-
21.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
22.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
23.《括满江红》 宋·林正大
为忆当时,沉醉里、青楼弄月。
闲想像、绣帏珠箔,魂飞心折。
羞向姮娥谈旧事,几经三五盈还缺。
望翠眉、蝉鬓一天涯,伤离别。 -
24.《寓居定惠院之东杂花满山有海棠一株土人不知贵也》 宋·苏轼
江城地瘴蕃草木,只有名花苦幽独。
嫣然一笑竹篱间,桃李满山总粗俗。
也知造物有深意,故遣佳人在空谷。
自然富贵出天姿,不待金盘荐华屋。 -
25.《梅林分韵得酒字》 宋·宇文师献
平生慕英游,望公真山斗。
一见开心诚,已落诸人后。
龙门岂甄择,大小俱容受。
联辔寻胜践,春风倚尊酒。 -
26.《湖州题颜鲁公祠堂》 宋·章敏德
挂帆一纵疾于鸟,长兴夜发吴兴晓。
杖黎上访鲁公祠,一见目明心皦皦。
未说邦人怀使君,且为前古惜忠臣。
德宗更用卢杞相,出当斯位诚艰辛。 -
27.《自伤》 宋·陆游
朝雨暮雨梅子黄,东家西家鬻兰香。
白头老鳏哭空堂,不独悼死亦自伤。
齿如败屐鬓如霜,计此光景宁久长?扶杖欲起辄仆床,去死近如不隔墙。
世间万事俱茫茫,惟有进德当自强。
往从二士饿首阳,千载骨朽犹芬芳。 -
28.《读守道诗》 宋·张耒
仁宗之初公有声,一世懦者闻之惊。
日行古义不顾俗,师事孙子传其经。
扫堂捧杖供贱役,侍师之坐随师行。
质疑问道无敢变,当世始知师与生。 -
29.《姑苏杂咏 阳山(在城西北,古名秦余杭山,》 明·高启
我登此山巅,不知此山高。
但觉群山总在下,坐抚其顶同儿曹。
又见太湖动我前,汹涌三十万顷烟波涛。
长风吹人度层嶂,不用仙翁赤城杖。 -
30.《三和》 宋·刘克庄
花篮果担更噭呼,巾{左巾右篝去竹}绚烂车骑都。
民多逐末少重本,神岂护短仍凭愚。
厥初捧楬土与木,继以刀割俄香涂。
垂旒绝类河求弁,照乘得匪龙献珠。 -
31.《发湘潭驿寄府公》 宋·刘克庄
走本山中人,感激趋燕台。
谬辱弓旌招,愧乏谋议陪。
先生如春风,盎然嘘陈荄。
晓入开玉帐,夕话扃铃斋。 -
32.《游南嶂同孙信道》 宋·陈与义
遥瞻南嶂深复深,双崖与天藏太阴。
青鞋济胜不能懒,踏破积雪穷崎嶔。
空中朽树抱孤筱,无窍苍壁生横林。
孤禽三叫危石裂,欲返未返神萧森。 -
33.《登洪雅明月楼与陈舜弼杨养源任道夫孙彦和探》 宋·冯时行
秋风吹征衣,我来亦何有。
长笑泉石间,邂逅得良友。
飞屐凌长烟,相与濯世垢。
净宇閟寒藤,杰阁架层阜。 -
34.《古梅行》 宋·王柏
苍龙蛰大泽,浩莫知岁华。
不肯作霖雨,偃蹇眠烟霞。
玉皇欲强起,六丁下谽谺。
紫蛇掣金电,霹雳转香车。 -
35.《李士宏得芗林五老石地野人》 宋·赵文
芗林丑石何曾丑,化为五老如此寿。
高低俯仰各有意,清润坚贞皆可友。
剜劖刻削巧戏剧,谁为此者鸿蒙叟。
铜盆古雅出高丽,玉筹清奇原史籀。 -
36.《登谢客岩》 宋·林景熙
巀嶭镇九斗,赑屃挟五丁。
飞霞适何来,缥缈开殊庭。
永怀谢康乐,坐啸山水城。
旷代得真契,登临有余情。 -
37.《曾夔州座右山水图》 宋·晁公溯
华堂左右皆山川,登堂一见心茫然。
松林忽在素壁上,几杖却对阴崖前。
百年老树横高枝,正当太古阴云垂。
近前细看才拱把,生气凛凛如十围。 -
38.《记游自次前韵》 宋·方回
百岁十分过七分,侥幸古来所希有。
寻壑经丘讵得知,揣谓偷閒问花柳。
未暇扶杖支疲癃,每羞照镜现老丑。
商洛隐遁似辈行,幽并游侠豆朋耦。 -
39.《致政少卿邵公挽辞三首》 宋·苏颂
吴苑新开第,都门遂挂冠。
俄闻曳杖叹,未适散金欢。
旧迹馀三径,高风戢一棺。
只应名不朽,沈志史臣刊。 -
40.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。