-
81.《赠梁国惠康公主挽歌词二首》 唐·权德舆
外馆嫔仪贵,中参睿渥深。
初笄横白玉,盛服镂黄金。
风度箫声远,河低婺彩沈。
夜台留册谥,凄怆即徽音。 -
82.《省中直夜对雪寄李师素侍郎》 唐·令狐楚
密雪纷初降,重城杳未开。
杂花飞烂漫,连蝶舞徘徊。
洒散千株叶,销凝九陌埃。
素华凝粉署,清气绕霜台。 -
83.《和崔舍人咏月二十韵》 唐·韩愈
三秋端正月,今夜出东溟。
对日犹分势,腾天渐吐灵。
未高烝远气,半上霁孤形。
赫奕当躔次,虚徐度杳冥。 -
84.《立春日晓望三素云》 唐·李季何
霭霭青春曙,飞仙驾五云。
浮轮初缥缈,承盖下氤氲。
薄影随风度,殊容向日分。
羽毛纷共远,环珮杳犹闻。
静合烟霞色,遥将鸾鹤群。
年年瞻此节,应许从元君。 -
85.《桐花》 唐·元稹
胧月上山馆,紫桐垂好阴。
可惜暗澹色,无人知此心。
舜没苍梧野,凤归丹穴岑。
遗落在人世,光华那复深。 -
86.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。 -
87.《贡举人谒先师闻雅乐》 唐·王起
蔼蔼观光士,来同鹄鹭群。
鞠躬遗像在,稽首雅歌闻。
度曲飘清汉,馀音遏晓云。
两楹凄已合,九仞杳难分。
断续同清吹,洪纤入紫氛。
长言听已罢,千载仰斯文。 -
88.《送公孙器自桂林归蜀》 唐·杨衡
桂林浅复碧,潺湲半露石。
将乘触物舟,暂驻飞空锡。
蜀乡异青眼,蓬户高朱戟。
风度杳难寻,云飘讵留迹。
旧户闲花草,驯鸽傍檐隙。
挥手共忘怀,日堕千山夕。 -
89.《题清溪鬼谷先生旧居》 唐·李涉
翠壁开天池,青崖列云树。
水容不可状,杳若清河雾。
常闻先生教,指示秦仪路。
二子才不同,逞词过尺度。 -
90.《山出云》 唐·李绅
杳霭祥云起,飘飏翠岭新。
萦峰开石秀,吐叶间松春。
林静翻空少,山明度岭频。
回崖时掩鹤,幽涧或随人。
姑射朝凝雪,阳台晚伴神。
悠悠九霄上,应坐玉京宾。 -
91.《听郢客歌阳春白雪》 唐·欧阳衮
寂听郢中人,高歌已绝伦。
临风飘白雪,向日奏阳春。
调雅偏盈耳,声长杳入神。
连连贯珠并,袅袅遏云频。
度曲知难和,凝情想任真。
周郎如赏羡,莫使滞芳晨。 -
92.《越亭二十韵》 唐·元晦
乏才叨八使,徇禄非三顾。
南服颁诏条,东林证迷误。
未闻述职效,偶脱嚣烦趣。
激水浚坳塘,缘崖欹磴步。 -
93.《叙事献同州侍御三首》 唐·赵嘏
青云席中罗袜尘,白首江上吟诗人。
登龙不及三千士,虚度膺门二十春。
平生望断云层层,紫府杳是他人登。
却应归访溪边寺,说向当时同社僧。
尊前谁伴谢公游,莲岳晴来翠满楼。
坐见一方金变化,独吟红药对残秋。 -
94.《叙事献同州侍御三首》 唐·赵嘏
青云席中罗袜尘,白首江上吟诗人。
登龙不及三千士,虚度膺门二十春。
平生望断云层层,紫府杳是他人登。
却应归访溪边寺,说向当时同社僧。
尊前谁伴谢公游,莲岳晴来翠满楼。
坐见一方金变化,独吟红药对残秋。 -
95.《寄雍陶先辈》 唐·姚鹄
知音杳何处,书札寄无由。
独宿月中寺,相思天畔楼。
露凝衰草白,萤度远烟秋。
怅望难归枕,吟劳生夜愁。 -
96.《华岳》 唐·薛能
簇簇复亭亭,三峰卓杳冥。
每思穷本末,应合记图经。
发地连宫观,冲天接井星。
河微临巨势,秦重载奇形。 -
97.《百官乘月早朝听残漏》 唐·莫宣卿
建礼俨朝冠,重门耿夜阑。
碧空蟾魄度,清禁漏声残。
候晓车舆合,凌霜剑佩寒。
星河犹皎皎,银箭尚珊珊。
杳霭祥光起,霏微瑞气攒。
忻逢圣明代,长愿接鹓鸾。 -
98.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
99.《郊坛听雅乐》 唐·无名氏
泰坛恭祀事,彩仗下寒坰.展礼陈嘉乐,斋心动众灵。
韵长飘更远,曲度静宜听。
泛响何清越,随风散杳冥。
彻悬和气聚,旋退晓山青。
本自钧天降,还疑列洞庭。 -
100.《听霜钟》 唐·无名氏
渺渺飞霜夜,寥寥远岫钟。
出云疑断续,入户乍舂容。
度枕频惊梦,随风几韵松。
悠扬来不已,杳霭去何从。
仿佛烟岚隔,依俙岩峤重。
此时聊一听,馀响绕千峰。