-
161.《孔雀东南飞》 两汉·汉无名氏
序曰:汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母
所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦 -
162.《山西行》 宋·沈与求
山西健儿好身手,气如车轮胆如斗。
十五射猎少年场,戏格黄罴同拉朽。
二十竄名尺籍中,铁马追风快驰走。
臂弓腰箭了一生,只喜论攻不论守。 -
163.《打麦》 宋·张舜民
打麦打麦,彭彭魄魄。
声在山南应山北,四月太阳出东北。
才离海峤麦尚青,转到天心麦已熟。
鹖旦催人夜不眠,竹鸡叫雨云如墨。 -
164.《宫词》 宋·王珪
内苑宫人学打球,青丝飞控紫骅骝。
朝朝结束防宣唤,一样珍珠络辔头。 -
165.《秋江打鱼》 宋·李泳
鸣榔四合波围蹙,挂网雪鳞穿翠束。
惊起沙头白雁群,斜行书破秋天绿。 -
166.《张进武善风鉴谓予豸骨日他早晚入台求诗赠之》 宋·崔与之
瘦插秋山耸两肩,荒寥不直半文钱。
孤山放鹤林和靖,风雪骑驴孟浩然。
万事转头浑是梦,一身安分总由天。
烦君束起前途事,我欲沧江买钓船。 -
167.《王生山水歌》 宋·赵希迈
范宽山头李成树,百年二老皆仙去。
如今尺素留人间,纵有千金无博处。
后人笔底工一家,声价随可喧中华。
王君二妙聚一手,参以吟思游天涯。 -
168.《石门洞》 宋·王孝严
天下洞天三十六,玄鹤洞天一仙谷。
两山对峙一如门,深崖百丈垂飞瀑。
青牛往矣不复见,白云空锁故山麓。
奇哉胜地得人胜,至今俗客来忘俗。 -
169.《红袖扶 酌酒》 元·王寂
风拂冰檐,镇犀动、翠帘珠箔。
秘壶暖、宫黄破萼。
宝薰闲却。
玻璃瓮头,漉雪擘新橙,秀色浮杯杓。 -
170.《天安门诗抄》 当代·现代无名
三千翠柏卫忠魂,紧束戎装后来人。
热血已教神州赤,头颅再换宇宙新。
战时方显男儿志,沙场才见赤子心。
丹心誓补前人愿,谁惧马革裹全身。 -
171.《安道登茂材异等科》 宋·石介
尝言春官氏,设官何龌龊。
屑屑取于人,辞赋为程约。
一字竞新奇,四声分清浊。
矫矫迁雄才,动为对偶缚。 -
172.《送人归秦州》 明·沈周
江城十月风凄凄,客子告我归关西。
长途短日双泪落,苦忆妻孥惊鼓鼙。
延安绥德边报急,秦州在陷家当失。
黄河冻合胡马健,倏来度冰如踏石。 -
173.《天台石梁雨后观瀑歌》 清·魏源
雁荡之瀑烟苍苍,中条之瀑雷硠硠,惟有天台之瀑不奇在瀑奇石梁,如人侧卧一肱张。
力能撑开八万四千丈,放出青霄九道银河霜。
我来正值连朝雨,两崖佰束风愈怒。 -
174.《洗马行》 宋·陈宗道
玉溪溪头波绿玉,玉溪溪上沙金粟。
晓营出马五花云,鸣榜齐首桥南浴。
马高如屋长如龙,四蹄如铁声如钟。
青刍几束粟几斗,豢汝爱汝争奇功。
编騌抹刷解色罢,黑面雄儿齐上马。
就中一马不敢骑,云是将军临陈者。 -
175.《和范孙闲行溪西得梅数花韵》 宋·杜知仁
寒梅我故人,岁必以文会。
涴墨尚可覆,未知凡几醉。
晚乃得此诗,山灵以为最。
置身风月上,出语色香外。 -
176.《太仓隆福寺创观音院以诗百韵寄妙观大师且呈》 宋·郏亶
珍重妙观师,书来再三读。
不蒙促归计,乃忧旷笺牍。
疑师未相知,待我尚尘俗。
窃闻构新殿,东畔建廊屋。 -
177.《题真仙岩》 宋·贾遵祖
翰林以谪流夜郎,我亦何为涉此境。
生平山水债未了,宦游直度桂州岭。
牂牁江绕古融城,拂拭冠缨照清影。
举头忽见真仙岩,盘空攫拿势驰骋。 -
178.《观傩》 宋·刘镗
寒云岑岑天四阴。
画堂烛影红帘深。
鼓声渊渊管声脆,鬼神变化供剧戏。
金洼玉注始淙潺,眼前倏已非人间。 -
179.《代棘篇》 宋·路振
伐棘何所山之巅,秋风颾颾刺子丹。
折根破柢坚且顽,斸夫趦趄汗污颜。
攒锋束芒趋道还,{上艹下左禾右享}之森森缭长藩。
暮冬号风雪暗天,漏寒不鸣守犬眠。 -
180.《谢馈药》 宋·宋自适
投老如僧不出家,羸躯无奈病相加。
头旋似倚当风柳,目眩如看隔雾花。
高束诗书参素问,尽抛琴剑学丹砂。
旧时载酒今怀药,解识扬雄独有巴。