-
121.《内子生日》 宋·项安世
居士新年六秩来,细君初庆绮筵开。
朱颜拂拂生银勺,华发鲜鲜上玉台。
女嫁男婚成次第,殃销祸散到耆鲐。
高堂一曲斑衣舞,我唱君随作老莱。 -
122.《寄题真州扃岫寺》 宋·王铚
一峰秀色何高寒,更以木杪横飞栏。
荆吴形胜妙天下,闲锁云锦光斓斑。
山从千古混沌始,江自万里岷峨还。
江山无际真赏远,人境未如心境宽。 -
123.《怀茅山寄句容江大夫》 宋·刘宰
昔朅三茅君,蹇步穷跻攀。
是时秋已高,爽气薄千山。
三峰敛神秀,突兀超尘寰。
世变逮狂秦,风俗如髦蛮。 -
124.《长安道》 明·张羽
长安城中多大道,满路香尘风不扫。
三条广陌草斑斑,十二通衢人浩浩。
少年结客事遨游,缤纷冠盖如云浮。
朱衣公子金泥障,白马王孙锦带钩。 -
125.《甲子岁除一夕梦与先子论诗有云未能免俗犹听》 宋·陈棣
昔年浩气许谁攀,诗礼趋庭侍燕閒。
但喜新阳更旧律,岂知斑鬓改朱颜。
时桃短烬倾蕉叶,独拥寒烬炷博山。
不见诗翁送穷处,空留膏馥在人间。 -
126.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
127.《送戴帅初信州教授》 宋·方回
伏羲之后几万年,尧舜八圣孟一贤。
谁学其学传其传,□明简气生戴先。
上庠文声撑青天,高揭兰闱十名前。
□□只字宫商宣,岂但场屋著祖鞭。 -
128.《题南夫四时佳致园亭》 宋·陆文圭
桐川博士老文学,出处乃在可否间。
舍东支径劣百步,墙北危亭俯两山。
风花辞枝黏草碧,雨竹卸箨连苔斑。
林阜红叶白雁早,江国琼英翠羽寒。 -
129.《送闵思齐浙东师府掾》 宋·宋无
南越连阁徼,东瀛贡百兹。
军营威师阖,让室比官斑。
之子称时彦,群公誉早攀。
诗坛堪白战,幕府政朱颜。 -
130.《与蒙城知县陈著作同赋吐绶鸟》 宋·苏颂
羽毛之美其类众,雉曰吐绶世尤重。
灵姿异禀来何方,有客携持自咸雍。
朱笼驯习绣墩调,珍贵不与常禽共。
庭前爱玩不能已,欲买未有千金俸。 -
131.《庐山太平宫一首》 宋·王阮
贝阙岧嶢不可攀,遥分绛节下人间。
起元立道几千岁,择胜栖神第一山。
膏雨应时丰绿野,真风与世养朱颜。
山前老叟非仙骨,怅望丹崖藓篆斑。 -
132.《杨伯翼赠日本刀歌》 明·王稚登
杨郎手持一匣霜,赠我拂拭生寒芒。
铅刀纷纷空满目,君与此皆锷鱼肠。
南金换却东夷铁,上带倭奴髑髅血。
血未曾消刃未平,皎若莲花浸秋月。