-
221.《盐池院观鹿》 唐·贾岛
条峰五老势相连,此鹿来从若个边。
别有野麋人不见,一生长饮白云泉。 -
222.《酬姚覃》 唐·李频
不见又相招,何曾诉寂寥。
醉眠春草长,吟坐夜灯销。
泪堕思山切,身归转路遥。
年年送别处,杨柳少垂条。 -
223.《长安书怀投知己(一作投邢员外)》 唐·李频
所学近雕虫,知难谒至公。
徒随众人后,拟老一生中。
间岁家书到,经荒世业空。
心悬沧海断,梦与白云通。 -
224.《奉和袭美公斋四咏次韵·小桂》 唐·陆龟蒙
讽赋轻八植,擅名方一枝。
才高不满意,更自寒山移。
宛宛别云态,苍苍出尘姿。
烟归助华杪,雪点迎芳蕤。 -
225.《送宣武从事越中按狱》 唐·陆龟蒙
晓看呈使范,知欲敕星轺。
水国难驱传,山城便倚桡。
秉筹先独立,持法称高标。
旌旆临危堞,金丝发丽谯。 -
226.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
227.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
228.《杨柳枝寿杯词十八首》 唐·司空图
乐府翻来占太平,风光无处不含情。
千门万户喧歌吹,富贵人间只此声。
撼晚梳空不自持,与君同折上楼时。
春风还有常情处,系得人心免别离。 -
229.《寄维扬故人》 唐·张乔
离别河边绾柳条,千山万水玉人遥。
月明记得相寻处,城锁东风十五桥。 -
230.《柳十首》 唐·李山甫
灞岸江头腊雪消,东风偷软入纤条。
春来不忍登楼望,万架金丝著地娇。
受尽风霜得到春,一条条是逐年新。
寻常送别无馀事,争忍攀将过与人。 -
231.《广陵春日忆池阳有寄》 唐·罗隐
烟水濛濛接板桥,数年经历驻征桡。
醉凭危槛波千顷,愁倚长亭柳万条。
别后故人冠獬豸,病来知己赏鹪鹩。
清流夹宅千家住,会待闲乘一信潮。 -
232.《蟋蟀诗》 唐·罗隐
顽飔毙芳,吹愁夕长。
屑戍有动,歌离吊梦。
如诉如言,绪引虚宽。
周隙伺榻,繁咽夤缘。 -
233.《秋宿鹤林寺》 唐·崔涂
步步入林中,山穷意未穷。
偏逢僧话久,转与鹤栖同。
烛焰风销尽,兰条露湿空。
又须从此别,江上正秋鸿。 -
234.《赠信安太守》 唐·张蠙
三衢正对福星时,喜得君侯妙抚绥。
甲士散教耕垄亩,书生闲许从旌旗。
条章最是贫家喜,禾黍仍防别郡饥。
昨日中官说天意,即飞丹诏立新碑。 -
235.《水精念珠》 唐·曹松
等量红缕贯晶荧,尽道匀圆别未胜。
凿断玉潭盈尺水,琢成金地两条冰。
轮时只恐星侵佛,挂处常疑露滴僧。
几度夜深寻不著,琉璃为殿月为灯。 -
236.《柳枝辞十二首》 唐·徐铉
把酒凭君唱柳枝,也从丝管递相随。
逢春只合朝朝醉,记取秋风落叶时。
南园日暮起春风,吹散杨花雪满空。
不惜杨花飞也得,愁君老尽脸边红。 -
237.《秋夕书怀呈戎州郎中》 唐·刘兼
素律初回枕簟凉,松风飘泊入华堂。
谭鸡寂默纱窗静,梦蝶萧条玉漏长。
归去水云多阻隔,别来情绪足悲伤。 -
238.《琴歌》 唐·赵抟
绿琴制自桐孙枝,十年窗下无人知。
清声不与众乐杂,所以屈受尘埃欺。
七弦脆断虫丝朽,辨别不曾逢好手。 -
239.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
240.《古兴》 唐·赵氏1
郁蒸夏将半,暑气扇飞阁。
骤雨满空来,当轩卷罗幕。
度云开夕霁,宇宙何清廓。
明月流素光,轻风换炎铄。