-
141.《水国诗(以下杂体诗)》 唐·陆龟蒙
水国不堪旱,斯民生甚微。
直至葭菼少,敢言鱼蟹肥。
我到荒村无食啖,对案又非梁谢览。
况是干苗结子疏,归时只得藜羹糁。 -
142.《狂题十八首》 唐·司空图
莫恨艰危日日多,时情其奈幸门何。
貔貅睡稳蛟龙渴,犹把烧残朽铁磨。
别鹤凄凉指法存,戴逵能耻近王门。
世间第一风流事,借得王公玉枕痕。 -
143.《阳亭言事献漳州于使君》 唐·方干
重叠山前对酒樽,腾腾兀兀度朝昏。
平明疏磬白云寺,遥夜孤砧红叶村。
去鸟岂知烟树远,惊鱼应觉露荷翻。
旅人寄食逢黄菊,每见故人思故园。 -
144.《春居》 唐·罗隐
春风百卉摇,旧国路迢迢。
偶病成疏散,因贫得寂寥。
倚帘高柳弱,乘露小桃夭。
春色常无处,村醪更一瓢。 -
145.《春居》 唐·罗隐
春风百卉摇,旧国路迢迢。
偶病成疏散,因贫得寂寥。
倚帘高柳弱,乘露小桃夭。
春色常无处,村醪更一瓢。 -
146.《酬丘光庭》 唐·罗隐
正月十一日书札,五月十六日到来。
柳吟秦望咫尺地,鲤鱼何处闲裴回。
故人情意未疏索,次第序述眉眼开。 -
147.《竹》 唐·郑谷
宜烟宜雨又宜风,拂水藏村复间松。
移得萧骚从远寺,洗来疏净见前峰。
侵阶藓拆春芽迸,绕径莎微夏荫浓。
无赖杏花多意绪,数枝穿翠好相容。 -
148.《曲江夜思》 唐·韩偓
鼓声将绝月斜痕,园外闲坊半掩门。
池里红莲凝白露,苑中青草伴黄昏。
林塘阒寂偏宜夜,烟火稀疏便似村。
大抵世间幽独景,最关诗思与离魂。 -
149.《闲居书事》 唐·杜荀鹤
竹门茅屋带村居,数亩生涯自有馀。
鬓白只应秋炼句,眼昏多为夜抄书。
雁惊风浦渔灯动,猿叫霜林橡实疏。
待得功成即西去,时清不问命何如。 -
150.《赠武处士》 唐·韦庄
一身唯一室,高静若僧家。
扫地留疏影,穿池浸落霞。
绿萝临水合,白道向村斜。
卖药归来醉,吟诗倚钓查。 -
151.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
152.《江南行》 唐·许昼
江南萧洒地,本自与君宜。
固节还同我,虚心欲待谁。
涧泉傍借响,山木共含滋。
粉腻虫难篆,丛疏鸟易窥。 -
153.《游栖霞寺》 唐·李建勋
养花天气近平分,瘦马来敲白下门。
晓色未开山意远,春容犹淡月华昏。
琅琊冷落存遗迹,篱舍稀疏带旧村。
此地几经人聚散,只今王谢独名存。 -
154.《思九江旧居三首》 唐·李中
结茅曾在碧江隈,多病贫身养拙来。
雨歇汀洲垂钓去,月当门巷访僧回。
静临窗下开琴匣,闷向床头泼酒醅。 -
155.《江南重会友人感旧二首》 唐·李中
江南重会面,聊话十年心。
共立黄花畔,空惊素发侵。
斜阳浮远水,归鸟下疏林。
牵动诗魔处,凉风村落砧。 -
156.《寄外甥苗武仲》 唐·徐铉
放逐今来涨海边,亲情多在凤台前。
且将聚散为闲事,须信华枯是偶然。
蝉噪疏林村倚郭,鸟飞残照水连天。
此中唯欠韩康伯,共对秋风咏数篇。 -
157.《寄外甥苗武仲》 唐·徐铉
放逐今来涨海边,亲情多在凤台前。
且将聚散为闲事,须信华枯是偶然。
蝉噪疏林村倚郭,鸟飞残照水连天。
此中唯欠韩康伯,共对秋风咏数篇。 -
158.《句》 唐·徐仲雅
屋面尽生人耳朵,篱头多是老翁须。
(《闲居》)
平分造化双苞去,拆破春风两面开。
(《合欢牡丹》) -
159.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
160.《秋日再寄》 唐·晁采
珍簟生凉夜漏馀,梦中恍惚觉来初。
魂离不得空成病,面见无由浪寄书。
窗外江村钟响绝,枕边梧叶雨声疏。
此时最是思君处,肠断寒猿定不如。