-
141.《再用奴字韵寄李廷吉》 宋·王之道
霜余菊暗荷叶枯,千头喜见君家奴。
离离丹实照绿叶,不减五松官大夫。
迩来万木冻欲死,东君信到梅花须。
一枝亚竹斜照水,便觉清香无处无。 -
142.《黄山高》 宋·汪莘
黄山高哉,岿然为江东之巨镇兮,壁立於两浙之上游。
摩天戛日以直上,阳枝阴派盘数州。 -
143.《送贡先生入闽》 明·袁凯
日月异行,川岳异途。
嗟嗟我人,胡能并居。
衎衎夫子,奕世之儒。
婴耽世华,而味道腴。 -
144.《游石堂观》 唐·萧祜
西山高高何所如,上有古昔真人居。
嵌崖巨石自成室,其下磅礴含清虚。
我来斯邑访遗迹,乃遇沈生耽载籍。 -
145.《府尹王侍郎准制拜岳,因状嵩高灵胜,寄呈三十韵》 唐·尉迟汾
雄雄天之中,峻极闻维嵩。
作镇盛标格,出云为雨风。
瑞时物不疠,顺泽年多丰。
加高冠四方,视秩居三公。 -
146.《赠杜介(并叙)》 宋·苏轼
元丰八年七月二十五日,杜几先自浙东还,与余相遇于金山,话天台之异,以诗赠之。
我梦游天台,横空石桥小。
松风吹aa30露,翠湿香袅袅。
应真飞锡过,绝涧度云鸟。 -
147.《月山诸峰》 宋·喻良能
平生固寡好,嗜石如奇章。
家无千金产,舁致穷涧冈。
寿星来金华,衣冠何昂藏。
屈肘据膝坐,风雨须眉苍。 -
148.《哭王彭州抡》 唐·杜甫
执友惊沦没,斯人已寂寥。
新文生沈谢,异骨降松乔。
北部初高选,东堂早见招。
蛟龙缠倚剑,鸾凤夹吹箫。 -
149.《寄侍御从舅》 唐·权德舆
靡靡南轩蕙,迎风转芳滋。
落落幽涧松,百尺无附枝。
世物自多故,达人心不羁。
偶陈幕中画,未负林间期。 -
150.《游韦七洞庭别业》 唐·孟郊
洞庭如潇湘,叠翠荡浮碧。
松桂无赤日,风物饶清激。
逍遥展幽韵,参差逗良觌。
道胜不知疲,冥搜自无斁。 -
151.《喜雨》 唐·白居易
圃旱忧葵堇,农旱忧禾菽。
人各有所私,我旱忧松竹。
松干竹焦死,眷眷在心目。
洒叶溉其根,汲水劳僮仆。 -
152.《岁暮自广江至新兴往复中题峡山寺四首》 唐·许浑
夜醉晨方醒,孤吟恐失群。
海鰌潮上见,江鹄雾中闻。
未腊梅先实,经冬草自薰。
树随山崦合,泉到石棱分。 -
153.《题黄居寀秋山图》 唐·徐光溥
天与黄筌艺奇绝,笔精回感重瞳悦。
运思潜通造化工,挥毫定得神仙诀。
秋来奉诏写秋山,写在轻绡数幅间。 -
154.《酬冯退翁见示之什》 宋·朱松
我家大江左,江水日夜东。
遥瞻发何处,乃在西南穷。
相望邈异境,正北一水通。
故令我与子,迹远心自同。 -
155.《拜石坛诗》 未知·袁华
眉山三苏宋儒宗,长公矫矫人中龙。
南迁儋耳西赤壁,文章光焰超洪濛。
快哉之亭雪初霁,领客登览山川雄。
自云平生不解饮,胡乃一举觥船空。 -
156.《冯公岭》 元·许谦
层峦叠嶂危相倚,乱石飘风涌秋水。
寒松荒草间苍黄,照眼峥嵘三十里。
初如井底观天门,一峰巍然中独尊。
萦回百折至绝顶,俯视众岭来儿孙。 -
157.《天台行》 元·王冕
东南海阔秋无烟,天台山与天相连。
丹霞紫雾互吞吐,重冈复岭青盘旋。
怪石长松磊磊兮落落,神芝灵草绵绵兮芊芊。
金堂玉室异人世,桃花流水春娟娟。 -
158.《游武夷》 宋·杨时
函关崎嵚走秦鹿,天下并逐争群雄。
抉云翻空鳌足折,黔黎竄伏如寒蛩。
武夷山深水清泚,避世犹有高人踪。
龙泓东注海波涌,玉女翠拥秋云松。 -
159.《游茅山五首》 唐·储光羲
十年别乡县,西云入皇州。
此意在观国,不言空远游。
九衢平若水,利往无轻舟。
北洛反初路,东江还故丘。 -
160.《同王十三维偶然作十首》 唐·储光羲
仲夏日中时,草木看欲燋。
田家惜工力,把锄来东皋。
顾望浮云阴,往往误伤苗。
归来悲困极,兄嫂共相譊.