-
301.《次周懒窠韵》 宋·胡仲弓
风月无边际,吟身乐未央。
江湖三寸舌,文字九回肠。
竹伴孤高节,梅熏暗澹香。
笑他浦柳质,耐得几番霜。 -
302.《满庭芳 赠三水县三老先生》 元·马钰
志当坚确。
性常柔弱。
心猿意马牢缚。
爱欲尘情俗念,一齐拂却。 -
303.《次韵重九》 宋·项安世
渊明平生意,岂但专一壑。
心事如于菟,赤手未易缚。
平陆多江湖,政恐失双脚。
意携东篱花,归伴南山鹤。 -
304.《诗送韩简仍学官于临浦呈劝其重修四子祠》 宋·王铚
昔游临浦春正浓,小江萦委如无穷。
花浮千林锦绣幄,舟扬万顷玻璃风。
西施故乡擅佳丽,会稽秀气藏华稼。
是时山晴见真色,落日西南千万峰。 -
305.《临江何氏结亭松间名曰弹秋因王通一来乞诗》 宋·章甫
万籁从风俱发声,唯松得之尤善鸣。
五声水乱无亏成,膝横三尺秋月明。
君家江南一茆屋,直干森森伴幽独。
人言丝竹不如肉,曲肱听度无弦曲。
故山偃盖未十围,猿惊鹤怨吾当归。
聊凭东风寄君诗,风鸣松鸣吾不知。 -
306.《写生碧桃花歌》 明·张羽
少年惯作看花客,陌上桃花总相识。
春风似向此中偏,一种花开百般色。
只爱深红更残红,君家此本更不同。
枝上白云吹不散,阶前明月照疑空。 -
307.《题陆宽瘦竹卷》 明·李东阳
江南陆郎瘦于竹,种竹城东玉河曲。
未论千尺势能长,刚道两竿轩也足。
耻随桃李斗芳腴,只共松杉伴幽独。
茅茨可奈霜雪冷,韦布不受风尘辱。 -
308.《汝平诸公见和复用韵二首》 宋·陈棣
新诗敏捷雨翻盆,樽酒何时与细论。
拟把铅刀侔巨阙,却惭布鼓过雷门。
天心月胁形容遍,春蚓秋蛇体势存。
但得唱酬为老伴,此生道眼未容浑。 -
309.《和方宗教鼓山韵》 宋·陈宓
胸次崔嵬绝点埃,山光玉色两佳哉。
官闲却得身栖宿,岩迥惟闻鹤去来。
定处华鲸催石磬,眼前茗碗伴炉灰。
高情一出樊笼外,逸驾飘飘未拟回。 -
310.《依韵酬朱公掞给事》 宋·李复
沧溟酌蠡天窥管,龟兆何长筮何短。
什百倍蓰情不齐,斛龠釜钟难概满。
东西地缺如断玦,西北天倾犹倚繖。
山{左羊右历}何由蔚豹班,荆鸡岂解伏鹄卵。 -
311.《答李成季贺授直秘阁》 宋·李复
绝域经秋自乞还,粉闱春得缀星班。
诏趋龙幄登文陛,恩拜芝函入道山。
曲学岂知新说美,苍颜难伴后生閒,闻君此地淹徊久,怅望当年未及攀。 -
312.《探春慢 和心渊己巳元夕韵》 宋·陆文圭
细草黏冰,疏林补雪,衰翁未觉春暖。
曝背低帘,燎衣破灶,谁识舞台歌馆。
乐事如今懒。
谢邻伴、东招西唤。 -
313.《子山弟因病有感喜成长句》 宋·钱时
本支兄弟十一人,眼前仅有六人存。
于中少者亦头白,世事短长难具论。
老兄年来苦多疾,安乐窝中且将息。
肯复营营供物奴,颇闻吾弟今得力。 -
314.《次吴文之韵》 宋·丘葵
江湖漫浪两狂生,别后相思月一庭。
期子未来灯是伴,逐贫不去笔无灵。
诗书东阁头空白,势利迷人眼孰青。
安得世无黄口辈,遍游天下作晴蜓。 -
315.《偈颂三十首》 宋·释印肃
善者多魔自古今,佛魔一体只空心。
心迷不觉悭成贼,心悟回头便舍金。
莫怪迷心心怕贼,贼心对面也难寻。
三途地狱因斯得,奉报须防仁不仁。 -
316.《禅人写真求赞》 宋·释正觉
虚空借得作身,万象相随为伴。
纵横人道十成,点检谁知一半。
看看青山峥嵘,白云零乱。
里许牧童归未归,铁牛一掣金绳断。 -
317.《还南麓旧居》 宋·释正觉
枝藤结伴得游娱,怀习难宁寻旧居。
云水梦思孤榻稳,山林眼味四窗虚。
秋衣未絮怯繁雨,午饭无盐甘软蔬。
老境端来傥底志,道同巢鸟与渊鱼。 -
318.《十二月十七日归故园酌红梅花下》 宋·舒岳祥
今年剩有冬一月,今冬先得半月春。
留春借冬皆乐事,但苦世上无閒人。
平皋梅花如雪浪,夜色晨光迷滉漾。
就中红香清且妍,风流故在海棠上, -
319.《次韵签判张太博移竹》 宋·苏颂
梁苑有修竹,移来正得时。
新开一斋馆,分植两轩墀。
璅碎青金影,纤圆碧玉枝。
物应人共美,性与地兼宜。 -
320.《和刘叔骥司户韵》 宋·袁说友
不饮无何一味膻,听渠七字辄欣然。
念非公子谁堪比,可奈吾衰不待年。
料得诗魔排锦绣,却从笔力里山川。
兰亭若未归修禊,更伴刘郎发秘传。