-
141.《春日花下有感》 明·傅光宅
江月江烟望白门,春风春雨自黄昏。
年年杨柳无消息,夜夜梨花有梦魂。
苏小香车松下路,莫愁芳树水边村。
缄情欲寄双飞燕,肠断回文是泪痕。 -
142.《追和杨眉庵次韵李义山无题诗五首》 明·沈愚
琐窗珠户别离难,兰蕙柔姿惜易残。
曲断瑶筝银甲冷,书留锦字墨花干。
罗衾积梦惊春晚,宝鸭销香觉夜寒。
槛外碧桃花自好,一年芳景共谁看。 -
143.《清明日风雨过士登斋中小饮得花字》 明·王伯稠
清明萧瑟送春华,短屐欣过仲蔚家。
小语轻寒来燕子,半含微雨出桃花。
蝶飞幻梦何须较,蚁尽深杯可再赊。
浇却北邙坟草湿,白杨愁鬼哭烟沙。 -
144.《春词》 明·朱纯
瑶瑟声沉闭绿窗,月明空吠隔花厖。
彩幡零落宜春字,绡帐低回照夜缸。
好梦每嫌莺唤醒,伤心况对燕飞双。
奢云艳雨情多少,远逐杨花渡楚江。 -
145.《梨花》 宋·陆游
嘉陵江色嫩如蓝,凤集山光照马衔。
杨柳梨花迎客处,至今时梦到城南。 -
146.《木兰花/玉楼春》 宋·晏几道
秋千院落重帘暮。
彩笔闲来题绣户。
墙头丹杏雨余花,门外绿杨风后絮。
朝云信断知何处。
应作襄王春梦去。
紫骝认得旧游踪,嘶过画桥东畔路。 -
147.《昭君行》 宋·洪咨夔
红嫣翠湿平阳里,轳辘游车汛流水。
苍头拥骑知谓谁,草草人家寄生子。
君王神武重边功,不爱稼华胜桃李。
青鸾扶下五云车,颠倒衣裳冠荐履。 -
148.《晓醒追思夜来句四首》 宋·白玉蟾
孤梦归从偃月城,清寒入骨倚危亭。
雪花散作杨花片,酒色酤来竹叶青。 -
149.《上礼部杨侍郎》 唐·皇甫冉
郢匠抡材日,辕轮必尽呈。
敢言当一干,徒欲隶诸生。
末学惭邹鲁,深仁录弟兄。
馀波知可挹,弱植更求荣。 -
150.《奉和礼部尚书酬杨著作竹亭歌》 唐·权德舆
直城朱户相逦连,九逵丹毂声阗阗。
春官自有花源赏,终日南山当目前。
晨摇玉佩趋温室,莫入竹溪疑洞天。 -
151.《前有别杨柳枝绝句梦得继和云春尽絮飞留不得…戏答》 唐·白居易
柳老春深日又斜,任他飞向别人家。
谁能更学孩童戏,寻逐春风捉柳花。 -
152.《对残春》 唐·刘沧
杨花漠漠暗长堤,春尽人愁鸟又啼。
鬓发近来生处白,家园几向梦中迷。
霏微远树荒郊外,牢落空城夕照西。
唯有年光堪自惜,不胜烟草日萋萋。 -
153.《送友人下第东归》 唐·刘沧
漠漠杨花灞岸飞,几回倾酒话东归。
九衢春尽生乡梦,千里尘多满客衣。
流水雨馀芳草合,空山月晚白云微。
金门自有西来约,莫待萤光照竹扉。 -
154.《春归次金陵》 唐·吴融
春阴漠漠覆江城,南国归桡趁晚程。
水上驿流初过雨,树笼堤处不离莺。
迹疏冠盖兼无梦,地近乡园自有情。
便被东风动离思,杨花千里雪中行。 -
155.《春晚谣》 唐·张泌
雨微微,烟霏霏,小庭半拆红蔷薇。
钿筝斜倚画屏曲,零落几行金雁飞。
萧关梦断无寻处,万叠春波起南浦。
凌乱杨花扑绣帘,晚窗时有流莺语。 -
156.《殢人娇》 宋·晏殊
二月春风,正是杨花满路。
那堪更、别离情绪。
罗巾掩泪,任粉痕沾污。
争奈向、千留万留不住。
玉酒频倾,宿眉愁聚。
空肠断、宝筝弦柱。
人间后会,又不知何处。
魂梦里、也须时时飞去。 -
157.《河满子》 宋·晏几道
对镜偷匀玉箸,背人学写银钩。
系谁红豆罗带角,心情正著春游。
那日杨花陌上,多时杏子墙头。
眼底关山无奈,梦中云雨空休。
问看几许怜才意,两蛾藏尽离愁。
难拚此回肠断,终须锁定红楼。 -
158.《采桑子》 宋·晏几道
芦鞭坠遍杨花陌,晚见珍珍。
疑是朝云。
来作高唐梦里人。
应怜醉落楼中帽,长带歌尘。
试拂香茵。
留解金鞍睡过春。 -
159.《西江月》 宋·黄庭坚
月,小舟坐水眠空。
雾窗春色翠如葱。
睡起云涛正拥。
¤往事回头笑处,此生弹指声中。 -
160.《如梦令(五之一)》 宋·秦观
门外鸦啼杨柳。
春色著人如酒。
睡起熨沈香,玉腕不胜金斗。
消瘦。
消瘦。
还是褪花时候。