-
1.《杨柳陌》 宋·贺铸
兴庆宫池整月开。
□□□□缕金鞋。
后庭芳草绿缘阶。
祓禊归□杨柳陌,□□□落凤凰钗。
细风抛絮入人怀。 -
2.《杨柳枝词九首》 唐·刘禹锡
塞北梅花羌笛吹,淮南桂树小山词。
请君莫奏前朝曲,听唱新翻杨柳枝。
南陌东城春早时,相逢何处不依依?
桃红李白皆夸好,须得垂杨相发挥。 -
3.《江梅引·陌头杨柳恨春迟》 元·李治
陌头杨柳恨春迟。
被寒欺。
淡依依。
瘦损王孙,青琐小腰围。 -
4.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·薛能
华清高树出离宫,南陌柔条带暖风。
谁风轻阴是良夜,瀑泉声畔月明中。
洛桥晴影覆江船,羌笛秋声湿塞烟。
闲想习池公宴罢,水蒲风絮夕阳天。 -
5.《杨柳枝词五首》 唐·姚合
黄金丝挂粉墙头,动似颠狂静似愁。
游客见时心自醉,无因得见谢家楼。
叶叶如眉翠色浓,黄莺偏恋语从容。
桥边陌上无人识,雨湿烟和思万重。 -
6.《忆王孙·杨柳风前旗鼓闹》 宋·无名氏
杨柳风前旗鼓闹。
正陌上、闲花芳草。
忍将愁眼覰芳菲,人未老。
春先老。
长安比日知多少。
日易见、长安难到。
无情苕水不西流,渐迤逦、仙舟小。 -
7.《题柳》 唐·温庭筠
杨柳千条拂面丝,绿烟金穗不胜吹。
香随静婉歌尘起,影伴娇娆舞袖垂。
羌管一声何处曲,流莺百啭最高枝。
千门九陌花如雪,飞过宫墙两自知。 -
8.《陌上柳》 宋·徐照
千叶万叶翠色鲜,春风吹尽枝上绵。
五里长亭更短亭,古人今人千万情。
中闺美人念离别,罗衾晓寒梦分绝。
陌上杨柳春生枝,陌上行人春不归。 -
9.《紫陌行》 明·韩上桂
圣朝明日丽中天,汉代祥云接御烟。
百二关河开锦绣,三千龙虎护幽燕。
幽燕士女多婉娈,洛渭风尘同眷恋。
但学吹箫驾碧空,岂惜鸣銮买歌扇。 -
10.《同比部杨员外十五夜游有怀静者季》 唐·王维
承明少休沐,建礼省文书。
夜漏行人息,归鞍落日馀。
悬知三五夕,万户千门辟。
夜出曙翻归,倾城满南陌。 -
11.《同比部杨员外十五夜游有怀静者季》 唐·王维
(册4卷125页1261a)
承明少休沐。
建礼省文书。
夜漏行人息。 -
12.《赠郭驸马(郭令公子暧尚升平公主令于席上成此诗)》 唐·李端
青春都尉最风流,二十功成便拜侯。
金距斗鸡过上苑,玉鞭骑马出长楸。
熏香荀令偏怜少,傅粉何郎不解愁。 -
13.《观别者》 唐·王维
青青杨柳陌,陌上别离人。
爱子游燕赵,高堂有老亲。
不行无可养,行去百忧新。
切切委兄弟,依依向四邻。 -
14.《邯郸美人歌》 明·康海
兰氏小姬名凤笙,邯郸美人独擅名。
等闲一见万金贱,何况逍遥翡翠屏。
精神婉娈性情适,自恨生身杨柳陌。
陌上羞看游冶郎,镜中愁作当眉碧。
学得秦筝不肯弹,却将针指凑齐纨。
鸳鸯刺就肠先断,掩却银床独自叹。 -
15.《洛阳陌》 明·姚绶
马上相逢处,春风在洛阳。
陌头杨柳色,一一断人肠。 -
16.《观别者》 唐·王维
青青杨柳陌。
陌上别离人。
爱子游燕赵。
高堂有老亲。 -
17.《忆秦娥·长安陌》 元·许有壬
长安陌。
东风杨柳花如雪。
花如雪。
青条无数,为君攀折。
少年刚道轻离别。
临歧未信心如铁。
心如铁。
旧怀新恨,满梁残月。 -
18.《忆秦娥·长安陌》 元·许有壬
长安陌。
东风杨柳花如雪。
花如雪。
青条无数,为君攀折。
少年刚道轻离别。
临歧未信心如铁。
心如铁。
旧怀新恨,满梁残月。 -
19.《陌上》 宋·释行海
别人杨柳别人花,自对春风感物华。
陌上最怜芳草色,王孙多是不还家。 -
20.《赠杨荥阳》 明·高启
嘉陵美山水,亦复富文彦。
杨君产其邦,材拔性高狷。
布衣走名都,早入艺林选。
客屈稷下谈,王邀邺中宴。