-
581.《鱼游春水(神泉春日赋)》 宋·吴泳
东里韶光早。
百舌枝头啼碎了。
溪梅开尽,池水绿波还皱。
种柳先生觉意阑,看花君子非年少。 -
582.《千秋岁(寿友人)》 宋·吴泳
松舟桂楫。
苕_溪头别。
秋后雨,春前雪。
书凭湖雁寄,手把江蓠折。 -
583.《沁园春(为潘郴州寿)》 宋·黄机
问讯仙翁,殷勤为底,来万山中。
想橘边丹井,鹤寻旧约,松间碧洞,鹿养新茸。
雾节亭亭,星_曳曳,导以浮丘双玉童。
嬉游处,尽祥烟瑞雨,霁月光风。 -
584.《兰陵王(题笔架山)》 宋·葛长庚
三峰碧。
缥渺烟光树色。
高寒处,上有猿啼,鹤唳天风夜萧瑟。
山形似笔格。 -
585.《菊花新》 宋·葛长庚
念我东皇大帝儿。
是操觚弄翰之职。
飞落尘寰,似此度,算应希。
向这里。 -
586.《满江红(咏武夷)》 宋·葛长庚
忆昔秦时,中秋日、武夷九曲。
烟寂寂、斜阳数尺,寒鸦枯木。
三十六峰凝晓翠,一溪流水生秋绿。
正满林、桂子散天香,飞金粟。 -
587.《促拍满路花(和纯阳韵)》 宋·葛长庚
多才夸李白,美貌说潘安。
一朝成万古,又徒闲。
如何猛省,心地种仙蟠。
堪叹人间事,泡沫风灯,阿谁肯做飞仙。 -
588.《汉宫春(次韵李汉老咏梅)》 宋·葛长庚
潇洒江梅,似玉妆珠缀,密蕊疏枝。
霜风应是,不许蝶近蜂欺。
嫣然自笑,与山矾、共水仙期。
还亦有,青松翠竹,同今凛冽年时。 -
589.《蝶恋花(题爱阁)》 宋·葛长庚
冷雨疏风凉漠漠。
云去云来,万里秋阴薄。
笑倚玉阑呼白鹤。
烟笼素月青天角。
竹影松声浑似昨。
醉胆如天,谁道词源涸。
满地苍苔霜叶落。
今宵不饮何时乐。 -
590.《念奴娇(咏雪)》 宋·葛长庚
广寒宫里,散天花、点点空中柳絮。
是处楼台皆似玉,半夜风声不住。
万里盐城,千家珠瓦,无认蓬莱处。
但呼童、且去探梅花、攀那树。 -
591.《水调歌头(客散循堤步月而作)》 宋·刘克庄
落日几呼渡,佳夕每留关。
有时来照清浅,鬓雪似潘安。
一曲亲蒙君赐,两岸更无人迹,惟见鹭飞还。
隙地欠栽接,蕉荔杂黄丹。 -
592.《风流子(白莲)》 宋·刘克庄
松桂各参天。
石桥下,新种一池莲。
似仙子御风,来从姑射,地灵献宝,产向蓝田。
曾入先生虚白屋,不喜傅朱铅。 -
593.《沁园春(次韵四友吴会卿次子西上)》 宋·冯取洽
我爱□君,结屋并山,友松竹梅。
有倦游孤剑,暂悬素壁,醉吟行履,时印苍苔。
得失不惊,知恬交养,浩浩胸中何壮哉。
须知道,似骅骝万里,道路方开。 -
594.《沁园春(次韵四友吴会卿次子西上)》 宋·冯取洽
我爱□君,结屋并山,友松竹梅。
有倦游孤剑,暂悬素壁,醉吟行履,时印苍苔。
得失不惊,知恬交养,浩浩胸中何壮哉。
须知道,似骅骝万里,道路方开。 -
595.《暗香(为毅斋知院赋)》 宋·赵以夫
冰花炯炯。
记那回占断,春风鳌顶。
独抱寒香,得意西湖酒初醒。
为问玉堂富贵,争得似、山中深靓。 -
596.《疏影》 宋·吴潜
寒梢砌玉。
把胆瓶顿了,相伴孤宿。
寂寞幽客,筛影横斜,宜松更自宜竹。
残更蝶梦知何处,□只在、昭亭山北。 -
597.《摸鱼儿(壬子初度)》 宋·李曾伯
对垂弧、引觞一笑,凄凉薄分天赋。
丁年驰骛弓刀后,报国孤忠自许。
堪叹处。
今老矣,强颜犹踵邯郸步。 -
598.《沁园春(丙辰归里和八窗叔韵)》 宋·李曾伯
万里戍边,八载去家,始遂一归。
怅中年早历,虎头兵幕,平生屡建,豹尾神旗。
乞得闲身,毋庸多议,感荷九重渊听知。
当时事,似狂澜欲倒,孰障东之。 -
599.《满江红(洪云岩、刘朔斋用韵)》 宋·李曾伯
蝶梦惊残,仿佛似、东方才白。
人报道、城疑不夜,界几无色。
敲瓦微听冰线响,开窗倏放风花入。
拥重貂、曾不觉寒侵,将何德。 -
600.《满江红(招云岩、朔斋于雷园,二公用前雪韵赋梅)》 宋·李曾伯
万紫千红,都不似、玉奴一白。
三数萼、有冰霜操,无脂粉色。
长共竹君松友伴,岂容蝶使蜂媒入。
似惠和、伊任与夷清,兼三德。