-
241.《贺王仆射放榜》 唐·周墀
文场三化鲁儒生,三十余年振重名。
曾忝木鸡夸羽翼,又陪金马入蓬瀛。
虽欣月桂居先折,更羡春兰最后荣。
欲到龙门看风雨,关防不许暂离营。 -
242.《擬古》 宋·田锡
峄阳生孤桐,擢干八尺高。
风雨萌枝叶,鸾皇栖羽毛。
天质自含响,众木非其曹。
斲为绿绮琴,古人贞金刀。 -
243.《璇玑图》 南北朝·苏蕙
琴清流楚激弦商秦曲发声悲摧藏音和咏思惟空堂心忧增慕怀惨伤仁
芳廊东步阶西游王姿淑窈窕伯邵南周风兴自后妃荒经离所怀叹嗟智
兰休桃林阴翳桑怀归思广河女卫郑楚樊厉节中闱淫遐旷路伤中情怀
凋翔飞燕巢双鸠土迤逶路遐志咏歌长叹不能奋飞妄清帏房君无家德 -
244.《望太湖》 明·张羽
登高丘,望远泽,蓬莱三山不可测。
何如具区亿万顷,洞庭连娟向空碧。
东风吹尽吴天云,玉盘双螺翠堪摘。
我昔东游凤凰台,嵯峨巨鳊如山来。 -
245.《答王大》 清·万寿祺
楚州风雨夜徘徊,千里双淮极望开。
回首渔矶多避世,惊心乔木一登台。
二陵残黍西风急,十郡寒笳北吹哀。
君自冥冥修雁羽,苍茫海国独归来。 -
246.《题蔡挥使所藏林良双鹊》 明·程敏政
老木长梢半空起,影落君家素屏里。
枝间双鹊不飞去,似向高堂报君喜。
凉风晓入庭户清,主人坐对宛有情。
眼前岂独惜珍羽,耳畔忽疑闻好声。 -
247.《海淀李戚畹园四首》 明·袁中道
追随鹭羽到山阿,梓泽兰亭未许过。
移得好花通柰苑,引来飞瀑似银河。
微风啸彻捎云竹,轻雨香添带露荷。
野逸繁华都不碍,才闻灌木又听歌。
¤ -
248.《咸淳师相》 元·张宪
咸淳师相专军国,堂吏馆宾供羽翼。
诸司百职听使令,台谏承颜言路塞。
轮舟五日一入朝,湖山佳处多逍遥。
谀言佞语颂功德,边事军声听寂寥。 -
249.《妙智寺》 宋·陈白
排危步步上天梯,乔木苍苍拂紫霓。
向日莫催琪树老,清宵应见玉绳低。
云蒸巨壑金虬蛰,月落高岩翠羽栖。
况复仟翁丹井在,碧霄歧路不须迷。 -
250.《咏麻姑山》 宋·陈陀
晓入麻姑瑞气浮,羽人重喜故人游。
鹤从仙仗归丹穴,药种灵苗满旧洲。
乔木老含春色澹,夜溪寒带月光流。
登临已觉凡尘少,何必区区慕虎邱。 -
251.《石室》 宋·陈洵直
云广翛闲失故宫,泓泉虬木古今同。
诗仙羽化无踪迹,后世何人识此风。 -
252.《岑公洞》 宋·陈邕
武陵种桃人,香山茹芝老。
世变百战酣,仙境一蹴倒。
炀虐浮於秦,海宇争飞{羽包}。
人间别有天,海上应无岛。 -
253.《九日在迩索居无聊取满城风雨近重阳为韵赋七》 宋·戴表元
山鸡鲜羽毛,野鹘健爪吻。
秋高草木空,屏处亦可隐。
一为嗜欲牵,遂与笼槛近。
作书报孔鹄,出入宜少谨。 -
254.《彗星》 宋·戴埴
绍定壬辰闰九月,已酉之夜彗星出。
清台奏御,正衙避席。
太官减膳羞,瞽宗彻音乐。
鸡竿肆眚出囚系,龙扆责躬求谠直。 -
255.《雹》 宋·戴埴
玄默执徐岁,月律终无射。
京师连雨雹,小者如弹,大者如拳。
林柯叶乱下, -
256.《大德辛丑六月六日游洞霄和杜南谷》 宋·邓牧
南谷仙翁游八极,千山万山远相揖。
翩然一笑玄盖天,草木尘埃总湔涤。
晋人伏虎老空岩,秦代隐仙遗有声。
幸喜仙翁能好客,羽衣谈笑晚风清。 -
257.《考校同文馆戏赠子方兼呈文潜》 宋·邓忠臣
五年坎壈哀南方,江湖魏阙两相忘。
洞萝岩桂搴孤芳,月潭风渚俦渔郎。
单阏孟夏草木长,望都楼观郁苍苍。
谁令焚芰辞楚狂,复来上君白玉堂。 -
258.《家有白鸡蓄之三年矣驯熟可爱谦之读书山中一》 宋·方翥
羽仪洁白如自修,风雨晦冥那失晓。
沙头鸥鸟不驯熟,雪里鹭丝太孤皎。
山寒夜半落叶深,闭门垂荑偎重衾。
闻鸡而起竟何事,我老看书不入心。 -
259.《哀吕东莱》 宋·巩丰
呜呼吕夫子,天姿素颙昂。
文献绍家学,刻意稽虞唐。
看书如月,洞照所未详。
云雾养豹质,彝尊瑑龙章。 -
260.《江行万里图》 宋·黄大受
雪山西来接海白,天之所以限南北。
谁人胸里着舆图,挥斥荆吴入绡墨。
浓浓淡淡两岸山,烟波弥茫江面宽。
水空漠漠鸟飞绝,渐看渐远天漫漫。