-
161.《酬正言上人》 宋·释智圆
旅雁声孤过旧林,相怀无处共论心。
眠云未负他年约,看雪难忘尽日吟。
江上信稀寒浪阔,竹边房掩夕阳深。
寂寥闲坐西窗下,空把馀情寄玉琴。 -
162.《四伯父生朝集老杜句二十韵》 宋·项安世
三月三日天气新,著处繁华矜是日。
明日萧条尽醉醒,碧窗宿雾蒙蒙湿。
南极老人自有星,挂君高堂之素壁。
仙人玉女回云车,万草千花动凝碧。 -
163.《猗猗堂下竹》 宋·孔武仲
猗猗堂下竹,我来初萌芽。
生意甚蹇薄,才能出泥沙。
狂霖一夕作,霹雳连轰车。
回首未几日,其成何速耶。 -
164.《夏夜露坐偶书且勉同学子》 宋·陈文蔚
人生邂后如岐路,南北东西忽离聚。
渊明本赋归去来,保社乃今随所寓。
读书不杂嚣尘声,好在园林最幽处。
朱桥跨出林阴外,一水绕庭将绿护。 -
165.《中秋对月》 宋·李处权
露洗风吹未遽央,登山临水总心降。
明年此夕知何处,自古中秋不可双。
尚倚人琴温似玉,更能诗酒浩如江。
披襟拄颊浑无寐,斗转参移莫下窗。 -
166.《寄介夫》 宋·李覯
天恨吾侪各一方,夕阳千度到西窗。
因循流俗今皆是,磊落如君信少双。
书未隔年难得报,心从薄宦始应降。
可怜汉水无拘系,长与旴江会九江。 -
167.《壬辰六月旦日记异》 宋·陆文圭
六月朔旦味攀天,我梦蝴蝶悄翻翻。
一声惊览不可执,铿然有物随我前。
阴风萧萧榻震动,褰崔一咤声寂然。
向空抹漆无所视,堂上呼灯人自眠。 -
168.《十月雪四日》 宋·袁说友
夜来风絮鸣觚棱,纷绿消息何频仍。
不堪十月已四白,岂暇一岁夸三登。
祁寒未必小民怨,哭雪政恐樵夫憎。
穷阎冷市籴贵谷,破灶湿苇烧层冰。