-
1.《杂感》 宋·陆游
祸福虽云不可猜,人生要岂愿为才。
髑髅正使非不乐,牺象何疑是木灾。 -
2.《寄仲弥性祝子权》 宋·朱翌
博士曾瞻穆穆光,贤良犹抱汉文章。
江山不隔梦千里,鸿雁欲归书数行。
蝇变岂能分白黑,木灾初未有青黄。
逡巡岁晚成何事,捧腹看傩驱不祥。 -
3.《减字木兰花(成败)》 宋·沈瀛
纠缠弗止。
成是败非生戚喜。
既灭灾风。
否极还须有泰通。
祸常因酒。
酒亦令人能介寿。
成也萧何。
败也萧何更是多。 -
4.《木兰花慢 赠阆州扬宣抚》 元·魏初
问高城铁*,缘底事、净妖氛。
道霜落长安,元**令,万骑云屯。
人人知自有用,望金汤、直上撼乾坤。
海陆鲸*掀舞,秋风怒卷孤豚。 -
5.《勘灾》 宋·王梦雷
散吏驰驱踏旱邱,沙尘泥土掩双眸。
山中树木减颜色,涧畔泉源绝细流。
处处桑麻增太息,家家老幼哭无收。
下官虽有忧民泪,一担难肩万姓忧。 -
6.《过陂子迳五十余里,乔木蔽天,遣闷七绝句》 宋·杨万里
山穷喜见一平川,不似林中不识天。
只出此山灾便散,何须更问小行年。 -
7.《啄木儿·自坐自坐》 元·王哲
自坐自坐。
木上见真火。
自哿自哿。
从前没灾祸。 -
8.《曲木咏》 宋·释文珦
拥肿仍卷曲,知经几度春。
斯能无用者,绝似养生人。
傥曰堪绳墨,安能逭斧斤。
良材有何好,只以自灾身。 -
9.《和崔尚书喜雨》 唐·张九龄
积阳虽有晦,经月未为灾。
上念人天重,先祈云汉回。
仁心及草木,号令起风雷。
照烂阴霞止,交纷瑞雨来。 -
10.《蜀城哭台州乐安少府》 唐·苏颋
远游跻剑阁,长想属天台。
万里隔三载,此邦余重来。
音容旷不睹,梦寐殊悠哉。
边郡饶藉藉,晚庭正回回。 -
11.《伤逝(此后十九首,尽同德精舍旧居伤怀时所作)》 唐·韦应物
染白一为黑,焚木尽成灰。
念我室中人,逝去亦不回。
结发二十载,宾敬如始来。
提携属时屯,契阔忧患灾。 -
12.《题衡山县文宣王庙新学堂,呈陆宰》 唐·杜甫
旄头彗紫微,无复俎豆事。
金甲相排荡,青衿一憔悴。
呜呼已十年,儒服弊于地。
征夫不遑息,学者沦素志。 -
13.《酬孟武昌苦雪》 唐·元结
积雪闲山路,有人到庭前。
云是孟武昌,令献苦雪篇。
长吟未及终,不觉为凄然。
古之贤达者,与世竟何异。 -
14.《咏雪赠张籍》 唐·韩愈
只见纵横落,宁知远近来。
飘飖还自弄,历乱竟谁催。
座暖销那怪,池清失可猜。
坳中初盖底,垤处遂成堆。 -
15.《武陵观火诗》 唐·刘禹锡
楚乡祝融分,炎火常为虞。
是时直突烟,发自晨炊徒。
盲风扇其威,白昼曛阳乌。
操绠不暇汲,循墙还避逾。 -
16.《峡哀》 唐·孟郊
昔多相与笑,今谁相与哀。
峡哀哭幽魂,噭噭风吹来。
堕魄抱空月,出没难自裁。
齑粉一闪间,春涛百丈雷。 -
17.《杏殇(杏殇,花乳也,霜翦而落,因悲昔婴,故作是诗)》 唐·孟郊
冻手莫弄珠,弄珠珠易飞。
惊霜莫翦春,翦春无光辉。
零落小花乳,斓斑昔婴衣。
拾之不盈把,日暮空悲归。 -
18.《学仙》 唐·张籍
楼观开朱门,树木连房廊。
中有学仙人,少年休谷粮。
高冠如芙蓉,霞月披衣裳。
六时朝上清,佩玉纷锵锵。 -
19.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
20.《凶宅》 唐·白居易
长安多大宅,列在街西东。
往往朱门内,房廊相对空。
枭鸣松桂树,狐藏兰菊丛。
苍苔黄叶地,日暮多旋风。