-
141.《初下东周赠孟郊》 唐·刘言史
鹤老身更b3,龟死壳亦灵。
正信非外沿,终始全本情。
童子不戏尘,积书就岩扃。
身著木叶衣,养鹿兼牸耕。 -
142.《日暮天无云》 唐·熊孺登
杳杳复苍然,无云日暮天。
象分青气外,景尽赤霄前。
渐吐星河色,遥生水木烟。
从容难附丽,顾步欲澄鲜。
但见收三素,何能测上玄。
应非暂呈瑞,不许出山川。 -
143.《闻蝉》 唐·鲍溶
高蝉旦夕唳,景物浮凉气。
木叶渐惊年,锦字因络纬。
稍断当窗梦,更凄临水意。
清香笋蒂风,晓露莲花泪。
馀引未全歇,凝悲寻迥至。
星井欲望河,月扇看藏笥。
谁念因声感,放歌写人事。 -
144.《寄许浑秀才》 唐·殷尧藩
万木惊秋叶渐稀,静探造化见玄机。
眼前谁悟先天理,去后还知今日非。
树拥秣陵千嶂合,云开萧寺一僧归。
汉廷累下征贤诏,未许严陵老钓矶。 -
145.《春晚雨中》 唐·姚合
寂寂春将老,闲人强自欢。
迎风莺语涩,带雨蝶飞难。
傍砌木初长,眠花景渐阑。
临轩平目望,情思若为宽。 -
146.《观涛》 唐·朱庆馀
木落霜飞天地清,空江百里见潮生。
鲜飙出海鱼龙气,晴雪喷山雷鼓声。
云日半阴川渐满,客帆皆过浪难平。
高楼晓望无穷意,丹叶黄花绕郡城。 -
147.《行次西郊作一百韵》 唐·李商隐
蛇年建午月,我自梁还秦。
南下大散关,北济渭之滨。
草木半舒坼,不类冰雪晨。
又若夏苦热,燋卷无芳津。 -
148.《游上方石窟寺》 唐·刘沧
苔径萦回景渐分,翛然空界静埃氛。
一声疏磬过寒水,半壁危楼隐白云。
雪下石龛僧在定,日西山木鸟成群。
几来吟啸立朱槛,风起天香处处闻。 -
149.《初夏游楞伽精舍》 唐·皮日休
越舼轻似萍,漾漾出烟郭。
人声渐疏旷,天气忽寥廓。
伊予惬斯志,有似劀q3瘼。
遇胜即夷犹,逢幽且淹泊。 -
150.《初夏游楞伽精舍》 唐·皮日休
越舼轻似萍,漾漾出烟郭。
人声渐疏旷,天气忽寥廓。
伊予惬斯志,有似劀q3瘼。
遇胜即夷犹,逢幽且淹泊。 -
151.《奉酬袭美苦雨见寄》 唐·陆龟蒙
松篁交加午阴黑,别是江南烟霭国。
顽云猛雨更相欺,声似虓号色如墨。
茅茨裛烂檐生衣,夜夜化为萤火飞。 -
152.《赠敬亭清越上人》 唐·张乔
海上独随缘,归来二十年。
久闲时得句,渐老不离禅。
砌木欹临水,窗峰直倚天。
犹期向云里,别扫石床眠。 -
153.《赠敬亭清越上人》 唐·张乔
海上独随缘,归来二十年。
久闲时得句,渐老不离禅。
砌木欹临水,窗峰直倚天。
犹期向云里,别扫石床眠。 -
154.《长安客舍叙邵陵旧宴,寄永州萧使君五首》 唐·曹唐
邵陵佳树碧葱茏,河汉西沈宴未终。
残漏五更传海月,清笳三会揭天风。
香熏舞席云鬟绿,光射头盘蜡烛红。 -
155.《依韵修睦上人山居十首》 唐·李咸用
生身便在乱离间,遇柳寻花作麽看。
老去转谙无是事,本来何处有多般。
长怜蠛蠓能随暖,独笑梧桐不耐寒。 -
156.《题宝林寺禅者壁(山名飞来峰)》 唐·方干
邃岩乔木夏藏寒,床下云溪枕上看。
台殿渐多山更重,却令飞去即应难。 -
157.《小松》 唐·杜荀鹤
自小刺头深草里,而今渐觉出蓬蒿。
时人不识凌云木,直待凌云始道高。 -
158.《赠九江太守》 唐·张蠙
江头暂驻木兰船,渔父来夸太守贤。
二邑旋添新户口,四营渐废旧戈鋋.笙歌不似经荒后,礼乐犹如未战前。
昨日西亭从游骑,信旗风里说诗篇。 -
159.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
160.《小儿诗》 唐·路德延
情态任天然,桃红两颊鲜。
乍行人共看,初语客多怜。
臂膊肥如瓠,肌肤软胜绵。
长头才覆额,分角渐垂肩。