-
21.《古柏行》 明·李奎
虞山古柏几千岁,根盘节错罗星文。
灵气常悬白日雨,疏枝乱洒青天云。
霜柯露干了不识,半是苍苔半成石。
石上犹存古镜光,青萍未拭芙蓉色。 -
22.《蓬莱行》 宋·钱公辅
蓬莱谪居香案吏,此语昔自微之始。
后人慷慨慕前芬,高阁雄名由此起。
一从圮废知几年,栋摧礎断埋空山。
遗踪馀址杳何处,惟有竹树荒芜閒。 -
23.《去冬过石潭上时吴义夫同行欣然谓予曰诗境甚》 宋·孙岩
长潭有令姿,山绿纳空洞。
轩轩吴武陵,曾此接飞鞚。
殷勤顾我笑,诗材不胜用。
重来春事深,物采尤错综。 -
24.《晋桧行》 宋·许弥安
紫极宫中晋朝桧,故老语我今千年。
盘根厚地龙蛇走,榦薄霄汉星斗悬。
玄冬飞雪断人迹,贞姿不敢平时妍。
虬枝香叶翠如幄,一子不落今苍烟。 -
25.《海东青行》 明·楚石梵琦
海东青,高丽献之天子庭。
万人却立不敢睨,玉爪金眸铁作翎。
心在寒空荅在手,一生自猎知无偶。
孤飞直出大鹏前,猛志岂落驾鹅后。 -
26.《病马行赠少宰何燕泉》 明·丰坊
路傍病马弃不收,乃是天上真骅骝。
君王玄默罢远游,尔辈逸气空横秋。
忆昔山西战争起,嫖姚手提三尺水。
夜半传呼振铁衣,材官十万同殊死。 -
27.《敬亭见和山行有李杜齐能之句虽主押韵而亦非》 明·顾清
梧郤不杂中林蒸,诗人以来称杜陵。
公才本高心独下,退与元白图中兴。
山行一篇如见我,扪萝踏雪几凛兢。
时从雅淡出奇丽,少年敛手不得矜。 -
28.《醉歌行为邝复初雄飞昆仲赋》 明·黄哲
昨日风雨中,我来自西山。
不知春早暮,花落长林间。
林间幽人心事闲,相逢一笑开云关。
问我别来春几度,五见飞花满行路。 -
29.《关外纪行四十韵》 明·殷奎
一下东吴船,久留中立县。
故人致殷勤,行役成迁延。
忽惊月破腊,况喜雪见夋。
游壮乏厚装,期愆畏多谴。 -
30.《鳆鱼行》 宋·苏轼
渐台人散长弓射,初啖鳆鱼人未识。
西陵衰老繐帐空,肯向北河亲馈食。
两雄一律盗汉家,嗜好亦若肩相差。
?莽、操皆嗜鳆鱼。 -
31.《次韵唐公三首其二——江行》 宋·王安石
材非当世用,毂有故人推。
使节春冬换,征帆日夜开。
南游取干越,东望得州来。
试尽风波恶,生涯亦可哀。 -
32.《次韵唐公三首其二──江行》 宋·王安石
材非当世用,毂有故人推。
使节春冬换,征帆日夜开。
南游取干越,东望得州来。
试尽风波恶,生涯亦可哀。 -
33.《短歌行》 宋·陆游
冠一免不可以复冠,门一杜不可以复开。
山林兀兀但俟死,台省衮衮吁可哀!巨材倒壑亦已矣,万牛欲挽真难哉!阿房铜人其重各千石,回首变化为风埃。
吾曹浮脆不自悟,乃欲冠剑常催嵬。
劝君饮勿用杯酌,但当手提北斗魁,挹乾东海见蓬莱,安用俛首为低摧! -
34.《乾封驿早行》 宋·陆游
己巳被驿书,乙亥戒徂两,扶衰犯霜露,疲惫不可状。
夜行星满天,晨起鸡初唱,槁枝烧代烛,冻菜撷供饷。
三年走万里,天幸苟亡恙。
深知赋材薄,自笑得名妄。
宣温望玉座,何以待谘访?春江色如蓝,归舟行可榜。 -
35.《松骥行》 宋·陆游
骥行千里亦何得,垂首伏枥终自伤。
松阅千年弃涧壑,不如杀身扶明堂。
士生抱材愿少试,誓取燕赵归君王。
闭门高卧身欲老,闻鸡相蹴涕数行。
正令咿嘤死床箦,岂若横身当战场。
半酣浩歌声激烈,车轮百转盘愁肠。 -
36.《凄凄行》 宋·陆游
凄凄重凄凄,恻恻复恻恻,我媿思旷傍,人谁子思侧?兴邦在人材,岩穴当物色。
如何清庙器,老死山南北!小儒虽微陋,一饭亦忧国;岂无一得愚,欲献惧非职。 -
37.《自江源过双流不宿径行之成都》 宋·陆游
断筰飘飘挂渡头,临江立马唤渔舟。
少城已破繁华梦,老境聊寻汗漫游。
斜日驿门双堠立,早霜风叶一林秋。
诗材满路无人取,准拟归骖到处留。 -
38.《十月四日,同子文,克信,子潜,子直,材翁》 宋·杨万里
诚斋老子不柰静,偶拄乌藤出苔径。
独游无伴却成愁,群从同行还起兴。
每过一家添一人,须臾保社如烟云。
褰裳涉溪溪水浅,著屦度桥桥柱新。 -
39.《二月十日留子西材翁二弟晚酌》 宋·杨万里
丁流迷沉一小炷,聚作香云散香雾。
清尊相属对花前,政是一年春好处。
海棠初试川样妆,垂丝新出濯锦江。
杏花欲落桃李折,牡丹未折已国香。 -
40.《同子文、材翁、子直、萧巨、济中元夜东园望》 宋·杨万里
月到东园分外光,行行坐坐间传觞。
生愁蹈碎千花影,回顾千花总不妨。