-
141.《王仪仲名其读书之所曰松林愿印一言》 宋·陈杰
昔人读书松竹林,今之书林乃无竹。
有松无竹何不可,松亦元同借邻烛。
十年人事桑田变,隔舍丁丁斧斤蹙。
归来窗下一灯青,夜半林空山鬼哭。
乃知艺木印岁寒,不似闭门繙故牍。
客来若问子孙枝,窗间正有声吾伊。 -
142.《城山松隐岩》 宋·陈宓
谷城岩穴似飞来,十里湖光镜面开。
夜雨松窗僧榻静,秋风柳岸钓船回。
寻幽便扣生云洞,乘兴还登呼月台。
每对西湖吟咏处,令人偏忆故山梅。 -
143.《寄题吴子似所居二首·经德堂》 宋·陈文蔚
上帝降斯民,厥安存秉彝。
古昔世教明,大道行坦夷。
裘葛顺冬夏,饮食弃渴饥。
非有慕于外,夫妇皆与知。 -
144.《题郭熙雪晴松石平远图为张季野作是日同读杜》 宋·方回
书贵瘦硬少陵语,岂止评书端为诗。
五百年间会此意,画师汾阳老阿熙。
嵬诗琐画世一轨,肉腴骨弱精神痴。
明窗共读杜集竟,两幅雪霁叉横披。 -
145.《野趣居士杨公远令其子依竹似孙为予写真赠以》 宋·方回
尔来画工工画花,俗眼所识惟纷华。
牡丹百卉哄蜂蝶,芙蓉鸳鸯相交加。
大为屏帐小卷轴,堆红积绿供□奢。
高人瞥见付一笑,妇女小儿争惊夸。 -
146.《抚松堂》 宋·李处权
丈人居水南,未省价高索。
平生丘壑事,长啸天宇窄。
舍榜五株柳,宛是陶家宅。
舍南数亩园,似与人境隔。 -
147.《招士特似表》 宋·李处权
山云向晚留,山雨凌晓濯。
花明红欲坠,松净翠可握。
未觉人意宽,独喜乌声乐。
平生麋鹿性,避地谐丘壑。 -
148.《题瑞松亭》 宋·李处权
德积固有源,吉卜可无地。
要知青囊术,讵尽黄壤计。
翁族鼎七闽,籍甚月旦议。
五车闻善训,三迁见深意。 -
149.《送陈公南之松江并柬山斋》 宋·陆文圭
我衰惜别离,数日辄作恶。
老怀自当尔,尝恐儿辈觉。
君哭如璠玙,似可完台阁。
莫辞簿书苦,亦有宦游乐。 -
150.《自湖尾至欧崎村一丘松竹步入其间乃白莲堂有》 宋·丘葵
笑踏冬晴过一村,谁家松竹护柴门。
初来犹似行婆室,良久方知鹿苑园。
煮茗相邀论白业,据梧不觉到黄昏。
娟娟梅树梢头月,不待开花已断魂。 -
151.《永丰庄新植径松忽二本邻偃抒辞纪之》 宋·释重顯
双偃松何似,螺文结数遭。
清声虽竞发,寒影不相高。
对客圆分盖,孤禅翠滴袍。
若教图画得,争奈有萧搔。 -
152.《松花》 宋·舒岳祥
偃蹇不入俗,随春也作花。
高攀许樵子,轻扫落僧家。
功用虽非药,风标正似茶。
秋风收子食,辟谷胜胡麻。 -
153.《送松风僧渊中二公游方》 宋·薛嵎
无累云相似,悠悠天地间。
新秋生远思,此去未应远。
撼锡惊栖鹤,听松思故山。
吟诗与说法,同是一机关。 -
154.《赠星命松坡》 宋·于石
昌黎之生月南斗,牛奋其角箕张口。
坡翁宿直斗牛箕,自谓文似昌黎叟。
顾予命亦坐磨蝎,碌碌浪随二公后。
文章学问愧前修,有口但知能饮酒。 -
155.《庭前有松树》 宋·于石
庭前有松树,百尺盘虬龙。
材大不适用,偃蹇霜雪中。
五陵年少儿,种花不种松。
寄言傲霜雪,何似媚春风。
松有千岁根,花无十日红。
众人逐时好,君子惟固穷。 -
156.《松峭山傍偃松昔尝过之为赋长句今三十有六年》 宋·喻良能
人日肩舆度晓峰,长松偃蹇倚晴空。
几年不见根如铁,老境重来鬓似蓬。
独树未须夸老杜,五楸那复论韩公。
青幢翠盖貌难似,想见霏霏烟雨蒙。 -
157.《神农冢在茶陵舜冢在道途中行人指似焉》 宋·曾丰
康乐神农冢,苍梧大舜邱。
望望千许里,表表万斯秋。
御祝书名谨,皇家祀典优。
行人相指似,若或见松楸。 -
158.《至德庆崖下回想松江山》 宋·曾丰
江湾一转一重山,自入江来几转湾。
檄到如风心倥偬,船行似箭眼斓斑。
三场题目那容缓,一切工夫未得闲。
夹岸青峰可相约,黄花前后待吾还。 -
159.《南康刘尉于厅事之东开轩日清濑盖取其前松声》 宋·曾丰
坐曹在西退食东,一间然尔万不同。
彼无乃俗饱吾聒,此不胜幽醒我聪。
不律不吕自中节,非夔非襄谁传宗。
意其金沙澒磅礴,否则银汉鍧穹窿。 -
160.《松泽西亭》 宋·朱继芳
高人太多事,寒夜本无鱼。
船子今何许,泾流只似初。
白苹秋浩荡,黄叶晚萧疎。
更有斯亭在,乾坤一草庐。