-
121.《霅溪夜宴诗(徐处士衍献境会夜宴诗,并简范相国)》 唐·水神
珠光龙耀火燑燑,夜接朝云宴渚宫。
凤管清吹凄极浦,朱弦间奏冷秋空。
论心幸遇同归友,揣分惭无辅佐功。
云雨各飞真境后,不堪波上起悲风。 -
122.《六叹(集已载三首)》 唐·李涉
蓬莱岛边采珠客,西望人寰星汉隔。
千重叠浪耸云高,万里平沙连月白。
海中洞穴寻难极,水底鲛人半相识。 -
123.《六叹(集已载三首)》 唐·李涉
蓬莱岛边采珠客,西望人寰星汉隔。
千重叠浪耸云高,万里平沙连月白。
海中洞穴寻难极,水底鲛人半相识。 -
124.《浣溪沙》 唐·韦庄
清晓妆成寒食天,柳球斜袅间花钿,卷帘直出画堂前¤
指点牡丹初绽朵,日高犹自凭朱阑,含嚬不语恨春残。
欲上秋千四体慵,拟交人送又心忪,画堂帘幕月明风¤
此夜有情谁不极,隔墙梨雪又玲珑,玉容憔悴惹微红。 -
125.《河渎神》 唐·孙光宪
汾水碧依依,黄云落叶初飞。
翠娥一去不言归,庙门空掩斜晖¤
四壁阴森排古画,依旧琼轮羽驾。 -
126.《神女赋》 先秦·宋玉
楚襄王与宋玉游于云梦之浦,使玉赋高唐之事。
其夜玉寝,果梦与神女遇,其状甚丽,玉异之。
明日,以白王。
王曰:“其梦若何?”玉对曰:“晡夕之后,精神恍忽,若有所喜,纷纷扰扰,未知何意?目色仿佛,乍若有记:见一妇人,状甚奇异。 -
127.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
128.《李夫人赋》 两汉·刘彻
美连娟以修嫭兮,命樔绝而不长。
饰新官以延贮兮,泯不归乎故乡。
惨郁郁其芜秽兮,隐处幽而怀伤。
释舆马于山椒兮,奄修夜之不阳。 -
129.《述行赋》 两汉·蔡邕
延熹二年秋,霖雨逾月。
是时梁翼新诛,而徐璜、左悺等五侯擅贵于其处。
又起显阳苑于城西,人徒冻饿,不得其命者甚众。
白马令李云以直言死,鸿胪陈君以救云抵罪。 -
130.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
131.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
132.《别赋》 南北朝·江淹
黯然销魂者,唯别而已矣!况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里。
或春苔兮始生,乍秋风兮暂起。
是以行子肠断,百感凄恻。
风萧萧而异响,云漫漫而奇色。 -
133.《滕王阁序》 唐·王勃
豫章故郡,洪都新府。
星分翼轸,地接衡庐。
襟三江而带五湖,控蛮荆而引瓯越。
物华天宝,龙光射牛斗之墟;人杰地灵,徐孺下陈蕃之榻。 -
134.《杂诗七首》 魏晋·曹植
高台多悲风,朝日照北林。
之子在万里,江湖逈且深。
方舟安可极,离思故难任。
孤鴈飞南游,过庭长哀吟。 -
135.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
136.《轻薄篇》 魏晋·张华
末世多轻薄,骄代好浮华。
志意既放逸,赀财亦丰奢。
被服极纤丽,肴膳尽柔嘉。
僮仆馀梁肉,婢妾蹈绫罗。 -
137.《尉迟杯(双调)》 宋·柳永
宠佳丽。
算九衢红粉皆难比。
天然嫩脸修蛾,不假施朱描翠。
盈盈秋水。 -
138.《倾杯乐(散水调)》 宋·柳永
楼锁轻烟,水横斜照,遥山半隐愁碧。
片帆岸远,行客路杳,簇一天寒色。
楚梅映雪数枝艳,报青春消息。
年华梦促,音信断、声远飞鸿南北。 -
139.《醉蓬莱》 宋·黄庭坚
对朝云叆叇,暮雨霏微,乱峰相倚。
巫峡高唐,锁楚宫朱翠。
画戟移春,靓妆迎马,向一川都会。
万里投荒,一身吊影,成何欢意。 -
140.《醉蓬莱(窜易前词)》 宋·黄庭坚
对朝云叆叇,暮雨霏微,翠峰相倚。
巫峡高唐,锁楚宫佳丽。
蘸水朱门,半空霜戟,自一川都会。
虏酒千杯,夷歌百转,迫人垂泪。