-
21.《虢州献杨抑卿二首》 唐·姚鹄
盖世英华更有谁,赋成传写遍坤维。
名科累中求贤日,苦节高标守郡时。
楼上叫云秋鼓角,林间宿鹤夜旌旗。 -
22.《南歌子词二首/新添声杨柳枝词》 唐·温庭筠
一尺深红胜曲尘,天生旧物不如新。
(胜曲尘 一作:蒙曲尘)
合欢桃核终堪恨,里许元来别有人。
井底点灯深烛伊,共郎长行莫围棋。
玲珑骰子安红豆,入骨相思知不知。
-
23.《折杨柳七首(第一、二、四首一作王贞白诗)》 唐·段成式
枝枝交影锁长门,嫩色曾沾雨露恩。
凤辇不来春欲尽,空留莺语到黄昏。
水殿年年占早芳,柔条偏惹御炉香。
而今万乘多巡狩,辇路无阴绿草长。 -
24.《杨柳枝寿杯词十八首》 唐·司空图
乐府翻来占太平,风光无处不含情。
千门万户喧歌吹,富贵人间只此声。
撼晚梳空不自持,与君同折上楼时。
春风还有常情处,系得人心免别离。 -
25.《杨柳枝五首》 唐·牛峤
解冻风来末上青,解垂罗袖拜卿卿。
无端袅娜临官路,舞送行人过一生。
吴王宫里色偏深,一簇纤条万缕金。
不愤钱塘苏小小,引郎松下结同心。 -
26.《杨花》 唐·吴融
不斗秾华不占红,自飞晴野雪濛濛。
百花长恨风吹落,唯有杨花独爱风。 -
27.《赠杨著》 唐·徐夤
藻丽荧煌冠士林,白华荣养有曾参。
十年去里荆门改,八岁能诗相座吟。
李广不侯身渐老,子山操赋恨何深。
钓鱼台上频相访,共说长安泪满襟。 -
28.《杨岐山》 唐·刘廓
千峰围古寺,深处敞楼台。
景异寻常处,人须特达来。
松杉寒更茂,岚霭昼还开。
欲续丰碑语,含毫恨不才。 -
29.《怨诗寄杨达》 唐·姚月华
春水悠悠春草绿,对此思君泪相续。
羞将离恨向东风,理尽秦筝不成曲。
与君形影分吴越,玉枕经年对离别。
登台北望烟雨深,回身泣向寥天月。 -
30.《怨诗寄杨达》 唐·姚月华
春水悠悠春草绿,对此思君泪相续。
羞将离恨向东风,理尽秦筝不成曲。
与君形影分吴越,玉枕经年对离别。
登台北望烟雨深,回身泣向寥天月。 -
31.《杨柳枝》 唐·柳氏
杨柳枝,芳菲节,可恨年年赠离别。
一叶随风忽报秋,纵使君来岂堪折。 -
32.《玉楼春·春恨》 宋·晏殊
绿杨芳草长亭路,年少抛人容易去。
楼头残梦五更钟,花底离愁三月雨。
无情不似多情苦,一寸还成千万缕。
天涯地角有穷时,只有相思无尽处。 -
33.《水龙吟·次韵章质夫杨花词》 宋·苏轼
似花还似非花,也无人惜从教坠。
抛家傍路,思量却是,无情有思。
萦损柔肠,困酣娇眼,欲开还闭。
梦随风万里,寻郎去处,又还被、莺呼起。 -
34.《好事近(太平州小妓杨姝弹琴送酒)》 宋·黄庭坚
一弄醒心弦,情在两山斜叠。
弹到古人愁处,有真珠承睫。
使君来去本无心,休泪界红颊。
自恨老来憎酒,负十分金叶。 -
35.《江城子·西城杨柳弄春柔》 宋·秦观
西城杨柳弄春柔,动离忧,泪难收。
犹记多情、曾为系归舟。
碧野朱桥当日事,人不见,水空流。
韶华不为少年留,恨悠悠,几时休?飞絮落花时候、一登楼。
便作春江都是泪,流不尽,许多愁。 -
36.《最高楼(春恨)》 宋·毛滂
新睡起,熏过绣罗衣。
梳洗了,百般宜。
东风淡荡垂杨院,一春心事有谁知。
苦留人,娇不尽,曲眉低。 -
37.《杨柳枝》 宋·赵子发
淅淅西风生暮寒。
绣衣单。
碧梧叶落藕花残。
恨前欢。
月镂虚棂烟逗竹,梦千山。
玉箫清夜忆孤鸾。
镇长闲。 -
38.《水龙吟(次韵和质夫、子瞻杨花词)》 宋·李纲
晚春天气融和,乍惊密雪烟空坠。
因风飘荡,千门万户,牵情惹思。
青眼初开,翠眉才展,小园长闭。
又谁知化作,琼花玉屑,共榆荚、漫天起。 -
39.《春光好(为杨聪父侍儿切鲙作)》 宋·张元干
花恨雨,柳嫌风。
客愁浓。
坐久霜刀飞碎雪,一尊同。
劳烦玉指春葱。
未放箸、金盘已空。
更与个中寻尺素,两情通。 -
40.《燕山亭(杨廉访生日)》 宋·曾觌
玉立明光,才业冠伦,汉历方承休运。
江左奏功,塞垒宣威,紫绶几垂金印。
岁晚归来,望丹极、新清氛祲。
忠愤。