-
101.《咏雪》 宋·曾巩
严严层冰塞川泽,汹汹北风鸣木石。
黄云半夜满千里,大雪平明深一尺。
两仪混合去纤间,万类韬藏绝尘迹。
蛟龙岌起抱峦冈,江海横奔控阡陌。 -
102.《追和老杜种莴苣诗》 宋·王之道
我有数亩园,荒秽萦锄理。
干戈何许久,生意困屠燬。
道也其兴与,时哉亦甚矣。
去年失短吕,培植乏驱使。 -
103.《春风行》 明·杨基
春风吹花快如剪,柳条婆娑颜色浅。
四更急雨作轻寒,零落余香上苔藓。
街泥污人不出户,强以一樽聊自遣。
西家酒熟复苦贵,收拾春衣倩人典。 -
104.《次韵答和乐道侍读给事》 宋·韩维
岁丰讼滋简,拙守容晏眠。
起来视云景,春意亦已鲜。
驱车望南城,精庐屹当前。
华堂坐沈邃,迟日步暄妍。 -
105.《待次陛对已再见春感怀成篇》 宋·强至
旅食一朝还一朝,紫宸前对转迢迢。
青云事业应全误,绿发光阴已半销。
始爱古人轻禄仕,拟将生理付渔樵。
春风又入长安陌,依旧闲愁绊柳条。 -
106.《王若夫谓水晶蒲萄本出其家求诗》 宋·吴芾
君家蒲萄天下奇,奴视百果何其卑。
种成满架日蕃衍,清似水晶甘若饴。
八月江南风日美,正是人家酒熟时。
盘中珍果有如此,谁数闽中生荔枝。 -
107.《和陶挽歌词三首》 宋·吴芾
老眼日昏昏,华发日萧萧。
不死竟何待,理合葬荒郊。
荒郊何所有,四面俱岧峣。
荣木望秋落,亦已成枯条。 -
108.《清明日同宋才夫王子友游秦氏园分韵得一字》 宋·李流谦
谁浇无边春,酿成此天色。
文章只引睡,茗碗不着力。
虽无田父邀,欲到野人宅。
日萼斗深妍,风条舞柔碧。 -
109.《次韵明叔送梅》 宋·赵蕃
长条忍使就斩伐,未信园翁珍此花。
不然造物故料理,宜使飘零到我家。 -
110.《野趣亭》 宋·汪莘
晚唐多处士,林亭足娱嬉。
吾乡盛儒冠,何园可栖迟。
负者有不能,富者有不为。
我穷不出门,出门复坐驰。 -
111.《次韵苏和甫雨后观梅》 宋·魏了翁
岁寒宾友伴萧萧,客气无根已尽凋。
疏影照人骚梦冷,清香彻骨醉痕销。
话逢理到春生坐,饮为心知月满瓢。
更祝天公多雨麦,时携乐酒酹芳条。 -
112.《次韵虞永康庐居生芝》 宋·魏了翁
河南富贵花,人与谱姓氏。
惟兹三秀者,不谱亦名世。
肖形草木均,出处哲人似。
无然而致之,朝菌何异此。 -
113.《明禋进戒诗》 宋·程公许
於赫圆宰,视听自民。
惟圣能飨,非德莫亲。
乃眷炎宋,受命以仁。
十月三叶,涵每毓春。 -
114.《寿茶使三十韵》 宋·程公许
湖海裒英气,星凤瑞圣朝。
黄钟回暖律,紫毳下层霄。
平武登巍选,高才局下僚。
一朝翻渤海,万里羾扶摇。 -
115.《又上座主李左史八十韵》 宋·程公许
江路三年别,心旌万里摇。
登龙空有梦,蛰蚁困无聊。
侧听除书峻,深期庙论调。
方看仪玉笋,胡遽理荪桡。 -
116.《敬赋虚斋孙君容膝》 宋·陈著
云连屋不居,三閒葺茅茨。
田园非不宽,一亩环竹篱。
楚楚山下花,湛湛池边□。
丈室南坡□,容膝以扁之。 -
117.《次韵吴竹修庆余免役》 宋·陈著
大道荆榛万径斜,中閒役事最堪嗟。
私心自分齐编户,公法仍条存宦家。
免把血躯供刻木,尚存醒眼傲空花。
要知天理无穷处,风雪严时春有涯。 -
118.《送周员外之达》 唐·徐铉
之子敷王泽,迢迢蜀栈东。
颁条有馀刃,对酒与谁同。
身占贤良籍,家传道德风。
远民思静理,即此是阴功。 -
119.《冬至摄事南郊斋宫感怀作》 宋·宋庠
履至谨冬祀,摄职叨上公。
洗心奉明诫,祗宿城南宫。
芳岁正遒莫,熙阳殊未融。
西郊淡颓景,北牖来朔风。 -
120.《五月四日贺杨秘书知吉州五十韵》 宋·项安世
自识杨夫子,于今十二年。
甲辰来右淛,丁未向西川。
逆旅初闻誉,抠衣亟致虔。
未能情款款,已觉志拳拳。