-
81.《生朝无以自慰作留贫荐一杯》 宋·王炎
私居饭半菽,官舍食无肉。
何用太清生,囊无一钱蓄。
人言骨相寒,有智不如福。
贫者轻于叶,富者重如玉。 -
82.《春从天上来 承御韩氏者,祖母之 也,姿淑》 元·王恽
御。
事金宣宗天与二帝,历十有九年,正大末以放出宫。
明年壬辰,鉴辂乐巡,又明年国亡于蔡,韩遂谪石抹子昭,相与流寓许昌者余十年,大元至元三年,弟澍为汲令,自许迎致淇上者累月。
一日酒间,谈及宫掖故事,感念畴昔,如隔一世而梦钧天也,不觉泣下,予亦为之欷也。 -
83.《贫病》 宋·陈藻
正图奔走救寒饥,喘嗽那堪力已疲。
意是无钱休买药,情知有命不求医。
旧恩莫报空怀念,新识相逢淡更宜。
多少贫交书畀我,触来又得一篇诗。 -
84.《予归自都梁魏子深来自滁州坐间酌酒》 宋·章甫
道路长年笑此身,绝怜尘土涴衣巾。
飞花数点已愁客,归雁一声如唤人。
州县驱驰君欲老,江湖流落我常贫。
相逢却恨成匆遽,不醉沙头烂熳春。 -
85.《雅去鹊来篇》 宋·刘宰
昨日雅鸣绕庭树,道上行人色惊惧。
试呼行者问如何,身为户长催残税。
税残自昔称难理,三年尤非四年比。
加之逐保有逃户,每一申明官长怒。 -
86.《追和渊明贫土诗七首》 宋·刘黻
静对松竹枝,一尘无相干。
饮酒不至醉,读书匪求官。
畦瘠多种菊,采采亦可餐。
衣冠背时样,笔砚同岁寒。
但求圣贤心,肯效儿女颜。
纷纷往来者,笑我柴门关。 -
87.《追和渊明贫土诗七首》 宋·刘黻
扁舟溯西江,忽抵梅花州。
二忠俨遗像,予愧非真俦。
肝胆照冰雪,要亦狷者流。
言直不砭时,掇祸贻亲居。
山禽似相盼,来往疑劝酬。
阒坐生万感,矫首观前修。 -
88.《涪川寄蒲舜美桐烟墨来试之良佳因成长句》 宋·晁公溯
西风吹林秋日白,修桐叶雕霣寒碧。
霜余结实凤不至,野人取之出膏液。
山中老翁颇喜事,买膏燃光归照室。
旋收轻煤下玉杵,阴房掩翳烟不出。 -
89.《归去来辞》 宋·陈普
归去来兮,吾生复何之。
故园三径在,桃李不成蹊。
台榭荒凉已无忧,阶除寂寞人已希。
胡飘飘而不返,将役役以奚为。 -
90.《火田郑次山贫士也有燕坐之处五为赋之·观小》 宋·陈文蔚
一息万里驰,白日天无光。
归来固吾圉,宇泰生吉祥。 -
91.《自居剡源少遇乐岁辛巳之秋山田可拟上熟吾贫》 宋·戴表元
贫贱如故旧,少壮即相依,中心不敢厌,但觉少光辉。
向来乘时士,亦有能奋飞。
一朝权势歇,欲退无所归。
不如行其素,辛苦耐寒饥。
人生系天运,何用发深悲。 -
92.《自居剡源少遇乐岁辛巳之秋山田可拟上熟吾贫》 宋·戴表元
我居在穷巷,来往无华轩。
辛勤衣食物,出此二亩园。
薤菘郁朝露,桑拓浮春烟。
以兹乱心曲,智计无他妍。
择胜不在奢,兴至发清言。
相逢樵牧徒,混沌谁愚贤。 -
93.《自居剡源少遇乐岁辛巳之秋山田可拟上熟吾贫》 宋·戴表元
松风四山来,清霄响瑶琴。
听之不能寐,中有怨叹音。
旦起绕其树,磈砢不计寻。
清音可敷席,有酒谁与斟。
由来大度士,不受流俗侵。
浩歌相倡答,慰此雪霜心。 -
94.《自居剡源少遇乐岁辛巳之秋山田可拟上熟吾贫》 宋·戴表元
村郊多父老,面垢头如蓬。
我尝使之言,辞语不待工。
古来名节士,敢望彭城龚。
有叟诮其后,更恨道不同。
鄙哉譊譊者,为隘不为通。
低头拜野老,负耒吾愿从。 -
95.《老而健贫而诗自志其喜八首》 宋·方回
老翁处处有,不健复何为。
贫户家家是,能诗始足奇。
东坡捐玉带,白傅放杨枝。
新有僧相识,时来说易诗。 -
96.《老而健贫而诗自志其喜八首》 宋·方回
蹉跎早七旬,老健保清贫。
识破元来易,言传恐未真。
但能积阴德,焉用出阳神。
释怨恩须报,天张相吉人。 -
97.《久晴十月二十四日五日连雨程以忠来同饮》 宋·方回
侵寻小雪初,不雨五旬余。
深井腥泥水,荒畦槁蛀蔬。
牛灾传聚落,蛇出骗阶除。
巫诧瘟神王,官虞火政疏。 -
98.《孟君复仲春来杭相聚三月余一日必三胥会忽焉》 宋·方回
九年三见,昔疏未亲。
一日三见,今也何频。
有来者马,于霅之滨。
有柳未絮,时维仲春。 -
99.《贫》 宋·丘葵
相见尽言贫,能贫得几人。
文成休送鬼,钱乏那通神。
形瘦何妨鹤,衣悬一任鹑。
饥来眠仰屋,鼻息撼梁尘。 -
100.《贫病》 宋·丘葵
贫与病相约,贫来病亦来。
有僧时馈药,无鬼敢输财。
酒债偿仍欠,医书阖又开。
安贫吾自爱,且遣病魔回。