-
41.《山村》 宋·戴复古
野老幽居处,成吾一首诗。
桑枝碍行路,瓜蔓网疏篱。
牧去牛将犊,人来犬护儿。
生涯虽仆略,气象自熙熙。 -
42.《村舍》 宋·陆游
剥啄敲村舍,丫叉揖主人。
新墙拆龟兆,疏瓦断鱼鳞。
红粒炊畲粟,青烟郁涧薪。
得床思熟睡,寒犬苦狺狺。 -
43.《村舍》 宋·陆游
门巷桑麻暗,庖厨笋豉香。
僮奴课鉏菜,婢子学烧糠。
贫任青春过,闲知白日长。
非关爱疏嬾,无事可成忙。 -
44.《村饮》 宋·陆游
旧隐青山在,衰颜白发新。
推移忝前辈,疏嬾似高人。
击鼓驱殇鬼,吹箫乐社神。
家家皆有酒,莫吐相君茵。 -
45.《闲中戏赋村落景物》 宋·陆游
游宦才能薄,还山日月长。
买牛捐宝剑,取酒解金章。
泉脉疏供啜,松肪炼按方。
北窗贪兀傲,南陌喜彷徉。 -
46.《出近村晚归》 宋·陆游
苦雨秋将晚,羁愁酒易醺。
百年终腐骨,万事尽浮云。
果熟多猿嗛,林疏过鹿群。
亦思书触目,老嬾不成文。 -
47.《村翁》 宋·陆游
不入城门三岁余,亦无车马过吾庐。
食常羹芋已忘肉,年迫盖棺犹爱书。
处处叩门寻醉叟,时时临水看游鱼。
半生名宦终何得?作个村翁计未疏。 -
48.《湖村野兴》 宋·陆游
十里疏钟到野堂,五更残月伴清霜。
已知无奈姮娥冷,瘦损梅花更断肠。 -
49.《村居遣兴》 宋·陆游
野堂疏豁近江皋,喜见南山秋气高。
野外渐寒群木脱,草根薄暮百虫号。
筑陂浚畎更相勉,伐荻劙桑敢爱劳。
亦念耄荒当自佚,欲将世业付儿曹。 -
50.《村圃》 宋·陆游
村圃穿荒翳,秋容变惨凄。
柳疏蝉噪急,雨重鹊飞低。
小草临池学,新诗满竹题。
若令车马到,何处有幽栖? -
51.《视陂至崇仁村落》 宋·陆游
津亭徙倚客衣单,秋尽江南亦已寒。
雁翅不禁疏雨湿,枫林初染早霞丹。
少年已叹儒冠误,暮境更知行路难。
倦马归来踏残日,长吟聊得写忧端。 -
52.《孤村》 宋·陆游
老寄孤村里,悠然卧曲肱。
算贫先放鹤,嫌闹并疏僧。
古戍高秋笛,寒窗半夜灯。
平生羞诡遇,多获岂吾能。 -
53.《村醉》 宋·陆游
发已凋零齿已疏,饱谙成败更谁如?贵人岂得常金屋,丞相那知起草庐。
久泛江湖知钓术,晚归垄亩授农书。
一尊径就村翁醉,未肯英雄许本初。 -
54.《晨炊浦村》 宋·杨万里
水出何村尾,桥横乱筱丛。
隔溪三四屋,对面一双峰。
过午非常暖,疑他不是冬。
疏梅照清浅,作意为谁容? -
55.《村居 其四》 元·王冕
局厌廛中隐,宽从野外居。
人情方密熟,礼数觉生疏。
悬榼空浮蚁,陈编扑蠹鱼。
客来纵谈笑,不必问吾庐。 -
56.《湖村晚兴》 宋·林逋
沧洲白鸟飞,山影落晴晖。
映竹犬初吠,弄舡人合归。
水波随月动,林翠带烟微。
寺近疏钟起,萧然还掩扉。 -
57.《蓦山溪·孤村冬杪》 宋·无名氏
孤村冬杪,有景真堪画。
茅舍绕疏篱,见一枝、寒梅潇洒。
欲将诗句,拟待说包容,辞未尽,意悠悠,难把精神写。
临溪疏影,都是前人话。 -
58.《蓦山溪·前村昨夜》 宋·无名氏
前村昨夜,先报春消息。
庾岭一枝开,见行人、频频顾惜。
东君布巧,妆蕊似裁□,疏竹外,小溪边,雪里藏春色。
朔风吹绽,不假和风拆。 -
59.《浪淘沙·村左小溪傍》 宋·无名氏
村左小溪傍。
粉黛宜芳。
寒添潇洒冷添霜。
清瘦几枝堪入画,竹映苔墙。
疏影浸横塘。
月暗浮香。
当时曾伴寿阳妆。
不似东君先倚栏,泄漏春光。 -
60.《洞仙歌·断云疏雨》 宋·无名氏
断云疏雨,冷落空山道。
匹马駸駸又重到。
望孤村,两三间、茅屋疏篱,溪水畔、一簇芦花晚照。
寻思行乐地,事去无痕,回首湘波与天杳。