-
61.《水龙吟》 宋·刘克庄
病夫鬓秃颜苍,不堪持向清溪照。
一生枘凿,壮夫瞋懦,通人嫌拗。
让当行家,勒浯西颂,草淮南诏。
幸脱离沮洳,浮游江海,悠然逝、毋吞钓。 -
62.《贺新郎·端午》 宋·刘克庄
深院榴花吐。
画帘开、束衣纨扇,午风清暑。
儿女纷纷夸结束,新样钗符艾虎。
早已有、游人观渡。 -
63.《一翦梅(余赴广东,实之夜饯于风亭)》 宋·刘克庄
束缊宵行十里强。
挑得诗囊。
抛了衣囊。
天寒路滑马蹄僵。
元是王郎。
来送刘郎。
酒酣耳热说文章。
惊倒邻墙。
推倒胡床。
旁观拍手笑疏狂。
疏又何妨。
狂又何妨。 -
64.《满江红》 宋·吴潜
为问人生,□要足、保时是足。
这个底、蜗名蝇利,但添拘束。
便使积官居鼎鼐,假饶累富堆金玉。
似浮埃、抹电转头空,休迷局。 -
65.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
66.《金缕曲(五日和韵)》 宋·刘辰翁
锦岸吴船鼓。
问沙鸥、当日沈湘,是何端午。
长恨青青朱门艾,结束腰身似虎。
空泪落、婵媛D930女。 -
67.《满江红(约斋同席用马庄父韵)》 宋·徐安国
挥手华堂,重整顿、选花场屋。
撩鼻观、飞浮杂沓,异香芬馥。
金缕尚馀闲态度,冰姿早作新妆束。
恨尊前、缺典费思量,无松竹。 -
68.《满江红》 宋·何师心
其侧有亭,山谷榜曰奇观。
一水飞空,揭起珠帘全幅。
不须人卷,不须人轴。
一点不容飞燕入,些儿未许游鱼宿。 -
69.《劝学》 先秦·荀子
君子曰:学不可以已。
青,取之于蓝,而青于蓝;冰,水为之,而寒于水。
木直中绳,輮以为轮,其曲中规。
虽有槁暴(pù),不复挺者,輮使之然也。 -
70.《廉颇蔺相如列传(节选)》 两汉·司马迁
廉颇者,赵之良将也。
赵惠文王十六年,廉颇为赵将,伐齐,大破之,取阳晋,拜为上卿,以勇气闻于诸侯。
蔺相如者,赵人也,为赵宦者令缪贤舍人。
赵惠文王时,得楚和氏璧。 -
71.《人间词话七则》 清·王国维
有有我之境,有无我之境。
“泪眼问花花不语,乱红飞过秋千去。
”“可堪孤馆闭春寒,杜鹃声里斜阳暮。
”有我之境也。 -
72.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
73.《潮州韩文公庙碑》 宋·苏轼
匹夫而为百世师,一言而为天下法。
是皆有以参天地之化,关盛衰之运,其生也有自来,其逝也有所为。
故申、吕自岳降,傅说为列星,古今所传,不可诬也。
孟子曰:“我善养吾浩然之气。 -
74.《青霞先生文集序》 明·茅坤
青霞沈君,由锦衣经历上书诋宰执,宰执深疾之。
方力构其罪,赖明天子仁圣,特薄其谴,徙之塞上。
当是时,君之直谏之名满天下。
已而,君纍然携妻子,出家塞上。 -
75.《登徒子好色赋》 先秦·宋玉
大夫登徒子侍于楚王,短宋玉曰:"玉为人体貌闲丽,口多微辞,又性好色。
愿王勿与出入后宫。
"
王以登徒子之言问宋玉。 -
76.《九思》 两汉·王逸
逢尤
悲兮愁,哀兮忧!
天生我兮当闇时,被诼谮兮虚获尤。
心烦憒兮意无聊,严载驾兮出戏游。 -
77.《猿子》 未知·佚名
武平产猿,猿毛若金丝,闪闪可观。
猿子尤奇,性可驯,然不离母。
母黠,人不可逮。
猎人以毒附矢,伺母间射之。 -
78.《秋水(节选)》 先秦·庄子及门徒
秋水时至,百川灌河。
泾流之大,两涘渚崖之间,不辩牛马。
于是焉,河伯欣然自喜,以天下之美为尽在己。
顺流而东行,至于北海。 -
79.《拟孙权答曹操书》 宋·苏轼
权白孟德足下:辱书开示祸福,使之内杀子布,外擒刘备以自效。
书辞勤款,若出至诚,虽三尺童子,亦晓然知利害所在矣。
然仆怀固陋,敢略布。
昔田横,齐之遗虏,汉高祖释郦生之憾,遣使海岛,谓横来大者王,小者侯,犹能以刀自刭,不肯以身辱于刘氏。 -
80.《黄生借书说》 清·袁枚
黄生允修借书。
随园主人授以书,而告之曰: 书非借不能读也。
子不闻藏书者乎?七略、四库,天子之书,然天子读书者有几?汗牛塞屋,富贵家之书,然富贵人读书者有几?其他祖父积,子孙弃者无论焉。
非独书为然,天下物皆然。