-
61.《满江红》 宋·曹冠
日暖烟轻,竹梢映、花阴凌乱。
微风皱、池光青碧,绿杨垂岸。
艳杏墙头红粉,幽兰砌下飘香暖。
称邀宾、明日去寻芳,频欢宴。 -
62.《鹧鸪天(席上赠别)》 宋·管鉴
杨柳梢头月未残。
杏花开尽却春寒。
宾鸿社燕寻常别,渭北江东别更难。
尊欲尽,夜将阑。
明朝马首便长安。
悬知不作人间住,归去春风玉笋班。 -
63.《秦楼月·浮云集》 宋·范成大
浮云集。
轻雷隐隐初惊蛰。
初惊蛰。
鹁鸠鸣怒,绿杨风急。
玉炉烟重香罗浥。
拂墙浓杏燕支湿。
燕支湿。
花梢缺处,画楼人立。 -
64.《婆罗门引(赵晋臣敷文张灯甚盛,索赋·偶忆旧游,未章因及之)》 宋·辛弃疾
落星万点,一天宝焰下层霄。
人间叠作仙鳌。
最爱金莲侧畔,红粉袅花梢。
更鸣黾击鼓,喷玉吹箫。 -
65.《杏花天》 宋·史达祖
细风微月垂杨院。
记年少、春愁一点。
栖莺未觉花梢颤。
踏损残红几片。
长安共、日边近远。
况老去、芳情渐减。
屏山几夜春寒浅。
却将因而梦见。 -
66.《木兰花慢(次韵孙霁窗赋牡丹)》 宋·张榘
渐稠红飞尽,早秾绿、遍林梢。
正池馆轻寒,杨花飘絮,草色萦袍。
天香夜浮院宇,看亭亭、雨槛渍春膏。
趁取芳时胜赏,莫将年少轻抛。 -
67.《木兰花慢(和李E059房题张寄闲家圃韵)》 宋·陈允平
爱吟休问瘦,为诗句、几凭阑。
有可画亭台,宜春帐箔,如寄身闲。
胸中四时胜景,小蓬莱、幻出五云间。
一掬苹香暗沼,半梢松影虚坛。 -
68.《高阳台(江阴道中有怀)》 宋·蒋捷
宛转怜香,徘徊顾影,临芳更倚苔身。
多谢残英,飞来远远随人。
回头却望晴檐下,等几番、小摘微薰。
到而今、独袅鞭梢,笑不成春。 -
69.《临江仙》 宋·李新
杨柳梢头春色重,紫骝嘶入残花。
香风满面日西斜。
只知间信马,不觉误随车。
已许洞天归路晚,空劳眼惜眉怜。
几回偷为掷花钿。
今生应已过,重结后来缘。 -
70.《洞仙歌》 宋·李鼐
余寒未展,帘幕新来燕。
杨柳梢头嫩黄染。
小溪山缭绕,别是风烟,春澹澹,谁道蓬莱路远。
冰姿人不老,长伴春闲,环珮声中度芳宴。 -
71.《清平乐》 宋·俞国宝
数声乌鹊。
院宇寒萧索。
杨柳梢头秋过却。
无叶可供风落。
可人犹有芙蕖。
向人冷澹妆梳。
云外征鸿过尽,夕阳依旧平芜。 -
72.《清平乐》 宋·俞国宝
数声乌鹊。
院宇寒萧索。
杨柳梢头秋过却。
无叶可供风落。
可人犹有芙蕖。
向人冷澹妆梳。
云外征鸿过尽,夕阳依旧平芜。 -
73.《兰陵王》 宋·陈韡
角声切。
何处梅梢弄雪。
还乡梦,玉井楼前,千朵芙蕖插空碧。
邻翁问消息。 -
74.《柳梢青(杨花)》 宋·周晋
似雾中花,似风前雪,似雨馀云。
本自无情,点萍成缘,却又多情。
西湖南陌东城。
甚管定、年年送春。
薄幸东风,薄情游子,薄命佳人。 -
75.《菩萨蛮》 宋·楼夫
丝丝杨柳莺声近。
晚风吹过秋千影。
寒色一帘轻。
灯残梦不成。
耳边消息在。
笑指花梢待。
又是不归来。
满庭花自开。 -
76.《杏花天》 宋·江开
谢娘庭院通芳径。
四无人、花梢转影。
几番心事无凭准。
等得青春过尽。
秋千下、佳期又近。
算毕竟、沈吟未稳。
不成又是教人恨。
待倩杨花去问。 -
77.《杏花天》 宋·江开
谢娘庭院通芳径。
四无人、花梢转影。
几番心事无凭准。
等得青春过尽。
秋千下、佳期又近。
算毕竟、沈吟未稳。
不成又是教人恨。
待倩杨花去问。 -
78.《洞仙歌》 宋·姚云文
燕窠香湿,误天涯芳信。
社近阴晴未前定。
听莺簧宛转,似羽疑宫,歌未断,落落旧愁都醒。
疏狂追少日,杜曲樊楼,拚把黄金买春恨。 -
79.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
80.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。