-
121.《送李梁山之官二首》 宋·魏了翁
质行疑似钝,至论本亡奇。
一寸虚灵地,千年德政碑。
更穷山荦确,毋叹路逶迟。
官职时来作,天公自已知。 -
122.《李尚书被召过沪临发之日官吏以行香日分追送》 宋·魏了翁
黄鸡喔喔丑前催,拟效张侯夜半来。
残梦方随僧梵去,拿音已听客帆开。
江皋望极空留恨,陛下忧深正急才。
已赋明伦相赠勉,更思桃李及时栽。 -
123.《李德夫司理即永康官居辟小轩赋诗二首求京花》 宋·程公许
老於俗嗜酸咸,枯木无心倚碧岩。
花事因循浑漫与,吟边荒落发曾芟。
似闻公馆小轩辟,遥揖灵峰万石渐。
竹素堆床官事省,燕梁日永语呢喃。 -
124.《李德夫司理即永康官居辟小轩赋诗二首求京花》 宋·程公许
西洛风流压众久,十分国艳与天香。
护持翠幕千窠锦,羞澁于铜两鬓霜。
不怕眼花疑保福,且将色相问空王。
书窗不要笙歌群众观点,茗碗相如味更长。 -
125.《送李仲实官郡学任满归余姚》 宋·陈著
手分教雨□邻庠,咫尺何分明越乡。
一正不为崖壁异,三年相与藻芹香。
梅花时节催行色,藜焰风流要当行。
应有青云扶健翼,摩挲老眼看翱翔。 -
126.《送李介甫赴官塘汤氏馆》 宋·仇远
东卢山下义门中,弘开讲席招蜀翁。
主人择客又择主,童蒙求我我求童。
俊杰识时审出处,道义结交全始终。
惟应上墓似庞老,便合移家随葛公。 -
127.《赠李居士弃官为僧二绝》 宋·王炎
踏破青鞋走四方,年来收脚坐禅床。
更地言下商量处,静对窗间一炷香。 -
128.《赠李居士弃官为僧二绝》 宋·王炎
遮寒破衲雪蒙头,笑我浪怀千岁忧。
解下腰包只如此,亦无莫莫与休休。 -
129.《桃源忆故人 赠李四官》 元·马钰
闲思今古回头底。
是非功成名遂。
往往事无如意。
猛悟寻归计。
超然拂袖无家累。
物外行功积累。
博得圣贤欢喜。
蓬岛安排你。 -
130.《用同官南楼韵尾联以慰李倅子发》 宋·陈杰
年时歌管萦云处,閒倚栏干水拍空。
万古胡床自明月,几行官柳又西风。
鬅鬙那复梳千下,磊磈聊须酒一中。
更忆翘材人独自,夜灯寒雁耳偏聪。 -
131.《答推官李珪》 宋·李复
吾族柯条茂,人称孝子贤。
新游思我共,旧学欲谁传。
每爱鸾鸿志,徒嗟犬马年。
青云如得路,骧首看扬鞭。 -
132.《送庐陵李宰养直之官兼呈刘寺簿四首》 宋·彭龟年
理财非凿空,简讼在谨始。
林繁去冗根,卮漏无溢水。
此理容可观,妙处要深体。
岂惟宰一邑,天下亦如此。 -
133.《送庐陵李宰养直之官兼呈刘寺簿四首》 宋·彭龟年
治邑即治家,爱民如爱己。
不须驰广莫,观远自近始。
君才成风斤,鼻垩有余地。
吾言尚敢狂,快处须反视。 -
134.《送庐陵李宰养直之官兼呈刘寺簿四首》 宋·彭龟年
入仕不为宰,无异面墙壁。
如何今世人,指作富贵厄。
区区为身谋,反谓第一策。
皇皇百里民,谁为访休戚。 -
135.《送李宰免监镇之官浙西》 宋·释宝昙
我自归帆急鼓催,君先一骑抗尘回。
谁知北海樽罍底,亲见东轩长老来。
执手试听枫叶下,打门终待藕花开。
孤灯一曲无公事,万卷吾伊亦壮哉。 -
136.《李叔飞以仆迁官远贶长笺而仆在江亭无牟取谢》 宋·王洋
知君才气本无双,试自曾看古战场。
华萼风流今不坠,文章光焰自应长,诗从古锦传家法,身□花砖是故乡。
它日万钱供日费,更期粟贱致时康。