-
21.《灵岩》 宋·何子举
灵岩之境最超卓,高隐翠微浸碧落。
迢迢一迳倒青松,壁阙危门敞虚阁。
敞虚阁,见寥廓,万叠青山连海角。 -
22.《和顾汝和玉河见白燕二首》 明·黎民表
曾是乌衣国里身,玉楼琼榭换丰神。
双飞剪出机中素,独立妆成掌上人。
月下步摇花有态,水边飘动袜生尘。
梁园词客难成赋,洛浦相逢总未真。 -
23.《秋怀四首》 明·吴稼竳
谁家凄切捣衣声,吹入空闺恨转生。
永夜寒乌栖未定,清霜独鹤舞难成。
素丝沈水元无影,绿绮临风久不鸣。
惟有旧时机上月,照人寂寞片心明。
¤ -
24.《次韵章禹直开元寺观画壁兼简李德素》 宋·黄庭坚
丹青古藏壁,风雨饱侵食。
拂尘开藻鉴,志士泪沾臆。
灵山远飞来,不可以智测。
龙神湛回向,拥卫立剑戟。 -
25.《和孙端叟蚕首十五首其十四龙梭》 宋·梅尧臣
给给机上梭,往反如度日。
一经复一丝,成寸遂成匹。
虚腹脱两端,素手投未出。
陶家挂壁间,雷雨龙飞出。 -
26.《戊午上巳谒何恭人坟三绝》 宋·刘克庄
织素尘机长寂寞,燎黄锦诰谩荣华。
堪同络秀书前史,谁为王符访外家。 -
27.《训蒙二首》 宋·刘克庄
汉魏以前犹古雅,宋齐而下稍淫哇。
剪裁贫女机中素,扑卖都人担上花。
括帖不离初学记,管蠡乌睹大方家。
世间跛鳖难鞭策,安得龙媒出渥洼。 -
28.《次韵张禹直开元寺观画壁兼简李德素》 宋·苏辙
丹青古藏壁,风雨饱侵藻。
拂尘开蚀鉴,志士泪沾臆。
灵山远飞来,不可以智测。
龙神湛回向,拥卫立剑戟。 -
29.《次韵毛君上书求归未报》 宋·苏辙
白发忧民带减围,频闻慷慨赋将归。
近传道士连三咽,久悟禅门第一机。
夜永庵中诗自得,日高门外客来稀。
此心素定谁能劝,只有丁宁诏莫违。 -
30.《和稳上座》 宋·曹勋
与公缁素两无成,世路低回窘墨绳。
弱羽机缯怀畏避,孤根霜雪厌侵凌。
未须神秀终齐雪,好嘱维摩且判凭。
喜读师诗破尘坌,了如松雪拂人膺。 -
31.《娇女诗》 魏晋·左思
吾家有娇女,皎皎颇白皙。
小字为纨素,口齿自清历。
鬓发覆广额,双耳似连璧。
明朝弄梳台,黛眉类扫迹。 -
32.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
33.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
34.《秋兴八首》 唐·杜甫
玉露凋伤枫树林,巫山巫峡气萧森。
江间波浪兼天涌,塞上风云接地阴。
丛菊两开他日泪,孤舟一系故园心。
寒衣处处催刀尺,白帝城高急暮砧。 -
35.《游泰山六首》 唐·李白
天宝元年四月从故御道上泰山四月上泰山,石平御道开。
六龙过万壑,涧谷随萦回。
马迹绕碧峰,于今满青苔。
飞流洒绝巘,水急松声哀。 -
36.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
37.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
38.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
39.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
40.《与山巨源绝交书》 魏晋·嵇康
康白:足下昔称吾于颍川,吾常谓之知言。
然经怪此意尚未熟悉于足下,何从便得之也?前年从河东还,显宗、阿都说足下议以吾自代,事虽不行,知足下故不知之。
足下傍通,多可而少怪;吾直性狭中,多所不堪,偶与足下相知耳。
闲闻足下迁,惕然不喜,恐足下羞庖人之独割,引尸祝以自助,手荐鸾刀,漫之膻腥,故具为足下陈其可否。