-
1.《柳枝词十首(座中应制)》 唐·徐铉
金马辞臣赋小诗,梨园弟子唱新词。
君恩还似东风意,先入灵和蜀柳枝。
百草千花共待春,绿杨颜色最惊人。
天边雨露年年在,上苑芳华岁岁新。 -
2.《柳枝词十首》 唐·徐铉
百草千花共待春,绿杨颜色最惊人。
天边雨露年年在,上苑芳华岁岁新。 -
3.《雨喜客过》 宋·文同
积雨无所诣,十日不出屋。
故人念端居,牢落如槁木。
高轩过穷巷,下马想慰沃。
载酒酡杨颜,课饭饱桑腹。
日暮从者散,还寻旧书读。 -
4.《横吹曲辞·折杨柳》 唐·孟郊
杨柳多短枝,短枝多别离。
赠远累攀折,柔条安得垂。
青春有定节,离别无定时。
但恐人别促,不怨来迟迟。 -
5.《横吹曲辞·折杨柳》 唐·李端
东城攀柳叶,柳叶低著草。
少壮莫轻年,轻年有人老。
柳发遍川岗,登高堪断肠。
雨烟轻漠漠,何树近君乡。 -
6.《杂曲歌辞·杨白花》 唐·柳宗元
杨白花,风吹度江水。
坐令宫树无颜色,摇荡春光千万里。
茫茫晓日下长秋,哀歌未断城鸦起。 -
7.《折杨柳》 唐·杨炯
边地遥无极,征人去不还。
秋容凋翠羽,别泪损红颜。
望断流星驿,心驰明月关。
藁砧何处在,杨柳自堪攀。 -
8.《折杨柳》 唐·杨炯
边地遥无极,征人去不还。
秋容凋翠羽,别泪损红颜。
望断流星驿,心驰明月关。
藁砧何处在,杨柳自堪攀。 -
9.《折杨柳》 唐·郑愔
青柳映红颜,黄云蔽紫关。
忽闻边使出,枝叶为君攀。
舞腰愁欲断,春心望不还。
风花滚成雪,罗绮乱斑斑。 -
10.《驾去温泉后赠杨山人》 唐·李白
少年落魄楚汉间,风尘萧瑟多苦颜。
自言管葛竟谁许,长吁莫错还闭关。
一朝君王垂拂拭,剖心输丹雪胸臆。
忽蒙白日回景光,直上青云生羽翼。 -
11.《送杨燕之东鲁》 唐·李白
关西杨伯起,汉日旧称贤。
四代三公族,清风播人天。
夫子华阴居,开门对玉莲。
何事历衡霍,云帆今始还。 -
12.《春日陪杨江宁及诸官宴北湖感古作》 唐·李白
昔闻颜光禄,攀龙宴京湖。
楼船入天镜,帐殿开云衢。
君王歌大风,如乐丰沛都。
延年献佳作,邈与诗人俱。 -
13.《折杨柳(一作折杨柳送别)》 唐·李端
东城攀柳叶,柳叶低着草。
少壮莫轻年,轻年有衰老。
柳发遍川冈,登高堪断肠。
雨烟轻漠漠,何树近君乡。 -
14.《杨白花》 唐·柳宗元
杨白花,风吹渡江水。
坐令宫树无颜色,摇荡春光千万里。
茫茫晓日下长秋,哀歌未断城鸦起。 -
15.《折杨柳》 唐·孟郊
杨柳多短枝,短枝多别离。
赠远屡攀折,柔条安得垂。
青春有定节,离别无定时。
但恐人别促,不怨来迟迟。 -
16.《自古无长生劝姚合酒(一本作劝杨勉酒)》 唐·刘叉
奉子一杯酒,为子照颜色。
但愿腮上红,莫管颏下白。
自古无长生,生者何戚戚。
登山勿厌高,四望都无极。 -
17.《伤杨弘贞》 唐·白居易
颜子昔短命,仲尼惜其贤。
杨生亦好学,不幸复徒然。
谁识天地意,独与龟鹤年。 -
18.《别杨颖士、卢克柔、殷尧藩》 唐·白居易
倦鸟暮归林,浮云晴归山。
独有行路子,悠悠不知还。
人生苦营营,终日群动间。
所务虽不同,同归于不闲。
扁舟来楚乡,匹马往秦关。
离忧绕心曲,宛转如循环。
且持一杯酒,聊以开愁颜。 -
19.《过颜处士墓》 唐·白居易
向坟道径没荒榛,满室诗书积暗尘。
长夜肯教黄壤晓,悲风不许白杨春。
箪瓢颜子生仍促,布被黔娄死更贫。
未会悠悠上天意,惜将富寿与何人。 -
20.《杨柳枝二十韵》 唐·白居易
小妓携桃叶,新声蹋柳枝。
妆成剪烛后,醉起拂衫时。
绣履娇行缓,花筵笑上迟。
身轻委回雪,罗薄透凝脂。