-
81.《千秋岁引(刘左史光祖生日)》 宋·魏了翁
天生耆德,占断四时先。
春院落,锦山川。
万家灯市明朱紫,一庭花艳傍貂蝉。
妇承姑,翁抱息,子差肩。 -
82.《千秋岁引(刘左史光祖生日)》 宋·魏了翁
天生耆德,占断四时先。
春院落,锦山川。
万家灯市明朱紫,一庭花艳傍貂蝉。
妇承姑,翁抱息,子差肩。 -
83.《念奴娇(四和)》 宋·刘克庄
太丘晚节,把家事、一切传他谌纪。
业已休休,又谁解露绶,会稽郡邸。
张丈殷兄,阮生朱老,相与为唇齿。
酒楼犹记,谪仙尝醉于此。 -
84.《沁园春》 宋·赵崇
紫陌芳尘,烟缕收寒,雨丝过云。
羡交阴桃叶,窗前曲槛,认巢燕子,柳底朱门。
回首年时,雾鬟风袖,袅袅娉娉娇上春。
逢迎处,仅芳华缱绻,玉佩殷勤。 -
85.《丁香结·夷则商秋日海棠》 宋·吴文英
香袅红霏,影高银烛,曾纵夜游浓醉。
正锦温琼腻。
被燕踏、暖雪惊翻庭砌。
马嘶人散后,秋风换、故园梦里。 -
86.《宴清都》 宋·陈允平
听彻南楼鼓。
寒宵迥、玉壶冰漏迟度。
重温锦幄,低护青毡,曲通朱户。
巡檐细嚼寒梅,叹寂寞、孤山伴侣。 -
87.《济天乐》 宋·赵师律
重阳还近秋光好,银屏翠箔凉透。
凤髓炉温,鱼轩瑞应,天与冰壶清透。
多文在手。
更赖玉腰肢,唾花衫袖。 -
88.《大酺(春寒)》 宋·朱子厚
任琐窗深、重帘闭,春寒知有人处。
常年笑花信,问东风情性,是娇是妒。
冰柳成须,吹桃欲削,知更海棠堪否。
相将燕归又,看香泥半雪,欲归还误。 -
89.《百字令(寿虞守·正月十二)》 宋·陈潜心
梅峰孕秀,太仙翁、咫尺元宵三夕。
盛德温温如玉粹,多少殊勋嘉绩。
两拥朱幡,独清节,高谊真难屈。
景疏堂下,台星长伴南极。 -
90.《颐和园词》 清·王国维
汉家七叶钟阳九,澒洞风埃昏九有。
南国潢池正弄兵,北沽门户仍飞牡。
仓皇万乘向金微,一去宫车不复归。
提挈嗣皇绥旧服,万几从此出宫闱。 -
91.《婆罗门引·春尽夜》 明·夏完淳
晚鸦飞去,一枝花影送黄昏。
春归不阻重门。
辞却江南三月,何处梦堪温?更阶前新绿,空锁芳尘。
随风摇曳云,不须兰棹朱轮。 -
92.《吊古战场文》 唐·李华
浩浩乎,平沙无垠,夐不见人。
河水萦带,群山纠纷。
黯兮惨悴,风悲日曛。
蓬断草枯,凛若霜晨。 -
93.《司马光好学》 宋·朱熹
司马温公幼时,患记问不若人。
群居讲习,众兄弟既成诵,游息矣;独下帷绝编,迨能倍诵乃止。
用力多者收功远,其所精诵,乃终身不忘也。
温公尝言:“书不可不成诵。 -
94.《闲情赋》 魏晋·陶渊明
初,张衡作《定情赋》,蔡邕作《静情赋》,检逸辞而宗澹泊,始则荡以思虑,而终归闲正。
将以抑流宕之邪心,谅有助于讽谏。
缀文之士,奕代继作;因并触类,广其辞义。
余园闾多暇,复染翰为之;虽文妙不足,庶不谬作者之意乎。 -
95.《东都赋》 两汉·班固
东都主人喟然而叹曰:“痛乎风俗之移人也。
子实秦人,矜夸馆室,保界河山,信识昭、襄而知始皇矣,乌睹大汉之云为乎?夫大汉之开元也,奋布衣以登皇位,由数期而创万代,盖六籍所不能谈,前圣靡得言焉当此之时,功有横而当天,讨有逆而顺民。
故娄敬度势而献其说,萧公权宜而拓其制。
时岂泰而安之哉,计不得以已也。 -
96.《西都赋》 两汉·班固
汉之西都,在于雍州,实曰长安。
左据函谷、二崤之阻,表以太华、终南之山。
右界褒斜、陇首之险,带以洪河、泾、渭之川。
众流之隈,汧涌其西。 -
97.《祭妹文》 清·袁枚
乾隆丁亥冬,葬三妹素文于上元之羊山,而奠以文曰:呜呼!汝生于浙,而葬于斯,离吾乡七百里矣;当时虽觭梦幻想,宁知此为归骨所耶?汝以一念之贞,遇人仳离,致孤危托落,虽命之所存,天实为之;然而累汝至此者,未尝非予之过也。
予幼从先生授经,汝差肩而坐,爱听古人节义事;一旦长成,遽躬蹈之。
呜呼!使汝不识《诗》、《书》,或未必艰贞若是。
余捉蟋蟀,汝奋臂出其间;岁寒虫僵,同临其穴。 -
98.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
99.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
100.《咏南越》 明·朱元璋
边邑深隍嵌叠峰,土民食粟扣时舂。
云山溪水常相合,烟树藤萝每自封。
岭外瘴温鸣蟋蟀,海滨郁热显掞鳙。
常思不律皆由此,数月朱颜别旧容。