-
101.《雪後守之家梅未开,呈宗伟》 宋·范成大
瓦沟冻残雪,檐溜粘轻冰。
破寒一竿日,春随人意生。
端叶再三白,南枝尚含情。
定知司花女,未肯嫁娉婷。 -
102.《嘲峡石》 宋·范成大
峡山狠无情,其下多丑石。
顽质贾憎垂,傀状发笑哑。
粗类坟坏黄,沉渍铁矢黑。
或如沟泥涴,或似冻壁坼。 -
103.《与吴兴薛士隆使君游弁山石林先生故居》 宋·范成大
白苹有嘉招,苍弁得胜践。
会心不惮远,乘兴恐失便。
篮舆犯穷腊,共作忍寒面。
溟蒙云酿雪,浩荡风落雁。 -
104.《夜坐》 宋·陆游
叶尽木无声,天高夜自明。
映窗灯半灭,掠野雁孤征。
瓦裂人间事,云浮身後名。
惟应托长鑱,寂寞送浮生。 -
105.《初寒》 宋·陆游
重帘御晚吹,密瓦护晨霜。
焰焰砖炉火,霏霏石鼎香。
行迟依木杖,坐久穴藜床。
昼亦无聊甚,胡为厌夜长? -
106.《落叶》 宋·陆游
万瓦清霜伴月明,卧听残漏若为情。
无端木叶萧萧下,更与愁人作雨声。 -
107.《读老子》 宋·陆游
放翁晨兴坐龟堂,古铜匜烧海南香。
临目接手精思床,身如槁木心如墙。
八十一章独置傍,徐起开读声琅琅。
怳然亲见古伯阳,袂属关尹肩庚桑。 -
108.《二月二十四日夜大风异常》 宋·陆游
天青无云星错落,大风忽自西南作。
寿藤老木不自全,门外岂容存略彴。
翁媪惊呼儿女泣,屋瓦飞空吁可愕。
巢倾共闵乌鹊死,空黑还疑鬼神恶。
南邻仅有瓜牛庐,转盼卷去无遗余。
腐儒自笑独耐事,一灯荧荧犹读书。 -
109.《壬子八月癸卯大风雨拔木飘瓦通夕不能寐》 宋·陆游
我昔浮江坐贪快,六十幅蒲船尾挂。
恶风吹到马当祠,出没蜿蜒舞澎湃。
舟人失色急倒樯,共上芦湾望祠拜。
风云昼晦性命忧,更复何心问薪菜。 -
110.《小葺村居》 宋·陆游
昔我作屋时,趣欲庇风雨。
茆茨寒自刈,条枚细相拄。
庳湿生蚍蚽,得暖森翅羽,摧挠自栋梁,朽败连柱础。
邻父为我言:努力谋安处,土坚瓦可陶,步近木易取。 -
111.《弊庐》 宋·陆游
弊庐虽陋甚,鄙性颇所宜。
欹倾十许间,草覆实半之。
碓声隔柴门,绩火出枳篱。
缚木为彘牢,附垣作鸡埘。 -
112.《十月暄甚人多疾十六日风雨作寒气候方少正作》 宋·陆游
昔我从行台,宿师南山旁。
仲秋已戒寒,九月常霣霜。
入冬即大雪,人马有仆僵。
土床炽薪炭,旃毳如胡羌。 -
113.《游学射山遇景道人》 宋·陆游
肩舆适青郊,飞屐登翠麓。
余霜未泫瓦,晨日初挂木。
推门觅黄冠,避客似奔鹿。
虽无与晤语,清坐意亦足。 -
114.《六月一日晓赋》 宋·陆游
视夜明星高,蝉声满庭树。
残骸幸差健,散发穿两屦。
岩扉手自开,曳杖得徐步。
碧瓦浮青烟,圜荷泻残露。
草木无俗姿,鸡犬共幽趣。
儿来问晨炊,一笑挥使去。 -
115.《僧庐》 宋·陆游
僧庐土木涂金碧,四出徵求如羽檄。
富商豪吏多厚积,宜其弃金如瓦砾。
贫民妻子半菽食,一饥转作沟中瘠,赋歛鞭笞县庭赤,持以与僧亦不惜。
古者养民如养儿,劝相农事忧其饥。 -
116.《余谪居齐安寓郡东佛舍而制不得逾岁今冬遂移》 宋·张耒
孟冬寒气至,北风群木衰。
微霖堕檐瓦,老客卧先知。
二年萧寺客,巾履忽复移。
谁令简书畏,易此鹪鹩枝。 -
117.《己未四月二十二日大雨雹》 宋·张耒
夜来飞雹惊我眠,大者磊落几如拳。
起听但觉屋欲动,檐瓦破坠无复全。
是日晚晴星斗出,镜静万里无云烟。
乾坤变化竟谁使,造作诡怪须臾间。 -
118.《同尧民游灵源庙廖献臣置酒用马陵二字赋诗二》 宋·黄庭坚
灵源庙前木,我昔见拱把。
七年身屡到,郁郁荫檐瓦。
春风响马衔,竝辔客萧洒。
更愿少尹贤,置酒意倾写。 -
119.《立春日》 元·王冕
葭吹六管动飞灰,便觉春从地底回。
草木一时生意动,关河万里冻云开。
宁须生菜传纤手,且引春风入瓦杯。
天北天南问音信,故人何处寄寒梅? -
120.《君倚示诗有归吴这兴为诗三十二韵以赠》 宋·司马光
吴越为君土,崤函是我家。
濯缨从吏事,倾盖聚京会。
奕世交朋重,同僚分谊加。
声光尝耳剽,臭味辱肩差。