-
61.《秋雨未已客怀不佳夜诵少陵遣兴诗至生涯能几》 宋·章甫
日月无停轮,岁律今峥嵘。
夜长客无睡,打窗秋雨鸣。
早寒逼衾裯,儿女声吚嘤。
令人愧老庞,团栾话平生。 -
62.《秋雨未已客怀不佳夜诵少陵遣兴诗至生涯能几》 宋·章甫
借屋与僧邻,局促仅如蜗。
悲秋怀抱恶,头绪如乱麻。
老来怕读书,隙风灯影斜。
感时思弟妹,衰泪落天涯。 -
63.《秋雨未已客怀不佳夜诵少陵遣兴诗至生涯能几》 宋·章甫
饥寒傍入门,面目自可憎。
为善得长贫,天理疑难凭。
狂谈取富贵,易若阶而升。
吾实畏鬼神,勿谓吾无能。 -
64.《秋雨未已客怀不佳夜诵少陵遣兴诗至生涯能几》 宋·章甫
愁阴错昏晓,北风振葭苇。
关塞来悲鸿,战场多哭鬼。
人生真幻戏,归尽同蝼螘。
贪夫患得失,违者今无几。 -
65.《秋雨未已客怀不佳夜诵少陵遣兴诗至生涯能几》 宋·章甫
逆旅故人少,今秋风雨多。
禾头欲生耳,农夫空悲歌。
饥肠望一饱,嗷嗷同雁鹅。
临风不把酒,奈此菊花何。 -
66.《秋雨未已客怀不佳夜诵少陵遣兴诗至生涯能几》 宋·章甫
门庭久沮洳,蚯蚓升吾堂。
夜寒人閴寥,蟋蟀鸣吾床。
屋头两株树,叶落满僧廊。
骚人不须悲,荣悴理之常。 -
67.《秋雨未已客怀不佳夜诵少陵遣兴诗至生涯能几》 宋·章甫
诗吟不必工,酒实性所爱。
少年少拘束,日与尊罍对。
沉酣相呼和,亦有嵇阮辈。
会合不可常,故人今好在。 -
68.《秋雨未已客怀不佳夜诵少陵遣兴诗至生涯能几》 宋·章甫
贫穷束缚人,智慧无所施。
文藉纷满前,不救寒与饥。
佳哉江上山,归隐宁无时。
青山若有言,尘土君自羁。 -
69.《秋雨未已客怀不佳夜诵少陵遣兴诗至生涯能几》 宋·章甫
忆买京口船,飘飘适荆楚。
览古吊兴亡,亦有会心侣。
岁月能几何,已作幽明阻。
筋骸幸无恙,未害且逆旅。 -
70.《秋雨未已客怀不佳夜诵少陵遣兴诗至生涯能几》 宋·章甫
今晨气候佳,万里来西风。
举头看浮云,已归天汉东。
野人还负暄。
帝泽流无穷。
心随鸿雁飞,不离霄壤中。 -
71.《社前一日用中秋夜未尽韵》 宋·方回
清晨视园树,槁叶脱梧槚。
邻家馈彘肉,里巷作秋社。
报赛有故常,民欲其敢罢。
勾龙得无羞,土毛旱欲赭。 -
72.《以诗句咏梅·未将梅蕊惊秋眼》 宋·方蒙仲
只言梅信末,不柰此愁何。
莫待一枝折,撩人愁更多。 -
73.《癸未中秋》 宋·杨公远
凉入郊墟暑渐微,奈何节序暗推移。
景逢三五秋分夜,光异寻常月满时。
按舞霓裳仙绰约,长舂灵药兔迷离。
广寒宫桂花空发,近世无人折一枝。 -
74.《五羊中秋热未艾》 宋·曾丰
火气之余金气乘,岭南寒暑独无凭。
虽非滷地亦卑温,不必梅天皆郁蒸。
椰子簟凉肤起粟,荔枝膏冷齿生冰。
休言恶地欠霜雪,似为贫家省絮缯。