山腋云气聚,焜燿庙貌神灵棲。
风帆浪舶香火盛,旱魃雨厉牛羊刲。 -
177.《比干台》 宋·赵瞻
九阍大坏一木支,势知不可诚不欺。
商之三仁异所归,死谏不欲狂囚为。
贤哉万世忠臣师,比干而已前其谁。
谏不当显何所持,忠必爱君无拂辞。 -
178.《望洽阳》 明·葛高行文
惟长子其浚哲兮,古涂山之苗裔。
遥仰文母之婀娜兮,嗣前徽而婉。
羡螽斯之振振兮,吐玉英而树庭蕙。
望关雎于河洲兮,识灵偶之重别。 -
179.《醉卧苏汝载积翠园晨起放笔呈汝载》 明·韩上桂
偶来辟彊园,游戏竹林下。
云物递清新,花水低相亚。
野树盖中庭,余阴荫比舍。
碍日构飞楹,攒云拱朱榭。 -
180.《至正壬辰之春余卧病始起遭时多故奔走山谷间》 明·胡翰
野王有二老,矫若双凤雏。
不栖恶木枝,宁啄中田粰。
翱翔千仞上,览德周八区。
赤符启帝子,锵其应瑶图。