-
81.《和杨仲轲春难度》 宋·文同
春难度。
池浮花,墙拥絮。
枕书睡,树阴午。
日长几何万尺许。
春难度。 -
82.《古意谢崔杨州辟七首》 宋·洪咨夔
汾阴有古鼎,金景歊浮云。
斡弃不知爱,瓦豆荐苾芬。
提携向中庭,拂拭苍藓纹。
虽非大籀篆,仿佛犹八分。 -
83.《友人陈槱得杨补之三昧赏之以诗》 宋·白玉蟾
梅花不清是水清,最是一枝溪上横。
梅花不明是雪明,冻折老梢飘碎琼。
梅花不暗是雨暗,隔篱和雨粘珠糁。
梅花不淡是烟淡,烟锁江村烟惨惨。 -
84.《花林示杨彭年秀才莎鸡食蝗》 宋·晁补之
花林远望春阳浮,卒然相值东山头。
犊儿初乳毛物润,鸦子欲哺鸣声柔。
一生会合尽天幸,万事反复非人谋。
倒头且拟醉千日,相如渴病干咽喉。 -
85.《送道士杨见素南游》 宋·苏辙
黄河春涨入隋沟,往意随波日夜流。
万里寻山如野鹤,一身浮水似轻鸥。
湖风送客那论驿,岳寺留人暗度秋。
迟子北归来见我,携琴委曲记深幽。 -
86.《史馆杨嵎学士以诗话及空门之事次韵和之》 宋·杨亿
双树金言付嘱频,阎浮外护托王臣。
谁知天禄草玄客,曾是灵山受记人。 -
87.《回峰寺和浮屠坦然韵》 宋·王之道
昼睡醒来日过中,山光入座水函空。
绿杨堤外荷花富,招致清香赖有风。 -
88.《和杨聪父闻雨书怀》 宋·张元干
坎壈如公莫怨天,谪居端是坐无毡。
时来要自有归路,客散不妨频醉眠。
云气久能浮蜃屋,雨声殊未透龟田。
回思风雪围炉夜,何处联裘拥木绵。 -
89.《送修撰杨学士留守南京》 宋·夏竦
画船樵鼓忽东浮,留幕宾從候舳舻。
宫里铜鱼勘门鑰,府中银兔合军符。
鸣驺苑路人千骑,送客河桥酒百壶。
莫为文章还自苦,鹜池龙岫且游娱。 -
90.《答杨之美春日书怀依韵》 宋·韩维
久宦怜官薄,端居惜岁芳。
世情徒枳棘,吾操自松篁。
铁擿敷经暇,檀槽度曲长。
浮沈归浊酒,感激见新章。
守道言何固,安时志不忘。
惭无推挽者,祝子寿而康。 -
91.《晚坐同杨文叔赋》 宋·韩维
浮云忽已没,仰视天正碧。
凉风落我庭,燕子飞不息。
门无车马宾,巾屦得自适。
顾惭无所为,乐此朝与夕。 -
92.《答杨辛一君重阳对雨见寄》 宋·韩维
秋风吹雨入荒城,城下篱边菊艳明。
佳节相从平日事,新诗遥寄故人情。
浮沉保宦非吾愿,俯仰流年只自惊。
早晚郊扉收退迹,南陌北陌重逢迎。 -
93.《送岷山杨道士游庐山》 宋·郑獬
独鹤志万里,不肯安故林。
排翮下岷山,浩荡穷幽寻。
初来识京师,魏阙郁萧森。
讲书勤万乘,赐服照华簪。 -
94.《近承杨子遣垂和池上短篇爱而有赠且摅予怀》 宋·强至
杨子文格少已遒,自关以西鲜此流。
逸兴一发不言休,诗吟千篇酒百瓯。
始谓富贵力可求,行年四十差厥谋。
相逢渭水初清秋,气俊秋隼辞长虬。 -
95.《感怀寄杨公济》 宋·强至
身世飘飖水上萍,时情暗淡草边萤。
百年日月空忧喜,一笑乾坤任醉醒。
此外浮沈俱委命,相逢汝我即忘形。
寻山各有襄阳马,莫遣题诗笔暂停。 -
96.《月夜与陈行父杨公济吴常甫出诣蔡子难》 宋·强至
月色无云喜共看,葛衣藜杖到君边。
宦游易作浮云散,人事难同好月圆。
菊露凄清吟可老,竹风幽洒坐疑仙。
明年席上天南北,合破高斋此夜眠。 -
97.《还府推杨学士无为编》 宋·强至
蜀山秀色参天起,子云文章摩玉垒。
关右衣冠从古名,伯起光华擅杨氏。
后来气象几寂寥,今日西州闻学士。
吁雄述作拟圣人,蹭蹬三朝官不徙。 -
98.《寄湖掾杨浩然》 宋·强至
新持手版苕溪掾,应恨浮名别故乡。
泽国几瞻飞雁序,春风自入坠鱣堂。
坐曹未改平生好,开卷能如往日忙。
龙首主人监郡乐,定蒙宾礼考文章。 -
99.《次韵杨枢喜雨》 宋·陈造
神护天关色正庄,挽回帝眷一丝香。
人间雨信先鸣鹳,仙界雷翁叱卧羊。
剡剡青身迷迥野,浮浮白水溜方塘。
丰年信出为霖手,恳悃忧民意叵忘。 -
100.《送杨子达入国学》 宋·吴泳
鸾凤久束咮,贤关时一鸣。
子今观上国,志岂为浮名。
母线丝丝直,爷诗字字情。
别情非所惜,回看锦衣荣。