-
121.《出关和雷侍郎送行无魔不成佛观过始知仁之句》 宋·陈杰
事来思烂熟,罪去得深循。
天壤嗟微义,风霜本至仁。
十年江社梦,一道雪梅春。
回首无他嘱,当言莫爱身。 -
122.《次韵文蔚约梅上人来访》 宋·方回
惭非限客郑当时,猥荷高人不见遗。
顿悟可能参佛理,淡交谁是喜僧诗。
过从未许泥行数,属和多因险韵迟。
彼此缄滕各收拾,他年开卷两相知。 -
123.《冯当可以日暮碧云合佳人殊未来效建除体作诗》 宋·郭印
日色久无光,霖霪更弥旬。
暮空山华月,秋气生精神。
碧天湛如水,山川供奇珍。
云韶彷佛奏,嗈嗈鸿雁宾。 -
124.《相思寺迦叶佛脚迹诗》 宋·郭印
巨迹相传岁已深,往来游客好追寻。
谁知此足本非履,胡不返身求佛心。 -
125.《佛头圆相赞》 宋·释慧开
生怕云门打杀伊,韬光晦迹许多时。
而今再出头来也,天上人间更是谁。 -
126.《日本觉心禅人远来炷香请益注诗迅笔赠之》 宋·释慧开
心即是佛即是心,心佛元同亘古今。
觉悟古今心是佛,不须向外别追寻。 -
127.《佛母周氏赞》 宋·释慧开
室女生儿真祸胎,丛林孰不起疑猜。
转身术子能灵验,再出头来满面埃。 -
128.《佛临禅师赞》 宋·释绍昙
奸{二豕}顽蛮,更加白{左亻右幼}。
文武火煨石要香,麻皮头缠人必倒。
五处开场弄活机,是龙程式天蛇窜草。
千不合,,万不合,凤口山前,乞指路头。
被老破庵凌辱不少,至今忘却来时道。 -
129.《律宗玉维那三人礼石佛求语》 宋·释绍昙
老倒南山犯真律,三生凿破寒岩石。
不立名中强立名,弗狼籍处成狼籍。
儿孙膝下有黄金,拨草瞻风远访寻。
三拜起来发一叹,方知老子错留心。
天真自性佛不管,顽石头边讨甚碗。
费尽钳鎚多破绽,乌藤紧捉从头看。 -
130.《题佛迹岩》 宋·释绍昙
一度拚身透险崖,石头机路骨如苔。
脚跟点地不点地,立处何曾踏实来。 -
131.《同诸友寻幽登飞来峰》 宋·释文珦
湖际山何限,飞来独著名。
玲珑疑鬼凿,崷崒自天成。
猿去犹存洞,龙归尚有泓。
树因含玉润,泉为炼丹清。 -
132.《裴休捧佛请安名图赞》 宋·释心月
持来面目已全彰,出就呈机验当行。
千释迦文万弥勒,都卢摄入一身光。 -
133.《送铁佛专使》 宋·释重顯
荷策来寻我,泛舟思旧山。
不知何处月,相照在深湾。
风助秋涛急,云兼野树闲。
到时如请益,先忆赵州关。 -
134.《清湘城西飞来峰三首》 宋·曾丰
三处飞来一样奇,佛无所择我何辞。
重轻较到毫厘处,鸣雁行中此白眉。 -
135.《赠豫章来子仪言诗》 宋·曾丰
少年气宇要自恢,见人赋诗谓为才,出入常将笔装怀。
中年心地要自息,见人哦诗谓为癖,起居常把口挂壁。 -
136.《题飞来峰》 宋·朱继芳
元是西天住,飞来莫去休。
未凭仙佛国,好似帝王州。
彼树亦如寄,吾生应更浮。
白猿呼不应,松露滴猕猴。 -
137.《同方季康栖虎丘铁佛房即事》 明·程嘉燧
山中客到栖山寺,时有兰舟载酒迎。
丰草卧来元似鹿,春花飞尽只啼莺。
水边人簇新图见,月出歌残旧恨生。
闲夜泬寥清磬后,荒萤野沼自纵横。 -
138.《赋得花庭雾》 唐·李世民
兰气已熏宫,新蕊半妆丛。
色含轻重雾,香引去来风。
拂树浓舒碧,萦花薄蔽红。
还当杂行雨,仿佛隐遥空。 -
139.《九月九日上幸慈恩寺登浮图,群臣上菊花寿酒》 唐·上官昭容
帝里重阳节,香园万乘来。
却邪萸入佩,献寿菊传杯。
塔类承天涌,门疑待佛开。
睿词悬日月,长得仰昭回。 -
140.《郊庙歌辞·德明兴圣庙乐章·迎神》 唐·佚名
元尊九德,佐尧光宅。
烈祖太宗,方周作伯。
响怀霜露,乐变金石。
白云清风,仿佛来格。