-
101.《朝中措》 宋·蔡伸
章台杨柳月依依。
飞絮送春归。
院宇日长人静,园林绿暗红稀。
庭前花谢了,行云散后,物是人非。
唯有一襟清泪,凭阑洒遍残枝。 -
102.《虞美人》 宋·王灼
别来杨柳团轻絮。
摆撼春风去。
小园桃李却依依。
犹自留花不发、待郎归。
枝头便觉层层好。
信是花相恼。
觥船一棹百分空。
拚了如今醉倒、闹香中。 -
103.《满江红(和徐守三月十六日)》 宋·洪适
雨过春深,溪水涨、绿波溶溢。
年年是、杨花吹絮,草茵凝碧。
驹隙光阴身易老,槐安梦幻醒难觅。
算六分、春色五分休,才留一。 -
104.《蝶恋花·送春》 宋·朱淑真
楼外垂杨千万缕。
欲系青春,少住春还去。
犹自风前飘柳絮。
随春且看归何处。
绿满山川闻杜宇。
便做无情,莫也愁人苦。
把酒送春春不语。
黄昏却下潇潇雨。 -
105.《柳梢青》 宋·赵彦端
酴醿过也,酴醿过后,无花堪折。
只有垂杨,垂杨却作,絮惊行色。
海棠半在如无,又争倩、蔷薇恋得。
除是东风,随君归问,玉堂消息。 -
106.《朝中措(立夏日观酴醿作)》 宋·管鉴
一年春事到酴醿。
何处更花开。
莫趁垂杨飞絮,且随红药翻阶。
倦游老矣,肯因名宦,孤负衔杯。
寄语故园桃节,明年留待归来。 -
107.《点绛唇》 宋·丘崈
叹之,作此,乃三月九日也。
是日,杨花甚盛,盖风云
花落花开,等闲不管流年度。
旧游何处。
浅立空凝伫。
惊拍阑干,忍见春将暮。
凭风絮。
为人飞去。
散作愁无数。 -
108.《探春令》 宋·赵长卿
清江平淡,暗香潇洒,满林风露。
渐枝上、也学杨花柳絮。
轻逐春归去。
东君著意勤遮护。
总留他不住。
幸西园别有,能言花貌,委曲关心愫。 -
109.《摊破丑奴儿》 宋·赵长卿
最苦是离愁。
行坐里、只在心头。
待要作个巫山梦,孤衾展转,无眠到晓,和梦都休。
梦里也无由。
谁敢望、真个绸缪。
暂时不见浑闲事,只愁柳絮杨花,自来摆荡难留。 -
110.《青玉案》 宋·王炎
深红数点吹花絮。
又燕子、飞来语。
远水平芜春欲暮。
年年长是,清明时候,故遣人憔悴。
竹鸡啼罢山村雨。
正寥落、无情绪。
猛省从前多少事。
绿杨堤上,楼台如画,此景今何处。 -
111.《满庭芳(和洪丞相景伯韵呈景卢内翰)》 宋·辛弃疾
急管哀弦,长歌慢舞,连娟十样宫眉,不堪红紫,风雨晓来稀。
惟有杨花飞絮,依旧是、萍满芳池。
酴醿在,青虬快剪,插遍古铜彝。
谁将春色去,鸾胶难觅,弦断朱丝。 -
112.《虞美人(赋荼_)》 宋·辛弃疾
群花泣尽朝来露。
争奈春归去。
不知庭下有荼_。
偷得十分春色、怕春知。
淡中有味清中贵。
飞絮残英避。
露华微渗玉肌香。
恰似杨妃初试、出兰汤。 -
113.《御街行(山中问盛复之提干行期)》 宋·辛弃疾
山城甲子冥冥雨。
门外青泥路。
杜鹃只是等闲啼,莫被他催归去。
垂杨不语,行人去后,也会风前絮。 -
114.《满江红(忆别)》 宋·程垓
门掩垂杨,宝香度、翠帘重叠。
春寒在,罗衣初试,素肌犹怯。
薄霭笼花天欲暮,小风送角声初咽。
但独褰、幽幌悄无言,伤初别。 -
115.《洞庭春色》 宋·程垓
锦字亲裁,泪巾偷_,细说旧时。
记笑桃门巷,妆窥宝靥,弄花庭前,香湿罗衣。
几度相随游冶去,任月细风尖犹未归。
多少事,有垂杨眼见,红烛心知。 -
116.《满江红(忆别)》 宋·程垓
门掩垂杨,宝香度、翠帘重叠。
春寒在,罗衣初试,素肌犹怯。
薄霭笼花天欲暮,小风送角声初咽。
但独褰、幽幌悄无言,伤初别。 -
117.《洞庭春色》 宋·程垓
锦字亲裁,泪巾偷_,细说旧时。
记笑桃门巷,妆窥宝靥,弄花庭前,香湿罗衣。
几度相随游冶去,任月细风尖犹未归。
多少事,有垂杨眼见,红烛心知。 -
118.《贺新郎》 宋·杨炎正
十日狂风雨。
扫园林、红香万点,送春归去。
独有荼_开未到,留得一分春住。
早杨柳、趁晴飞絮。 -
119.《贺新郎》 宋·韩淲
病起情怀恶。
小帘栊、杨花坠絮,木阴成幄。
试问春光今几许,都把年华忘却。
更多少、从前盟约。 -
120.《如梦令(次韵吴郎子信残春)》 宋·汪卓
几点弄晴微雨。
翳日薄云来去。
断送一番春,满径杨花飞絮。
无语。
无语。
还是旧时院宇。